آرتریت تورم و حساس شدن یک یا چند مفصل است. علائم اصلی آرتریت درد و سفتی مفاصل است که معمولا با افزایش سن بدتر می شود. شایع ترین انواع آرتریت، آرتروز و آرتریت روماتوئید است.

 

استئوآرتریت باعث می شود غضروف - بافت سخت و لغزنده ای که انتهای استخوان ها را در جایی که مفصل تشکیل می دهند - می پوشاند - تجزیه شود. آرتریت روماتوئید بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می کند و از پوشش مفاصل شروع می شود.

 

کریستال های اسید اوریک، که زمانی که اسید اوریک بیش از حد در خون وجود دارد تشکیل می شوند، می توانند باعث نقرس شوند. عفونت‌ها یا بیماری‌های زمینه‌ای مانند پسوریازیس یا لوپوس می‌توانند انواع دیگر آرتریت را ایجاد کنند.

 

درمان بسته به نوع آرتریت متفاوت است. اهداف اصلی درمان آرتریت کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی است.

 

انواع

علائم

بسته به نوع آرتریت، علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• درد
• سفتی، سختی
• تورم
• سرخی
• کاهش دامنه حرکتی
•  

علل

دو نوع اصلی آرتریت - استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید - به روش‌های مختلف به مفاصل آسیب می‌رسانند.

 

 

آرتروز

شایع ترین نوع آرتریت، استئوآرتریت شامل آسیب ساییدگی و پارگی غضروف مفصل می شود - پوشش سخت و نرم روی انتهای استخوان ها جایی که مفصل را تشکیل می دهند. غضروف انتهای استخوان ها را بالشتک می کند و حرکت تقریباً بدون اصطکاک مفصل را امکان پذیر می کند، اما آسیب کافی می تواند منجر به ساییدگی استخوان به طور مستقیم روی استخوان شود که باعث درد و محدودیت حرکت می شود. این ساییدگی می تواند در طی سالیان متمادی رخ دهد یا با آسیب یا عفونت مفصل تسریع شود. 

 

آرتروز کل مفصل را نیز درگیر می کند. باعث تغییر در استخوان ها و زوال بافت های همبند می شود که ماهیچه را به استخوان متصل می کند و مفصل را کنار هم نگه می دارد. همچنین باعث التهاب پوشش مفصل می شود.

 

 

روماتیسم مفصلی

در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به پوشش کپسول مفصلی حمله می کند، غشایی سخت که تمام قسمت های مفصلی را در بر می گیرد. این پوشش (غشای سینوویال) ملتهب و متورم می شود. روند بیماری در نهایت می تواند غضروف و استخوان داخل مفصل را از بین ببرد.

 

 

عوامل خطر

عوامل خطر برای آرتریت عبارتند از:

 

• سابقه خانوادگی. برخی از انواع آرتریت در خانواده ها دیده می شود، بنابراین اگر والدین یا خواهر و برادر این اختلال را داشته باشند، ممکن است احتمال ابتلا به آرتریت بیشتر باشد. ژن‌ها می‌توانند فرد را در برابر عوامل محیطی که ممکن است باعث ایجاد آرتریت شوند، مستعدتر کنند.
• سن. خطر بسیاری از انواع آرتریت - از جمله استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس - با افزایش سن افزایش می یابد.
• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند، در حالی که اکثر افرادی که به نقرس، نوع دیگری از آرتریت، مبتلا هستند، مردان هستند.
• آسیب مفاصل قبلی. افرادی که ممکن است در حین انجام یک ورزش مفصل آسیب دیده باشند، در نهایت احتمال ابتلا به آرتروز در آن مفصل بیشتر است.
• چاقی. حمل وزن اضافی به مفاصل، به ویژه زانوها، باسن و ستون فقرات فشار وارد می کند. افراد چاق بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت هستند.
•  

عوارض

آرتریت شدید، به ویژه اگر دست ها یا بازوها را درگیر کند، می تواند انجام کارهای روزانه را دشوار کند. آرتروز مفاصل تحمل کننده وزن می تواند فرد را از راه رفتن راحت یا صاف نشستن باز دارد. در برخی موارد، مفاصل ممکن است پیچ خورده و تغییر شکل دهند.