آرتریت سپتیک یک عفونت دردناک در مفصل است که می تواند همراه با میکروب هایی باشد که از طریق جریان خون از قسمت های مختلف بدن عبور می کنند. آرتریت سپتیک همچنین می تواند زمانی رخ دهد که یک آسیب نافذ، مانند نیش حیوان یا ضربه، میکروب ها را مستقیماً به مفصل منتقل کند.

 

نوزادان و افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت سپتیک هستند. افرادی که مفاصل مصنوعی دارند نیز در خطر ابتلا به آرتریت سپتیک هستند. زانوها بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند، اما آرتریت سپتیک همچنین می تواند لگن، شانه ها و سایر مفاصل را نیز درگیر کند. عفونت می تواند به سرعت و به شدت به غضروف و استخوان داخل مفصل آسیب برساند، بنابراین درمان سریع بسیار مهم است.

 

درمان شامل تخلیه مفصل با سوزن یا در حین جراحی است. آنتی بیوتیک نیز معمولا مورد نیاز است.

علائم

آرتریت سپتیک معمولا باعث ناراحتی شدید و مشکل در استفاده از مفصل آسیب دیده می شود. مفصل ممکن است متورم، قرمز و گرم باشد و ممکن است تب داشته باشید.

اگر آرتریت سپتیک در یک مفصل مصنوعی (عفونت مفصل مصنوعی) رخ دهد، علائم و نشانه‌هایی مانند درد و تورم جزئی ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها پس از تعویض زانو یا جراحی تعویض مفصل ران ایجاد شود. همچنین، شل شدن مفصل ممکن است اتفاق بیفتد که باعث درد در حین حرکت مفصل یا وزن دادن به مفصل می شود. به طور معمول، درد هنگام استراحت از بین می رود. در موارد شدید، مفصل ممکن است دچار دررفتگی شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر درد شدیدی در مفصل دارید که ناگهانی ظاهر می شود به پزشک مراجعه کنید. درمان سریع می تواند به کاهش آسیب مفصل کمک کند.

اگر مفصل مصنوعی دارید یا  در حین استفاده از مفصل دچار درد شدید، به پزشک مراجعه کنید.

علل

آرتریت سپتیک می تواند ناشی از عفونت های باکتریایی، ویروسی یا قارچی باشد. عفونت باکتریایی با استافیلوکوکوس اورئوس (استاف) شایع ترین علت است. استاف معمولاً حتی روی پوست سالم نیز زندگی می کند.

آرتریت سپتیک زمانی می تواند ایجاد شود که عفونتی مانند عفونت پوست یا عفونت مجاری ادراری از طریق جریان خون به مفصل گسترش یابد. زخم سوراخ، تزریق دارو، یا جراحی در مفصل یا نزدیک آن- از جمله جراحی تعویض مفصل - می تواند باعث ورود میکروب به فضای مفصل شود.

پوشش مفاصل توانایی کمی برای محافظت از خود در برابر عفونت دارد. واکنش بدن به عفونت - از جمله التهاب که می تواند فشار را افزایش دهد و جریان خون را در مفصل کاهش دهد - به آسیب کمک می کند.

عوامل خطر

عوامل خطر برای آرتریت سپتیک عبارتند از:

• مشکلات مفصلی موجود. بیماری‌ها و شرایط مزمنی که مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهند - مانند استئوآرتریت، نقرس، آرتریت روماتوئید یا لوپوس - می‌توانند خطر ابتلا به آرتریت سپتیک را افزایش دهند، همانطور که جراحی قبلی مفصل و آسیب مفاصل ممکن است.
• داشتن مفصل مصنوعی. باکتری‌ها می‌توانند در طی جراحی تعویض مفصل وارد شوند، یا اگر میکروب‌ها از ناحیه‌ای دیگر از بدن از طریق جریان خون به مفصل بروند، ممکن است یک مفصل مصنوعی عفونی شود.
• مصرف دارو برای آرتریت روماتوئید. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به دلیل داروهایی که مصرف می‌کنند که می‌توانند سیستم ایمنی بدن را سرکوب کرده و احتمال بروز عفونت‌ها را افزایش دهند، بیشتر در معرض خطر هستند. تشخیص آرتریت سپتیک در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دشوار است زیرا بسیاری از علائم و نشانه ها مشابه هستند.
• شکنندگی پوست. پوستی که به راحتی می شکند و به خوبی بهبود نمی یابد می تواند به باکتری ها اجازه دسترسی به بدن را بدهد. بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما خطر ابتلا به آرتریت سپتیک را افزایش می‌دهند، مانند زخم‌های عفونی پوست. افرادی که به طور منظم مواد مخدر تزریق می کنند نیز در معرض خطر بیشتری برای عفونت در محل تزریق هستند.
• سیستم ایمنی ضعیف. افرادی که ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر آرتریت سپتیک هستند. این شامل افراد مبتلا به مشکلات کلیوی و کبدی و کسانی است که موادی  مصرف می‌کنند که ، سیستم ایمنی آنها را سرکوب می کند.
• تروما مفصل. نیش حیوانات، سوراخ شدن زخم یا بریدگی می تواند فرد را در معرض خطر آرتریت سپتیک قرار دهد.

داشتن ترکیبی از عوامل خطر افراد را در معرض خطر بیشتری نسبت به داشتن یک عامل خطر قرار می‌دهد.

عوارض

اگر درمان به تعویق بیفتد، آرتریت سپتیک می تواند منجر به انحطاط مفصل و آسیب دائمی شود. اگر آرتریت سپتیک مفصل مصنوعی را تحت تاثیر قرار دهد، عوارض ممکن است شامل شل شدن یا دررفتگی مفصل باشد.