روان درمانی یک اصطلاح کلی برای درمان مشکلات سلامت روان از طریق صحبت با روانپزشک، روانشناس یا سایر ارائه دهندگان سلامت روان است.

 

در طول روان درمانی، در مورد وضعیت خود و حالات، احساسات، افکار و رفتارهای خود یاد می گیرید. روان درمانی کمک می کند تا یاد بگیرید چگونه کنترل زندگی خود را در دست بگیرید و با مهارت های مقابله ای سالم به موقعیت های چالش برانگیز پاسخ دهید.

 

انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که هر کدام رویکرد خاص خود را دارند. نوع روان درمانی که برای شما مناسب است به وضعیت فردی تان بستگی دارد. روان‌درمانی با نام‌های گفتار درمانی، مشاوره، درمان روانی-اجتماعی یا به‌طور ساده درمان نیز شناخته می‌شود.

 

چرا این کار انجام می شود

روان درمانی می تواند در درمان اکثر مشکلات سلامت روان مفید باشد، از جمله:

 

• اختلالات اضطرابی، اختلال وسواس فکری اجباری (OCD)، فوبیا، اختلال هراس یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
• اختلالات خلقی، علایم یا اختلال دوقطبی
• معتادان مانند معتادان به الکل، مصرف مواد مخدر یا قمار اجباری
• اختلالات خوردن، مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی
• اختلالات شخصیت، مانند اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت وابسته
• اسکیزوفرنی یا سایر اختلالاتی که باعث جدا شدن از واقعیت می شود (اختلالات روان پریشی)

همه کسانی که از روان درمانی سود می برند به بیماری روانی مبتلا نیستند. روان درمانی می تواند به تعدادی از استرس ها و درگیری های زندگی کمک کند که می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال، ممکن است در موارد زیر، کمک کند:

 

درگیری با شریک زندگی خود یا شخص دیگری را در زندگی خود حل کنید

 

اضطراب یا استرس ناشی از کار یا موقعیت های دیگر را از بین ببرید

 

با تغییرات عمده زندگی مانند طلاق، مرگ یکی از عزیزان یا از دست دادن شغل کنار بیایید

 

یاد بگیرید که واکنش های ناسالم را مدیریت کنید، مانند خشم جاده ای یا رفتار منفعل-تهاجمی

 

با یک مشکل جسمی مداوم یا جدی، مانند دیابت، سرطان یا درد طولانی مدت (مزمن) کنار بیایید.

 

پس از آزار جسمی یا جنسی یا مشاهده خشونت، بهبود پیدا کنید

 

با مشکلات جنسی کنار بیایید، خواه به دلیل جسمی یا روانی باشد

 

بهتر بخوابید، اگر در خوابیدن مشکل دارید (بی خوابی)

 

 

در برخی موارد، روان درمانی می تواند به اندازه داروها مانند داروهای ضد افسردگی موثر باشد. با این حال، بسته به موقعیت خاص شما، روان درمانی به تنهایی ممکن است برای کاهش علائم یک وضعیت سلامت روان کافی نباشد. همچنین ممکن است به داروها یا درمان های دیگر نیاز داشته باشید.

 

 

خطرات

به طور کلی، روان درمانی خطر کمی دارد. اما از آنجایی که می تواند احساسات و تجربیات دردناک را بررسی کند، ممکن است گاهی اوقات از نظر عاطفی احساس ناراحتی کنید. با این حال، هر خطری با کار با یک درمانگر ماهر که می تواند نوع و شدت درمان را با نیازهای شما مطابقت دهد، به حداقل می رسد.

 

مهارت های مقابله ای که یاد می گیرید می تواند در مدیریت و غلبه بر احساسات و ترس های منفی کمک کند.

 

 

روش انجام 

 

در اینجا نحوه شروع به کار آمده است:

 

• یک درمانگر پیدا کنید از یک پزشک، طرح بیمه درمانی، دوست یا منبع قابل اعتماد دیگر که معرفی می کند. بسیاری از کارفرمایان خدمات مشاوره یا ارجاع را از طریق برنامه های کمک به کارکنان (EAPs) ارائه می دهند. یا به عنوان مثال، با جستجوی یک انجمن حرفه ای در اینترنت، می توانید به تنهایی یک درمانگر پیدا کنید.

   

  هزینه ها را درک کنید. اگر بیمه درمانی دارید، دریابید که چه پوششی برای روان درمانی ارائه می دهد. برخی از برنامه های بهداشتی تنها تعداد معینی از جلسات روان درمانی در سال را پوشش می دهند. همچنین، در مورد هزینه ها و گزینه های پرداخت با درمانگر خود صحبت کنید.

   

  نگرانی های خود را مرور کنید قبل از اولین قرار ملاقات، به این فکر کنید که می خواهید روی چه مسائلی کار کنید. در حالی که شما همچنین می توانید این موضوع را با درمانگر خود حل کنید، داشتن آگاهی از قبل ممکن است نقطه شروع خوبی باشد.

   

صلاحیت ها را بررسی کنید

قبل از مراجعه به روان درمانگر، سوابق، تحصیلات، گواهینامه و مجوز او را بررسی کنید. روان درمانگر یک اصطلاح عمومی است نه عنوان شغلی یا نشانه تحصیل، آموزش یا مجوز.

 

 

روان درمانگران آموزش دیده بسته به تحصیلات و نقش خود می توانند عناوین شغلی مختلفی داشته باشند. اکثر آنها دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا با آموزش خاص در زمینه مشاوره روانشناسی هستند. پزشکان متخصص در زمینه سلامت روان (روانپزشکان) می توانند داروها و همچنین روان درمانی را تجویز کنند.

 

نمونه هایی از روان درمانگران عبارتند از روانپزشکان، روانشناسان، مشاوران حرفه ای دارای مجوز، مددکاران اجتماعی دارای مجوز، درمانگران ازدواج و خانواده دارای مجوز، پرستاران روانپزشکی یا سایر متخصصان دارای مجوز با آموزش بهداشت روان.

 

اطمینان حاصل کنید که درمانگری که انتخاب می‌کنید دارای گواهینامه دولتی و الزامات مجوز برای رشته خاص خود باشد. نکته کلیدی یافتن یک درمانگر ماهر است که بتواند نوع و شدت درمان را با نیازهای شما مطابقت دهد.

 

آنچه را می توان انتظار داشت

اولین جلسه درمانی 

در اولین جلسه روان درمانی، درمانگر معمولاً اطلاعاتی در مورد شما و نیازهایتان جمع آوری می کند. ممکن است از شما خواسته شود که فرم هایی را در مورد سلامت فیزیکی و عاطفی فعلی و گذشته خود پر کنید. ممکن است چند جلسه طول بکشد تا درمانگر شرایط و نگرانی هایتان را به طور کامل درک کند و بهترین رویکرد یا مسیر عمل را تعیین کند.

 

اولین جلسه همچنین فرصتی برای شماست تا با درمانگر خود مصاحبه کنید تا ببینید آیا رویکرد و شخصیت او مفید است یا خیر. مطمئن شوید که متوجه شده اید:

 

چه نوع درمانی استفاده خواهد شد

 

اهداف درمان 

 

طول هر جلسه

 

ممکن است به چند جلسه درمانی نیاز داشته باشید

 

 

در هر زمان در طول قرار ملاقات خود از پرسیدن سوال دریغ نکنید. اگر با اولین روان درمانی که می بینید احساس راحتی نمی کنید، شخص دیگری را امتحان کنید. داشتن یک تناسب خوب با درمانگر برای مؤثر بودن روان درمانی بسیار مهم است.

 

شروع روان درمانی

احتمالاً یک بار در هفته یا هر هفته یک بار در مطب درمانگر یا کلینیک خود برای جلسه ای که حدود 45 تا 60 دقیقه طول می کشد ملاقات خواهید داشت. روان درمانی، معمولاً در یک جلسه گروهی با تمرکز بر ایمنی و ثبات، همچنین می تواند در صورت بستری شدن برای درمان در بیمارستان انجام شود.

 

 

انواع روان درمانی

تعداد زیادی از انواع موثر روان درمانی وجود دارد. برخی در درمان برخی اختلالات و شرایط بهتر از دیگران عمل می کنند. در بسیاری از موارد، درمانگران از ترکیبی از تکنیک ها استفاده می کنند. درمانگر شما موقعیت و ترجیحات خاص شما را در نظر می گیرد تا تعیین کند کدام رویکرد ممکن است برایتان بهترین باشد.

 

اگرچه انواع مختلفی از درمان‌ها وجود دارد، برخی از تکنیک‌های روان‌درمانی که مؤثر هستند عبارتند از:

 

• درمان شناختی رفتاری (CBT)، که کمک می کند تا باورها و رفتارهای ناسالم را تشخیص دهید و آنها را با باورهای مثبت و سالم جایگزین کنید.
• رفتار درمانی دیالکتیکی، نوعی از CBT است که مهارت های رفتاری را برای کمک به مدیریت استرس، مدیریت احساسات و بهبود روابط خود با دیگران آموزش می دهد.
• درمان مبتنی بر پذیرش و انجام، که کمک کند افکار و احساسات خود را آگاه کرده و پذیرفته و تعهد به ایجاد تغییرات در خود را برای مقابله و سازگاری با شرایط افزایش می دهد.
• درمان‌های روان‌پویشی روانکاوی، که برای افزایش آگاهی از افکار و رفتارهای ناخودآگاه، ایجاد بینش‌های جدید در مورد انگیزه‌ها و حل تعارض عمل می‌کنند.
• روان درمانی بین فردی، که بر حل مشکلات در روابط فعلی شما با افراد دیگر تمرکز دارد تا مهارت های بین فردی را بهبود بخشد - نحوه ارتباط شما با دیگران، مانند خانواده، دوستان و همکاران
• روان درمانی حمایتی، که شما را برای مقابله با استرس و موقعیت های مختلف تقویت می کند

روان درمانی در قالب های مختلف از جمله جلسات درمانی انفرادی، زوجی، خانوادگی یا گروهی ارائه می‌شود و می تواند برای تمامی گروه های سنی موثر باشد.

 

 

در طول روان درمانی

برای اکثر انواع روان درمانی، درمانگر شما را تشویق می کند تا در مورد افکار و احساسات خود و آنچه شما را آزار می دهد صحبت کنید. اگر برایتان سخت است که احساسات خود را باز کنید، نگران نباشید. درمانگر می تواند کمک کند تا با گذشت زمان اعتماد به نفس و راحتی بیشتری کسب کنید.

 

از آنجایی که روان درمانی گاهی شامل بحث های عاطفی شدید است، ممکن است در طول جلسه گریه، ناراحتی یا حتی طغیان عصبانیت داشته باشید. برخی از افراد ممکن است پس از یک جلسه احساس خستگی فیزیکی کنند. درمانگر آنجاست تا به شما کمک کند تا با چنین احساسات و عواطفی کنار بیایید.

 

درمانگر ممکن است از شما بخواهد که "تکالیف" را انجام دهید - فعالیت‌ها یا تمرین‌هایی که بر اساس آنچه در طول جلسات درمانی منظم خود می‌آموزید، ساخته می‌شوند. با گذشت زمان، بحث درباره نگرانی‌هایتان می‌تواند به بهبود خلق و خو، تغییر طرز فکر و احساس در مورد خودتان و بهبود توانایی برای رویارویی با مشکلات کمک کند.

 

محرمانه بودن

به جز در شرایط نادر و خاص، گفتگو با درمانگر محرمانه است. با این حال، در صورت وجود تهدید فوری برای ایمنی (شما یا شخص دیگری) یا زمانی که قانون ملزم به گزارش نگرانی‌ها به مقامات باشد، یک درمانگر ممکن است محرمانگی را زیر پا بگذارد. درمانگر می تواند به سؤالات مربوط به رازداری پاسخ دهد.

 

 

طول مدت روان درمانی

تعداد جلسات روان درمانی مورد نیاز - و همچنین دفعات ملاقات با درمانگر خود - به عواملی بستگی دارد، مانند:

 

بیماری یا موقعیت روانی خاص شما

 

شدت علائم 

 

مدت زمانی که علائم داشته اید یا با وضعیت خود سروکار داشته اید

 

سرعت پیشرفت 

 

مقدار استرس

 

میزان تداخل نگرانی های سلامت روان در زندگی روزمره

 

میزان حمایت  اعضای خانواده و دیگران 

 

محدودیت های هزینه و بیمه

 

 

ممکن است فقط هفته ها طول بکشد تا به شما کمک کند تا با یک موقعیت کوتاه مدت کنار بیایید. یا اگر یک بیماری روانی طولانی مدت یا سایر نگرانی های طولانی مدت دارید، درمان ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد.

 

نتایج

روان درمانی ممکن است وضعیت را درمان نکند یا وضعیت ناخوشایند را از بین نبرد. اما می تواند به شما این قدرت را بدهد که به روشی سالم کنار بیایید و احساس بهتری نسبت به خود و زندگی خود داشته باشید.

 

بیشترین بهره را از روان درمانی ببرید

اقداماتی را انجام دهید تا بیشترین بهره را از درمان خود ببرید و به موفقیت آن کمک کنید.

 

مطمئن شوید که با درمانگر خود احساس راحتی می کنید. اگر این کار را نمی کنید، به دنبال درمانگر دیگری باشید که با او احساس آرامش بیشتری داشته باشید.

 

رویکرد درمانی به صورت مشارکتی درمان زمانی بیشترین تاثیر را دارد که شما یک شرکت کننده فعال باشید و در تصمیم گیری سهیم باشید. مطمئن شوید که شما و درمانگرتان در مورد مسائل اصلی و نحوه برخورد با آنها توافق دارید. با هم می توانید اهداف تعیین کنید و پیشرفت را در طول زمان اندازه گیری کنید.

 

راحت و صادق باشید. موفقیت بستگی به تمایل به اشتراک گذاری افکار، احساسات و تجربیات خود و در نظر گرفتن بینش ها، ایده ها و روش های جدید برای انجام کارها دارد. اگر به دلیل احساسات دردناک، خجالت یا ترس از واکنش درمانگر خود تمایلی به صحبت در مورد مسائل خاصی ندارید، به درمانگر خود اطلاع دهید.

 

به برنامه درمانی خود پایبند باشید. اگر احساس ناراحتی می کنید یا انگیزه ندارید، ممکن است وسوسه انگیز باشد که از جلسات روان درمانی صرف نظر کنید. انجام این کار می تواند پیشرفت را مختل کند. سعی کنید در تمام جلسات شرکت کنید و در مورد آنچه می خواهید بحث کنید کمی فکر کنید.

 

انتظار نتایج فوری نداشته باشید. کار بر روی مسائل عاطفی می تواند دردناک باشد و ممکن است به کار سخت نیاز داشته باشد. ممکن است قبل از شروع بهبودی به چندین جلسه نیاز داشته باشید.

 

تکالیف خود را بین جلسات انجام دهید. اگر درمانگر از شما می خواهد که افکار خود را در یک دفتر ثبت کنید یا فعالیت های دیگری را خارج از جلسات درمانی خود انجام دهید، این کار را دنبال کنید. این تکالیف می تواند کمک کند آنچه را که در جلسات درمانی آموخته اید در زندگی خود به کار ببرید.

 

اگر روان درمانی کمکی نکرد، با درمانگر خود صحبت کنید. اگر بعد از چندین جلسه احساس نمی کنید که از درمان سود می برید، در مورد آن با درمانگر خود صحبت کنید. شما و درمانگرتان ممکن است تصمیم بگیرید که تغییراتی ایجاد کنید یا روش دیگری را امتحان کنید که ممکن است موثرتر باشد.

 

 

 

مطالب مرتبط