نارسایی جفت چیست؟

جفت اکسیژن و مواد مغذی را به کودک می رساند. نارسایی جفت زمانی است که جفت به درستی کار نمی‌کند. این خیلی شایع نیست اما جدی است و می تواند بر رشد و سلامت کودک تأثیر بگذارد.

اگر نارسایی جفت داشته باشید، ممکن است کودک شما آنطور که انتظار می رود رشد نکند و منجر به عوارضی در دوران بارداری یا تولد شود.

علت نارسایی جفت چیست؟

نارسایی جفت به این دلیل رخ می دهد که جفت به درستی در رحم کاشته نمی شود و رشد نمی کند یا  آسیب دیده است. گاهی اوقات هیچ دلیل واضحی وجود ندارد.

خطر نارسایی جفت در صورت داشتن شرایط پزشکی زیر افزایش می یابد:

• - دیابت
• - پره اکلامپسی
• - شرایط لخته شدن خون
• - بیماری های خاص
• - اگر سیگار می کشید، یا از مواد مخدر استفاده می‌کنید
• - فشارخون بالا، مشکلات کلیوی یا بیماری قلبی
• - اگر در اوایل بارداری دچار آسیب شده اید، به ویژه آسیب شدید
• - سن بالا در دوران بارداری (بیش از 40 سال)
• - اگر قبلا یک نوزاد کوچک، پره اکلامپسی یا مرده زایی داشته اید.

نارسایی جفت چگونه تشخیص داده می شود؟

نارسایی جفت ممکن است در طول معاینات و آزمایشات دوران بارداری تشخیص داده شود .

پزشک یا ماما رشد رحم و جنین را اندازه گیری و پیگیری می کند. نارسایی جفت ممکن است در طی یک سونوگرافی معمولی تشخیص داده شود، اگر کودک آنطور که انتظار می رود رشد نکند.

گاهی اوقات زنان باردار ممکن است متوجه شوند که شکمشان رشد نمی کند، کوچکتر از بارداری های قبلی است یا کودک آنها را به اندازه کافی حرکت نمی کند . اگر در دوران بارداری خود نگران هستید، فورا با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید.

تشخیص زودرس نارسایی جفت برای سلامت مادر و نوزاد مهم است.

چه خطراتی برای شما و کودکتان وجود دارد؟

نارسایی جفت می تواند باعث ایجاد مشکلاتی برای مادر و نوزاد شود.

برای مادر، می تواند به شرایطی مانند موارد زیر منجر شود:

• - پره اکلامپسی
• - سایر مشکلات جفت، از جمله جدا شدن جفت (زمانی که جفت از دیواره رحم دور می شود)
• - زایمان زودرس 

اگر جفت به درستی رشد نکند، می تواند مشکلاتی را برای کودک نیز به دنبال داشته باشد. زمانی که نوزاد اکسیژن و مواد مغذی کافی دریافت نمی کند، می تواند از رشد و تکامل طبیعی جلوگیری کند. این به عنوان محدودیت رشد جنین (FGR) شناخته می شود.

برخی از چالش هایی که نوزادان مبتلا به FGR می توانند داشته باشند عبارتند از:

- مشکلات تنفسی یا قلبی

- سطوح پایین اکسیژن در بدو تولد

- مشکل در حفظ دمای بدن

- مشکل در تغذیه و افزایش وزن

- عفونت

- خونریزی در مغز (به نام "خونریزی داخل بطنی")

- مشکلات چشم و بینایی 

- مشکلات روده 

این شرایط در نوزادان نارس بیشتر است.

نارسایی جفت چگونه مدیریت می شود؟

اگر پزشک به نارسایی جفت مشکوک باشد، نحوه رشد و تکامل کودک را به دقت زیر نظر خواهد گرفت. آنها شما و کودکتان را به طور منظم تحت نظر خواهند داشت و ممکن است ترتیبی دهند که در یک بیمارستان بزرگ با حمایت پزشکی مناسب زایمان کنید.

از شما خواسته می شود که حرکات کودک را ثبت کنید و در صورت مشاهده هرگونه تغییر به تیم پزشکی خود اطلاع دهید.

در هر مرحله از بارداری، اگر نگران حرکات کودک خود هستید، با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید. تا روز بعد منتظر نمانید. کند شدن حرکات ممکن است نشانه ای از ناخوشی کودک باشد.

شما به احتمال زیاد به سونوگرافی های مکرر نیاز خواهید داشت و ضربان قلب کودک خود را به طور منظم برای ارزیابی رشد و سلامت او کنترل خواهید کرد.

درمان بستگی به مرحله بارداری دارد. اگر زیر 37 هفته دارید، پزشک ممکن است توصیه کند تا زمانی که ممکن است منتظر بمانید و کودک را به دقت زیر نظر داشته باشید. اما اگر علائمی وجود دارد که نشان می‌دهد کودک شما خوب نیست، ممکن است القای زایمان یا زایمان با سزارین بی خطر باشد.

اگر کودک شما آنطور که انتظار می رود رشد نکرده است، ممکن است در بدو تولد به حمایت بیشتری از تیم پزشکی نیاز داشته باشد. تیم از کودک مراقبت می کند، او را گرم نگه می دارد و ممکن است به او کمک کند تا با ماسک اکسیژن یا لوله تنفسی نفس بکشد.

ممکن است کودک برای مراقبت های بیشتر نیاز به انتقال به بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) داشته باشد.

در صورت داشتن نگرانی در بارداری، مهم است که در اسرع وقت به پزشک یا تیم پزشکی خود مراجعه کنید. اگر خونریزی و یا درد قابل توجهی دارید، با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیکترین بیمارستان مراجعه کنید.