برای تایید تشخیص HUS ، پزشک احتمالا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و تست های آزمایشگاهی را توصیه می کند، از جمله:

  • آزمایشات خون. این آزمایش ها می توانند مشخص کنند که آیا گلبول های قرمز آسیب دیده است یا خیر. آزمایش خون همچنین می‌تواند تعداد کم پلاکت‌ها، تعداد کم گلبول‌های قرمز خون یا سطح کراتینین بالاتر از حد طبیعی را نشان دهد، ماده‌ای زائد که معمولاً توسط کلیه‌ها دفع می‌شود.
  • آزمایش ادرار. این آزمایش می تواند سطوح غیر طبیعی پروتئین، خون و علائم عفونت را در ادرار تشخیص دهد.
  • نمونه مدفوع. این آزمایش ممکن است E. coli تولید کننده سم و سایر باکتری هایی که می توانند باعث HUS شوند را شناسایی کند .

تبلیغات

 

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. درآمد تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

اگر علت HUS مشخص نباشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای کمک به تعیین علت توصیه کند.

 

رفتار

HUS نیاز به درمان در بیمارستان دارد. مایعات و الکترولیت های از دست رفته باید با احتیاط جایگزین شوند زیرا کلیه ها مایعات و مواد زائد را به همان اندازه کارآمد دفع نمی کنند.

 

 

انتقال خون

در بیمارستان، ممکن است نیاز به تزریق داخل وریدی (IV) گلبول های قرمز یا پلاکت داشته باشید.

  • گلبول های قرمز می توانند به معکوس کردن علائم و نشانه های کم خونی - از جمله لرز، خستگی، تنگی نفس، ضربان قلب سریع، پوست زرد و ادرار تیره کمک کنند.
  • اگر به راحتی خونریزی یا کبودی دارید، پلاکت ها می توانند به لخته شدن خون کمک کنند.
  •  

داروها

اگر آسیب دائمی کلیوی ناشی از HUS دارید ، پزشک ممکن است دارویی را برای کاهش فشار خون، برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن آسیب بیشتر کلیه توصیه کند.

اگر دچار عوارض شدید یا به شکل HUS ناشی از یک جهش ژنتیکی ( HUS غیر معمول )، پزشک ممکن است اکولیزوماب (Soliris) را برای کمک به جلوگیری از آسیب بیشتر به رگ‌های خونی توصیه کند.

قبل از مصرف اکولیزوماب، برای جلوگیری از مننژیت، یک عارضه جانبی بالقوه و جدی دارو، باید واکسن دریافت کنید.

 

 

جراحی و سایر روش ها

بسته به علائم، علت HUS و اینکه آیا هر گونه عارضه ای دارید، پزشک ممکن است درمان های دیگری در نظر بگیرد، از جمله:

  • دیالیز کلیه. گاهی اوقات برای فیلتر کردن ضایعات و مایعات اضافی از خون به دیالیز نیاز است. دیالیز معمولاً یک درمان موقت است تا زمانی که کلیه ها دوباره به درستی کار کنند. اما اگر آسیب کلیوی قابل توجهی دارید، ممکن است به دیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشید.
  • تبادل پلاسما. پلاسما قسمت مایع خون است که از گردش سلول های خونی و پلاکت ها پشتیبانی می کند. گاهی اوقات از دستگاهی برای پاکسازی خون از پلاسمای خود و جایگزینی آن با پلاسمای اهداکننده تازه یا منجمد استفاده می شود.
  • پیوند کلیه. برخی از افرادی که آسیب شدید کلیوی ناشی از HUS دارند در نهایت به پیوند کلیه نیاز خواهند داشت.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر شما یا فرزندتان پس از چند روز اسهال علائم HUS را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید و برای پاسخ به این سؤالات آماده باشید:

 

  • آیا متوجه وجود خون در اسهال شده اید؟
  • آیا شما یا فرزندتان تب، تورم یا کاهش برون ده ادرار داشته اید؟
  • چه مدت است که این علائم را تجربه می کنید؟
  • چه مدت از دفع ادرار شما یا فرزندتان گذشته است؟
  •  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر  بیماری ای دارید که باعث استفراغ یا اسهال می شود، بهتر است سعی کنید مایعات از دست رفته را با یک محلول آبرسان خوراکی مانند CeraLyte، Pedialyte یا Oralyte جایگزین کنید.