زایمان القایی چیست؟

زایمان به طور طبیعی در هر زمانی بین هفته های 37 تا 42 بارداری شروع می شود. دهانه رحم نرم می شود و شروع به باز شدن می کند، دچار انقباض می شوید و کیسه آب می شکند.

در یک زایمان القایی، این فرآیندهای زایمان به طور مصنوعی شروع می شوند. ممکن است شامل باز کردن مکانیکی دهانه رحم، پاره کردن کیسه آب یا استفاده از دارو برای شروع انقباضات باشد - یا ترکیبی از این روش ها.

تفاوت بین زایمان طبیعی و القایی چیست؟

زایمان القایی می تواند دردناک تر از زایمان طبیعی باشد. در زایمان طبیعی، انقباضات به آرامی ایجاد می‌شوند، اما در زایمان القایی می توانند سریعتر شروع شوند و قوی تر شوند. از آنجایی که زایمان می‌تواند دردناک‌تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که بخواهید نوعی تسکین درد داشته باشد.

اگر زایمان القا شده باشد، به احتمال زیاد به مداخلات دیگری مانند فورسپس برای کمک به تولد نوزادتان نیز نیاز دارید. شما نمی توانید به اندازه کافی در اطراف حرکت کنید، زیرا نوزاد با دقت بیشتری نسبت به زایمان طبیعی تحت نظر قرار می گیرد.

چه زمانی زایمان القایی توصیه می شود؟

تنها در صورتی پیشنهاد می شود زایمان القایی باشد که خطری برای شما یا سلامتی کودکتان وجود داشته باشد. پزشک ممکن است زایمان القایی را توصیه کند اگر:

• -  زایمان عقب افتاده باشد (بیش از 41 هفته بارداری)
• - این نگرانی وجود داشته باشد که جفت آنطور که باید کار نمی کند.
• - یک بیماری مانند بیماری خون، مشکلات کلیوی، فشار بالا یا پره اکلامپسی  داشته باشید.
• - کودک حرکات کمتری انجام می دهد ، تغییراتی در ضربان قلب خود نشان می دهد یا به خوبی رشد نمی کند.
• - کیسه آب شکسته است، اما انقباضات به طور طبیعی شروع نشده است.
• - بیش از یک نوزاد به دنیا می آورید ( دوقلو یا چند قلو )

همه نمی توانند زایمان القایی داشته باشند. اگر قبلاً سزارین یا جراحی بزرگ شکم انجام داده اید، اگر جفت سرراهی دارید یا اگر جنین بریچ است یا به پهلو خوابیده است، معمولاً گزینه مناسبی نیست.

آیا می توانم تصمیم بگیرم که زایمان القایی داشته باشم؟

اگر تاخیر دارید، ممکن است تصمیم بگیرید که صبر کنید و ببینید آیا زایمان طبیعی شروع می شود یا خیر. با این حال، اگر این احتمال وجود دارد که شما یا نوزادتان در معرض خطر عوارض آن قرار داشته باشید، ممکن است لازم باشد قبل از موعد زایمان، زایمان القایی را در نظر بگیرید.

هنگام تصمیم گیری، خطرات و فواید آن را با پزشک خود در میان بگذارید. از پرسیدن سوالات زیاد نترسید، مانند:

- چرا به القاء نیاز دارم؟

- چه تاثیری بر من و کودکم خواهد گذاشت؟

- اگر القاء را نداشته باشم چه اتفاقی می افتد؟

- چه اقداماتی انجام می شود و چگونه از من و نوزادم مراقبت خواهید کرد؟

ممکن است لازم باشد اطلاعات دیگری را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر نوزاد شما قبل از 42 هفته به دنیا نیامده باشد، خطر مرده زایی یا سایر مشکلات بیشتر است و اگر بیش از 24 ساعت قبل از زایمان کیسه آب پاره شود، خطر عفونت افزایش می یابد.

با یک زایمان القایی چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

در مراحل پایانی بارداری، تیم مراقبت های بهداشتی به طور منظم سلامت شما و کودک را بررسی می کند. این بررسی‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تصمیم بگیرند که آیا القای زایمان بهتر است یا نگه داشتن نوزاد در داخل بدن. اگر متوجه شدید که کودک کمتر از حالت طبیعی حرکت می کند، همیشه به پزشک یا ماما اطلاع دهید.

اگر آنها تشخیص دهند که از نظر پزشکی برای القای زایمان ضروری است، ابتدا پزشک یا ماما معاینه داخلی را با احساس داخل واژن انجام می دهد. آنها دهانه رحم را احساس می کنند تا ببینند آیا برای زایمان آماده است یا خیر. این معاینه همچنین به آنها کمک می کند تا بهترین روش را انتخاب کنند.

ممکن است از چند ساعت تا 2 تا 3 روز طول بکشد تا باعث زایمان شود. این بستگی به واکنش بدن به درمان دارد. اگر این اولین بارداری باشد یا کمتر از هفته 37 بارداری باشید، احتمالاً بیشتر طول می کشد.

چه گزینه هایی برای القای زایمان وجود دارد؟

راه های مختلفی برای القای زایمان وجود دارد. پزشک یا ماما بهترین روش را برای معاینه دهانه رحم توصیه می کند. ممکن است به ترکیبی از استراتژی های مختلف نیاز داشته باشید. برای این روش باید رضایت کتبی ارائه دهید.

تمیز کردن غشاها

در طول معاینه واژینال، ماما یا پزشک با انگشت خود حرکات دیره ای در اطراف دهانه رحم انجام می دهند. این عمل باید هورمونی به نام پروستاگلاندین را آزاد کند. برای این روش نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست و اغلب در اتاق پزشک انجام می شود. این می تواند برای شروع زایمان کافی باشد، به این معنی که به هیچ روش دیگری نیاز نخواهید داشت.

خطرات : این یک روش ساده و آسان است. با این حال، همیشه کار نمی کند. ممکن است کمی ناراحت کننده باشد، اما ضرری ندارد.

اکسی توسین

یک نسخه مصنوعی از هورمون اکسی توسین از طریق قطره ای در بازو به شما داده می شود تا انقباضات شروع شود. هنگامی که انقباضات شروع می شود، مقدار اکسی توسین تنظیم می شود، بنابراین تا زمان تولد نوزاد، انقباضات منظم را ادامه می دهید. کل این فرآیند می تواند چندین ساعت طول بکشد.

خطرات: اکسی توسین می تواند انقباضات را قوی تر، مکررتر و دردناک تر از زایمان طبیعی کند، بنابراین احتمال بیشتری دارد که به مسکن نیاز داشته باشد. شما نمی توانید به دلیل چکه در بازو زیاد حرکت کنید و همچنین یک مانیتور جنین در اطراف شکم خود برای نظارت بر کودک خواهید داشت.

گاهی اوقات انقباضات می تواند خیلی سریع رخ دهد که می تواند بر ضربان قلب کودک تأثیر بگذارد. این را می توان با کاهش سرعت چکه یا دادن داروی دیگر کنترل کرد.

پارگی مصنوعی غشاء ("شکستن کیسه آب")

پارگی مصنوعی غشاها (ARM) زمانی استفاده می شود که کیسه آب به طور طبیعی شکسته نشود. پزشک یا ماما ابزار کوچک قلاب مانندی را از طریق واژن وارد می کند تا سوراخی در کیسه غشایی که مایع آمنیوتیک را نگه می دارد ایجاد کند. این باعث افزایش فشار سر کودک بر روی دهانه رحم می شود که ممکن است برای شروع زایمان کافی باشد. بسیاری از زنان نیز برای شروع انقباضات خود به اکسی توسین نیاز دارند.

خطرات: ARM می تواند کمی ناراحت کننده باشد اما دردناک نیست. افزایش اندک خطر افتادگی بند ناف، خونریزی یا عفونت وجود دارد.

پروستاگلاندین ها

یک نسخه مصنوعی از هورمون پروستاگلاندین به واژن وارد می شود تا دهانه رحم را نرم کند و بدن را برای زایمان آماده کند. این می تواند به شکل ژل باشد که ممکن است در چندین دوز (معمولاً هر 6 تا 8 ساعت) داده شود یا پساری و نوار چسب (شبیه به تامپون) که به آرامی هورمون را طی 12 تا 24 ساعت آزاد می کند. پس از قرار دادن پروستاگلاندین ها باید دراز بکشید و در بیمارستان بمانید. همچنین اگر کیسه آب شکسته نشده باشد، ممکن است به ARM یا اکسی توسین برای ایجاد انقباضات نیاز داشته باشید.

ژل پروستاگلاندین اغلب روش ارجح برای القای زایمان است زیرا نزدیکترین روش به زایمان طبیعی است. اگر شروع به تجربه انقباضات دردناک و منظم با فاصله 5 دقیقه برای نوزاد اول یا 10 دقیقه برای نوزادان بعدی کردید، یا اگر کیسه آب پاره شد، فوراً به ماما یا پزشک خود اطلاع دهید، زیرا این هر دو نشانه شروع زایمان هستند.

خطرات: برخی از زنان متوجه می شوند که واژن آنها بعد از ژل پروستاگلاندین دردناک است یا ممکن است حالت تهوع، استفراغ یا اسهال را تجربه کنند. این عوارض نادر هستند و هیچ مدرکی وجود ندارد که القای پروستاگلاندین دردناک تر از زایمان طبیعی باشد.

به ندرت، انقباضات می تواند خیلی شدید باشد که می تواند بر ضربان قلب کودک تأثیر بگذارد. این را می‌توان با دادن داروی دیگر یا برداشتن پساری کنترل کرد.

باید فوراً به پزشک یا مامای خود اطلاع دهید که آیا خونریزی شروع شده است، یا اگر کودک کمتر حرکت کند ، زیرا این می تواند نشانه ای از اشتباه باشد.

کاتتر بالون در حال رسیدن دهانه رحم

کاتتر بالون در حال رسیدن به دهانه رحم یک لوله کوچک است که به بالونی متصل شده و در دهانه رحم قرار می گیرد. بالون با آب نمک باد می شود که معمولاً فشار به دهان وارد می شود تا باز شود. تا 15 ساعت در جای خود باقی می ماند و سپس دوباره معاینه می شود.

اگر شروع به تجربه انقباضات دردناک و منظم با فاصله 5 دقیقه برای نوزاد اول یا 10 دقیقه برای نوزادان بعدی کردید، یا اگر کیسه آب پاره شد، فوراً به ماما یا پزشک خود اطلاع دهید، زیرا این هر دو نشانه شروع زایمان شما هستند.

همچنین در صورت استفاده از کاتتر بالون به دهانه رحم، ممکن است به ARM یا اکسی توسین نیاز داشته باشید.

خطرات : قرار دادن کاتتر می تواند کمی ناراحت کننده باشد اما دردناک نیست.

همچنین باید فوراً به پزشک یا مامای خود اطلاع دهید که آیا خونریزی شما شروع شده است، یا کودک کمتر حرکت می کند، زیرا این می تواند نشانه ای از اشتباه باشد.

آیا می توانم در حین زایمان القایی تسکین درد داشته باشم؟

زایمان القایی معمولاً دردناک تر از زایمان طبیعی است. بسته به نوع القایی که دارید، این می تواند از ناراحتی ناشی از عمل یا انقباضات شدیدتر و طولانی تر در نتیجه دارویی که به شما داده شده است متغیر باشد. زنانی که زایمان القایی داشته اند، بیشتر برای تسکین درخواست اپیدورال دارند.

از آنجا که القاء تقریباً همیشه در بیمارستان انجام می شود، طیف کاملی از تسکین درد باید در دسترس باشد. معمولاً هیچ محدودیتی در مورد نوع تسکین درد در صورت القای زایمان وجود ندارد.

آیا القای زایمان خطراتی دارد؟

اگر زایمان القایی داشته باشید، خطرات بیشتری وجود دارد. اینها عبارتند از:

- جواب نمی دهد - در حدود 1 مورد از 4 مورد، زنان به سزارین می روند.

- کودک اکسیژن کافی دریافت نمی کند و ضربان قلب او تحت تاثیر قرار می گیرد.

- شما یا نوزادتان دچار عفونت می شوید.

- رحم پاره می شود.

- بعد از زایمان رحم پاره می شود

• - بعد از زایمان خونریزی زیادی دارید.
• 
  

اگر القا کار نکند چه اتفاقی می افتد؟

همه روش های القایی برای همه کار نمی کنند. پزشک ممکن است روش دیگری را امتحان کند یا ممکن است نیاز به سزارین داشته باشید. پزشک تمام این گزینه ها را با شما در میان خواهد گذاشت.