پزشک علائم را ارزیابی می کند، یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و  در مورد وضعیت سلامتی و سابقه پزشکی می پرسد. در برخی موارد، تاکی کاردی بطنی ممکن است یک اورژانس پزشکی باشد که نیاز به تشخیص و درمان فوری دارد.

 

ممکن است چندین آزمایش برای تشخیص تاکی کاردی بطنی انجام شود.

الکتروکاردیوگرام (ECG)

الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) رایج ترین ابزاری است که برای تشخیص تاکی کاردی استفاده می شود. این آزمایش بدون درد با استفاده از حسگرهای کوچک (الکترود) متصل به قفسه سینه و بازوها، فعالیت الکتریکی قلب را شناسایی و ثبت می کند.

ECG زمان و قدرت سیگنال های الکتریکی را هنگام عبور از قلب ثبت می کند. پزشک می‌تواند به دنبال الگوهایی در میان سیگنال‌ها باشد تا مشخص کند که چه نوع تاکی کاردی دارید و چگونه مشکلاتی در قلب ممکن است باعث ضربان قلب سریع شود.

همچنین ممکن است از شما بخواهد که از دستگاه ECG قابل حمل در خانه استفاده کنید تا اطلاعات بیشتری در مورد ضربان قلب خود به دست آورید. این دستگاه ها عبارتند از:

 

• مانیتور هولتر. این دستگاه ECG قابل حمل را در جیب خود حمل می کنید یا آن را روی یک کمربند یا بند شانه می‌بندید. این فعالیت قلب را برای یک دوره کامل 24 ساعته ثبت می کند، که به پزشک یک نگاه طولانی به ریتم قلب می دهد. پزشک احتمالاً از شما می خواهد که در همان 24 ساعت یک دفتر یادداشت داشته باشید. علائمی که دارید را توضیح می دهید و زمان بروز آنها را ثبت می‌کنید.
• مانیتور رویداد. این دستگاه ECG قابل حمل برای نظارت بر فعالیت قلب در طول یک هفته تا چند ماه در نظر گرفته شده است. آن را تمام روز می پوشید، اما هر بار فقط در زمان های خاصی برای چند دقیقه ضبط می کند. هنگامی که علائم ضربان قلب سریع دارید، معمولاً مانیتور را با فشار دادن یک دکمه فعال می کنید. برخی از مانیتورها به طور خودکار ریتم غیر طبیعی قلب را حس می‌کنند و سپس شروع به ضبط می کنند.
• سایر مانیتورها. برخی از دستگاه های شخصی مانند ساعت های هوشمند، مانیتورینگ الکتروکاردیوگرام را ارائه می‌دهند. از پزشک خود بپرسید که آیا این گزینه برایتان مناسب است یا خیر.
• مانیتور ترانس تلفنی. این دستگاه نظارت مستمر ریتم قلب را فراهم می کند اما باید به طور مداوم پوشیده شود. ممکن است دارای سیم باشد یا نباشد.
• ضبط کننده حلقه قابل کاشت. این یک وسیله کاشتنی است که سیم ندارد و می تواند تا سه سال زیر پوست بماند تا ریتم قلب را به طور مداوم کنترل کند.
•  

تست الکتروفیزیولوژیک

پزشک ممکن است آزمایش الکتروفیزیولوژیک را برای تایید تشخیص یا تعیین دقیق محل مشکلات در قلب توصیه کند.

در طول این آزمایش، پزشک لوله‌های نازک و انعطاف‌پذیر (کاتتر) را با نوک الکترود در کشاله ران، بازو یا گردن وارد می‌کند و آنها را از طریق رگ‌های خونی به نقاط مختلف قلب هدایت می‌کند. هنگامی که الکترودها در جای خود قرار می گیرند، می توانند دقیقاً از گسترش تکانه های الکتریکی در طول هر ضربان نقشه برداری کنند و ناهنجاری ها را شناسایی کنند.

 

 

تصویربرداری از قلب

پزشک ممکن است تصاویری از قلب بگیرد تا مشخص کند آیا مشکلات ساختاری بر جریان خون تأثیر می‌گذارد و باعث تاکی کاردی بطنی می شود یا خیر.

 

تست های تصویربرداری قلب که برای تشخیص تاکی کاردی بطنی استفاده می شوند عبارتند از:

 

• اکوکاردیوگرافی. اکوکاردیوگرافی با استفاده از امواج صوتی تصویر متحرکی از قلب ایجاد می کند. این می تواند مناطقی با جریان خون ضعیف، دریچه های غیر طبیعی قلب و عضله قلب را که به طور طبیعی کار نمی کنند شناسایی کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). MRI قلب می تواند تصاویر ثابت یا متحرکی از چگونگی جریان خون در قلب ارائه دهد و بی نظمی ها را تشخیص دهد.
• توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی اسکن چندین تصویر اشعه ایکس را ترکیب می کند تا نمای مقطعی دقیق تری از قلب ارائه دهد.
• آنژیوگرافی عروق کرونر. برای بررسی جریان خون از طریق قلب و عروق خونی، پزشک ممکن است از آنژیوگرافی عروق کرونر استفاده کند تا انسداد یا ناهنجاری های احتمالی را آشکار کند. از رنگ و اشعه ایکس مخصوص برای نشان دادن داخل عروق کرونر استفاده می کند.
• اشعه ایکس قفسه سینه. این آزمایش برای گرفتن عکس های ثابت از قلب و ریه ها استفاده می‌شود و می تواند تشخیص دهد که آیا قلب بزرگ شده است یا خیر.
•  

سنجش استرس

پزشک ممکن است سنجش استرس را توصیه کند تا ببیند قلب در زمان فعال بودن یا زمانی که دارو برای تندتر زدن قلب تجویز می‌شود چگونه کار می کند.

در تست استرس ورزشی، الکترودهایی روی قفسه سینه قرار داده می شود تا عملکرد قلب را در حین ورزش، معمولاً با راه رفتن روی تردمیل، کنترل کند. سایر آزمایشات قلب ممکن است همراه با تست استرس انجام شود.

 

تست تخت شیب

این آزمایش گاهی اوقات برای کمک به پزشک استفاده می شود تا بفهمد چگونه تاکی کاردی به غش کردن کمک می کند. تحت نظارت دقیق، دارویی دریافت خواهید کرد که باعث بروز تاکی کاردی می شود. روی یک تخت مخصوص دراز می کشید و سپس تخت به گونه ای کج می شود که انگار ایستاده اید. پزشک به نحوه واکنش قلب و سیستم عصبی به این تغییرات در موقعیت توجه می کند.

 

 

تست های اضافی

پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را در صورت نیاز برای تشخیص بیماری زمینه‌ای که به تاکی کاردی بطنی کمک می‌کند و قضاوت در مورد وضعیت قلب تجویز کند.

 

رفتار

اهداف درمان تاکی کاردی بطنی عبارتند از:

 

• ریتم طبیعی قلب را بازیابی کند
• ضربان قلب سریع را در صورت بروز کنترل کند
• از بروز تاکی کاردی در آینده جلوگیری کند

درمان خاصی که دریافت می کنید بستگی به علت ایجاد آریتمی و نوع یا شدت تاکی کاردی بطنی دارد.

 

تاکی کاردی بطنی ممکن است در عرض 30 ثانیه خود به خود از بین برود ( V-tach غیر پایدار) یا بیش از 30 ثانیه طول بکشد ( V-tach پایدار یا VT ). VT پایدار می تواند جریان خون طبیعی را مختل کند و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

 

 

درمان تاکی کاردی بطنی پایدار

تاکی کاردی بطنی پایدار اغلب نیاز به درمان فوری پزشکی دارد، زیرا این وضعیت ممکن است گاهی منجر به مرگ ناگهانی قلبی شود.

درمان شامل بازگرداندن ضربان طبیعی قلب با ارسال یک تکان برق به قلب است. این ممکن است با استفاده از دفیبریلاتور یا با درمانی به نام کاردیوورژن انجام شود.

دفیبریلاسیون را می توان با استفاده از یک دفیبریلاتور خارجی خودکار (AED) توسط فردی که علائم ایست قلبی را تشخیص می دهد انجام داد.

کاردیوورژن در محیط بیمارستان با استفاده از دستگاهی انجام می شود که ریتم قلب را قبل و بعد از وارد شدن شوک کنترل می کند. در این روش، متخصصان پزشکی با استفاده از ابزار مخصوص، دفیبریلاتور خارجی خودکار (AED) یا تکه‌های روی قفسه سینه به قلب ضربه می‌زنند.

همچنین ممکن است داروهای خوراکی یا IV (داخل وریدی) به شما داده شود.

 

 

جلوگیری از اپیزودهای ضربان قلب سریع

با درمان، ممکن است بتوان از دوره های تاکی کاردی بطنی پیشگیری یا آن ها را مدیریت کرد.

 

• ابلیشن کاتتر. این روش اغلب زمانی استفاده می شود که یک مسیر الکتریکی مجزا مسئول افزایش ضربان قلب باشد.

  در این روش، پزشک کاتترها را از طریق سیاهرگ های کشاله ران، بازو یا گردن وارد قلب می کند. الکترودهای موجود در نوک کاتتر می توانند از سرمای شدید یا انرژی فرکانس رادیویی برای آسیب رساندن به مسیر الکتریکی اضافی و جلوگیری از ارسال سیگنال های الکتریکی استفاده کنند.

• داروها. داروهای ضد آریتمی ممکن است در صورت مصرف منظم از ضربان قلب سریع جلوگیری کنند. سایر داروهای قلبی، مانند مسدود کننده های کانال کلسیم و مسدود کننده های بتا، ممکن است همراه با داروهای ضد آریتمی تجویز شوند.
• کاردیوورتر-دفیبریلاتور قابل کاشت. اگر در معرض خطر ابتلا به یک تاکی کاردی تهدید کننده زندگی هستید، ممکن است پزشک یک دستگاه دفیبریلاتور قلبی (ICD) قابل کاشت را توصیه کند. دستگاه به اندازه پیجر با جراحی در قفسه سینه کاشته می شود. ICD به طور مداوم ضربان قلب را کنترل می کند، افزایش ضربان قلب را تشخیص می دهد و در صورت نیاز، شوک های الکتریکی دقیق کالیبره شده را برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلب ارائه می دهد.

• عمل جراحی. جراحی قلب باز ممکن است در برخی موارد برای درمان فرآیندی که به تاکی کاردی بطنی کمک می کند (به عنوان مثال، اگر انسداد در رگ های خونی وجود دارد) مورد نیاز باشد.

  تاکی کاردی نیز ممکن است با روش ماز درمان شود. در طی این روش، جراح برش‌های کوچکی در بافت قلب ایجاد می‌کند تا یک الگو یا پیچ و خم از بافت اسکار ایجاد کند. از آنجایی که بافت اسکار جریان الکتریکی را هدایت نمی کند، با تکانه های الکتریکی سرگردان که باعث برخی از انواع تاکی کاردی می شود، تداخل ایجاد می کند.

  جراحی معمولاً تنها زمانی استفاده می‌شود که سایر گزینه‌های درمانی مؤثر نباشند یا زمانی که برای درمان اختلال قلبی دیگری نیاز به جراحی باشد.

•  

نظارت و درمان بیماری های موجود

اگر شرایط پزشکی دیگری مانند بیماری قلبی به تاکی کاردی بطنی کمک می کند، درمان مشکل زمینه ای ممکن است از دوره های تاکی کاردی بطنی جلوگیری کند یا آن را  کاهش دهد.

پیروی از برنامه درمانی مهم است. می تواند به کاهش خطر ابتلا به مشکلات ریتم قلب در آینده کمک کند. اگر علائم تغییر کرد یا بدتر شد یا علائم جدیدی ایجاد گردید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

 

مقابله و حمایت

اگر برنامه ای برای مقابله با یک قسمت از ضربان قلب سریع دارید، ممکن است در هنگام وقوع آن احساس آرامش و کنترل بیشتری داشته باشید. 

 

با پزشک خود صحبت کنید، در مورد:

 

• چگونه نبض خود را بگیرید و اینکه ضربان نبض طبیعی برای شما چقدر است
• زمان و نحوه استفاده از انواع مانورها یا مصرف داروهای اضافی در صورتی که برایتان مناسب است
• چه زمانی با پزشک خود تماس بگیرید
• چه زمانی باید به دنبال مراقبت های اضطراری باشید
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

چه برای اولین بار به پزشک خانواده خود مراجعه کنید و چه مراقبت های اورژانسی دریافت کنید، احتمالاً برای یک یا چند قرار ملاقات برای ارزیابی کامل به یک پزشک متخصص قلب ارجاع خواهید شد.

در صورت امکان، یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید که بتواند از لحاظ اخلاقی حمایت کند و در پیگیری اطلاعات جدید کمک کند. از آنجایی که ممکن است بحث های زیادی وجود داشته باشد، تهیه فهرستی از سوالات از قبل مفید خواهد بود.

 

 

لیست سوالات باید شامل موارد زیر باشد:

 

• علائمی که تجربه کرده اید، از جمله علائمی که ممکن است با قلب نامرتبط به نظر برسد
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی
• داروها، از جمله ویتامین ها یا مکمل ها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی احتمالا باعث ضربان قلب سریع من می شود؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• مناسب ترین درمان چیست؟
• بیماری قلبی من چه نوع خطراتی ایجاد می کند؟
• چگونه قلبم را زیر نظر بگیریم؟
• چند وقت یکبار به قرارهای بعدی نیاز خواهم داشت؟
• سایر شرایطی که دارم یا داروهایی که مصرف می کنم چگونه بر مشکل قلبی من تأثیر می گذارد؟
• آیا باید فعالیت هایم را محدود کنم؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ بازدید از چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

علاوه بر سؤالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در پرسیدن سؤالات اضافی تردید نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. پزشک ممکن است بپرسد:

 

• اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• چند بار تپش قلب تند داشته اید؟
• اپیزودها چقدر طول کشیده است؟
• آیا به نظر می رسد هر چیزی، مانند ورزش، استرس یا کافئین، باعث تحریک یا بدتر شدن اپیزودها می شود؟
• آیا کسی در خانواده بیماری قلبی یا سابقه آریتمی دارد؟
• آیا کسی در خانواده دچار ایست قلبی شده یا به طور ناگهانی فوت کرده است؟
• آیا سیگار می کشید؟
• آیا الکل یا کافئین مصرف می کنید؟
• آیا از داروهای تفریحی استفاده می کنید؟
• آیا برای فشار خون بالا، کلسترول بالا یا سایر شرایطی که ممکن است بر سیستم گردش خون تأثیر بگذارد تحت درمان هستید؟
• برای این بیماری ها چه داروهایی مصرف می کنید و آیا آنها را طبق دستور مصرف می کنید؟
•