افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال اغلب به عنوان افراد عجیب و غریب یا غیرعادی توصیف می‌شوند و معمولاً روابط نزدیک کمی دارند یا اصلاً روابط نزدیک ندارند. آنها عموماً نمی دانند که چگونه روابط یا تأثیر رفتارشان بر دیگران شکل می گیرد. همچنین ممکن است انگیزه ها و رفتارهای دیگران را اشتباه تفسیر کنند و بی اعتمادی قابل توجهی نسبت به دیگران ایجاد کنند.

 

این مشکلات ممکن است منجر به اضطراب شدید و تمایل به اجتناب از موقعیت های اجتماعی شود، زیرا فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال تمایل به داشتن باورهای عجیب و غریب دارد و ممکن است در پاسخگویی مناسب به نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشد.

 

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال معمولاً در اوایل بزرگسالی تشخیص داده می‌شود و احتمالاً در طول عمر باقی می‌ماند، اگرچه درمان‌هایی مانند داروها و درمان‌ها می‌توانند علائم را بهبود بخشند.

 

 

علائم

مشخصه‌های اسکیزوتایپال معمولاً  شامل پنج یا تعداد بیشتری از این علائم و نشانه‌ها می‌شود:

 

    • تنها بودن و نداشتن دوستان صمیمی خارج از خانواده نزدیک

       

      احساسات صاف یا پاسخ های احساسی محدود یا نامناسب

       

      اضطراب اجتماعی مداوم و مفرط

       

      تفسیر نادرست از رویدادها، مانند احساس اینکه چیزی که واقعاً بی ضرر یا غیر توهین آمیز است، معنای مستقیم شخصی دارد.

       

      تفکر، باورها یا رفتارهای عجیب و غریب یا غیرعادی

       

      افکار مشکوک یا پارانوئید و شک دائمی در مورد وفاداری دیگران

       

      اعتقاد به قدرت های خاص، مانند تله پاتی ذهنی یا خرافات

       

      ادراکات غیرمعمول، مانند احساس حضور یک فرد غایب یا داشتن توهم

       

      لباس پوشیدن به روش‌های عجیب و غریب، مانند ظاهر نامرتب یا پوشیدن لباس‌های خاص

       

      سبک خاص گفتار، مانند الگوهای مبهم یا غیرمعمول صحبت کردن، یا غوغای عجیب در طول مکالمه

       

       

      • علائم و نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوتایپال، مانند افزایش علاقه به فعالیت های انفرادی یا سطح بالای اضطراب اجتماعی، ممکن است در سال های نوجوانی دیده شود. ممکن است کودک در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشد یا از نظر اجتماعی با همسالانش ناهماهنگ به نظر برسد که ممکن است منجر به آزار و اذیت شود.

          •  
        • اختلال شخصیت اسکیزوتایپال در مقابل اسکیزوفرنی

        • اختلال شخصیت اسکیزوتایپال به راحتی می تواند با اسکیزوفرنی، یک بیماری روانی شدید که در آن افراد ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهند (روان پریشی) اشتباه گرفته شود. در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال ممکن است اپیزودهای روان پریشی کوتاه همراه با هذیان یا توهم را تجربه کنند، این دوره ها به اندازه اسکیزوفرنی مکرر، طولانی یا شدید نیستند.

           

          تمایز کلیدی دیگر این است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال معمولاً می‌توانند از تفاوت بین ایده های تحریف شده و واقعیت خود آگاه شوند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به طور کلی نمی توانند از توهمات خود دور شوند.

           

           

          علیرغم تفاوت ها، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال می توانند از درمان هایی مشابه درمان های مورد استفاده برای اسکیزوفرنی بهره مند شوند. گاهی اوقات اختلال شخصیت اسکیزوتایپال در طیفی با اسکیزوفرنی در نظر گرفته می‌شود که شدت کمتری دارد.

         

        • چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

        •  

          افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال احتمالا تنها با اصرار دوستان یا اعضای خانواده به دنبال کمک هستند. یا ممکن است برای مشکل دیگری مانند افسردگی به دنبال کمک باشند. اگر مشکوک هستید که یکی از دوستان یا اعضای خانواده ممکن است این اختلال را داشته باشد، بهتر است به آرامی به فرد پیشنهاد دهید که به دنبال مراقبت های پزشکی باشد، با یک پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص بهداشت روان شروع کنید.

         

        • اگر به کمک فوری نیاز دارید

        •  

          اگر نگران این هستید که ممکن است به خود یا دیگری آسیب برسانید، فوراً به اورژانس مراجعه کنید یا با  شماره اورژانس تماس بگیرید. 

        •  
        •  

        • علل 

        • شخصیت، ترکیبی از افکار، احساسات و رفتارهایی است که شما را منحصر به فرد می کند. این نحوه نگرش، درک و ارتباط با دنیای بیرون و همچنین نحوه دیدن خود است. شخصیت در دوران کودکی شکل می گیرد که از طریق تعامل تمایلات موروثی و عوامل محیطی شکل می گیرد.

           

          در رشد طبیعی، کودکان به مرور زمان یاد می گیرند که به طور مناسب با دیگران تعامل داشته باشند، نشانه های اجتماعی را تفسیر کنند و به موقعیت های اجتماعی به طور مناسب و با انعطاف پاسخ دهند. دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی برای یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال اشتباه می کند، اما احتمالاً تغییرات در نحوه عملکرد مغز، ژنتیک، تأثیرات محیطی و رفتارهای آموخته شده ممکن است نقش داشته باشد.

           

           

           

          • عوامل خطر

             

            اگر یکی از بستگان مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال روان پریشی دیگری باشد، خطر ابتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال ممکن است بیشتر باشد.

             

             

          • عوارض

             

            افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی در معرض خطر ابتلا به موارد زیر هستند:

             

            افسردگی

             

            اضطراب

             

            سایر اختلالات شخصیتی

             

            روان‌گسیختگی

             

            دوره های روان پریشی موقت، معمولا در پاسخ به استرس

             

            مصرف الکل یا مواد مخدر

             

            اقدام به خودکشی

             

            مشکل در کار، مدرسه، روابط و مشکلات اجتماعی

          •  
          •  

          • مطالب مرتبط

          • درمان شناختی رفتاری

          • خانواده درمانی

          • روان درمانی