آیا خونریزی در زمان حاملگی طبیعی است؟

خونریزی در دوران بارداری، به خصوص در مراحل اولیه، بسیار شایع است. از هر 4 زن، 1 نفر در سه ماهه اول بارداری لکه بینی یا خونریزی واژینال را تجربه می کند. بسیاری از این زنان حاملگی سالمی خواهند داشت.

با این حال، خونریزی واژینال ممکن است اولین علامت یک مشکل باشد، بنابراین اگر در هر مرحله از بارداری خود خونریزی واژینال را تجربه کردید، مهم است که با پزشک یا ماما تماس بگیرید تا در مورد اقدامات بعدی تصمیم گیری شود.

علل خونریزی در بارداری چیست؟

علل خونریزی در دوران بارداری به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند - خونریزی قبل از هفته 20 و خونریزی بعد از هفته 20 بارداری.

قبل از هفته 20 بارداری، علل خونریزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خونریزی لانه گزینی - در اوایل بارداری (هفته 4 تا 5 بارداری) برخی از زنان ممکن است خونریزی را تجربه کنند زمانی که حاملگی خود را در پوشش داخلی رحم لانه گزینی می کند.
• سقط جنین - خونریزی ممکن است اولین علامت سقط جنین باشد. از هر 15 زنی که در اوایل بارداری دچار خونریزی می شوند، 1 نفر در نهایت دچار سقط جنین می شود.
• حاملگی خارج از رحم - یک علت نادر اما جدی خونریزی زمانی که تخمک بارور شده در خارج از رحم شروع به رشد می کند. حاملگی خارج از رحم می تواند پاره شود، باعث خونریزی شدید شود و ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.

خونریزی در بارداری بعدی (پس از 20 هفته) معمولاً به دلیل مشکلات جفت است، مانند:

• جفت سرراهی - زمانی که جفت در نزدیکی دهانه رحم (گردن رحم) کاشته می شود. اگر دهانه رحم شروع به باز شدن کند یا رحم منقبض شود، می تواند باعث خونریزی شود.
• جدا شدن جفت - زمانی که جفت در دوران بارداری اما قبل از تولد شروع به جدا شدن از رحم می کند، باعث خونریزی از محلی می شود که جفت کنده شده است. خونریزی ناشی از جدا شدن جفت معمولاً با درد شدید و ناگهانی شکم همراه است.

علل کمتر شایع خونریزی، که ممکن است در هر مرحله از بارداری رخ دهد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عفونت های دستگاه تناسلی
• صدمات وارده به دستگاه تناسلی
• رشد یا تومورهای دستگاه تناسلی
• خونریزی ناشی از واریس واژینال (وریدهای واریسی در فرج یا واژن)

در صورت خونریزی در دوران بارداری چه باید کرد؟

اگر در دوران بارداری خونریزی کردید، با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید. ارائه‌دهنده مراقبت‌های دوران بارداری می‌تواند به شما توصیه کند که در مرحله بعد چه کاری انجام دهید.

یادداشت جزئیات در مورد آنچه تجربه کرده اید می تواند مفید باشد. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مقدار و رنگ هر ترشح
• آیا لخته داشته اید
• آیا درد شکمی داشته اید

اگر خونریزی شدید دارید، بهتر است پدها یا لباس های لکه دار خود را نگه دارید تا به پزشک یا ماما نشان دهید.

چگونه پزشک یا ماما علت خونریزی من را تشخیص می دهد؟

پزشک یا ماما در مورد خونریزی، علائم دیگری که داشته اید و در مورد بارداری و سلامت عمومی تان سوالاتی می پرسد. پزشک یا ماما همچنین ممکن است یک معاینه واژینال برای بررسی خونریزی و جستجوی هر علت قابل مشاهده انجام دهد.

ممکن است برای بررسی سطح گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) برای آزمایش خون معرفی شوید . hCG هورمونی است که توسط جفت ساخته می شود و می تواند در خون و ادرار یافت شود. سطح hCG می تواند اطلاعات مهمی در مورد چگونگی پیشرفت بارداری به پزشک بدهد.

همچنین ممکن است برای اسکن اولتراسوند ارجاع داده شوید که ممکن است در موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:

• - ضربان قلب کودک را بررسی کنند.
• - علائم سقط جنین را بررسی کنند.
• - به دنبال علائم حاملگی خارج از رحم باشند.
• - موقعیت و سلامت جفت را بررسی کنند.

ممکن است مدتی طول بکشد تا مشخص شود چه چیزی باعث خونریزی شده است. ممکن است لازم باشد چندین آزمایش خون یا سونوگرافی در طی چند روز یا چند هفته انجام دهید. این زمان می تواند استرس زا باشد، بنابراین به دنبال حمایت از شریک زندگی خود یا شخص دیگری که به آن اعتماد دارید، باشید.

در برخی شرایط، خونریزی ممکن است خود به خود برطرف شود بدون اینکه پزشک یا ماما علتی را پیدا کند.

چه زمانی باید به دنبال مراقبت پزشکی باشم؟

اگر در هر مرحله از بارداری خونریزی دارید، برای مشاوره و حمایت با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید.

اگر:

• - خونریزی بسیار شدید می شود.
• - دردهای شدیدی دارید.
• - احساس سرگیجه یا ضعف می کنید.
• - احساس تنگی نفس می کنید.

آیا خونریزی به معنای سقط جنین است یا ممکن است کودکم را از دست بدهم؟

خونریزی در اوایل بارداری بسیار شایع است و لزوماً به معنای سقط جنین نیست. بسیاری از زنانی که در اوایل بارداری دچار خونریزی می شوند، بچه های سالمی به دنیا می آورند.

در برخی موارد، خونریزی می تواند اولین علامت سقط جنین باشد. اگر در اوایل بارداری خونریزی دارید، برای مشاوره با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید.