پزشک ممکن است در مورد علائم بپرسد. او ممکن است در بینی و صورت احساس حساسیت کند و در معاینه فیزیکی به داخل بینی نگاه کند.

 

 

روش های تشخیص سینوزیت مزمن عبارتند از:

 

تست های تصویربرداری. تصاویر گرفته شده با CT یا MRI می توانند جزئیات سینوس ها و ناحیه بینی را نشان دهند. اینها ممکن است التهاب عمیق یا انسداد فیزیکی مانند پولیپ، تومور یا قارچ را مشخص کنند که تشخیص آن با استفاده از آندوسکوپ دشوار است.

 

نگاه کردن به سینوس ها. یک لوله نازک و انعطاف پذیر با نور فیبر نوری که از طریق بینی وارد می شود به پزشک اجازه می دهد تا داخل سینوس ها را ببیند. این می تواند به پزشک کمک کند تا سپتوم بینی، پولیپ یا تومور انحرافی را ببیند.

 

تست آلرژی. اگر پزشک مشکوک باشد که آلرژی ممکن است باعث سینوزیت مزمن شود، ممکن است آزمایش پوستی آلرژی را توصیه کند. تست پوستی ایمن و سریع است و می تواند به تشخیص اینکه چه آلرژنی مسئول شعله ور شدن بینی است کمک می کند.

 

نمونه هایی از ترشحات (کشت) بینی و سینوس. کشت به طور کلی برای تشخیص سینوزیت مزمن غیر ضروری است. با این حال، زمانی که وضعیت به درمان پاسخ نمی‌دهد یا بدتر می‌شود، پزشک ممکن است برای جمع‌آوری نمونه‌هایی که ممکن است به تعیین علت کمک کند، مانند باکتری یا قارچ، داخل بینی سواب بکشد.

 

 

رفتار

درمان های سینوزیت مزمن عبارتند از:

• کورتیکواستروئیدهای بینی. این اسپری های بینی به پیشگیری و درمان التهاب کمک می کند. به عنوان مثال می توان به فلوتیکازون، تریامسینولون، بودزوناید، مومتازون و بکلومتازون اشاره کرد. اگر اسپری ها به اندازه کافی موثر نباشند، ممکن است پزشک شستشو را با محلول نمکی مخلوط با قطره های بودزوناید یا استفاده از غبار بینی محلول توصیه کند.
• شستشوی بینی با نمک.  اسپری یا محلول های بینی، زهکشی را کاهش می دهد و محرک ها و آلرژی ها را شستشو می دهد.
• کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی. این داروها برای تسکین التهاب ناشی از سینوزیت شدید، به خصوص اگر پولیپ بینی نیز دارید، استفاده می شود. کورتیکواستروئیدهای خوراکی در صورت استفاده طولانی مدت می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند، بنابراین آنها فقط برای درمان علائم شدید استفاده می شوند.
• داروهای آلرژی. اگر آلرژی باعث سینوزیت شود، پزشک ممکن است داروهای آلرژی را توصیه کند.
• درمان حساسیت زدایی آسپرین. اگر واکنش هایی به آسپرین دارید که باعث سینوزیت و پولیپ بینی می شود. تحت نظارت پزشکی، به تدریج دوزهای بیشتری از آسپرین داده می شود تا تحمل خود را افزایش دهید.
• درمان ضد قارچ. اگر عفونت  به دلیل قارچ باشد، ممکن است درمان ضد قارچی داشته باشید.
• دارو برای درمان پولیپ بینی و سینوزیت مزمن. اگر پولیپ بینی و سینوزیت مزمن دارید، پزشک ممکن است دوپیلوماب یا اومالیزوماب را برای درمان بیماری تزریق کند. این داروها ممکن است اندازه پولیپ بینی و گرفتگی بینی را کاهش دهند.
•  

آنتی بیوتیک ها

اگر عفونت  ناشی از باکتری باشد، گاهی اوقات آنتی بیوتیک برای سینوزیت ضروری است. اگر پزشک  نتواند عفونت زمینه ای را رد کند، ممکن است آنتی بیوتیک را توصیه کند، گاهی اوقات با داروهای دیگر.

 

ایمونوتراپی

اگر آلرژی به سینوزیت  کمک می کند، واکسن های آلرژی (ایمونوتراپی) که به کاهش واکنش بدن به آلرژن های خاص کمک می کند ممکن است وضعیت را بهبود بخشد.

 

عمل جراحي

در موارد مقاوم به درمان یا دارو، جراحی آندوسکوپی سینوس ممکن است یک گزینه باشد. برای این روش، پزشک از یک لوله نازک و منعطف با نور متصل (اندوسکوپ) برای کاوش مسیرهای سینوسی  استفاده می کند.

بسته به منبع انسداد، پزشک ممکن است از ابزارهای مختلفی برای برداشتن بافت یا تراشیدن پولیپی که باعث انسداد بینی شده است استفاده کند. بزرگ کردن دهانه سینوس باریک نیز ممکن است گزینه ای برای راحت تر شدن تخلیه باشد.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این مراحل خودیاری می تواند به تسکین علائم سینوزیت کمک کند:

استراحت. این می تواند به بدن  کمک کند تا با التهاب مبارزه کند و بهبودی را تسریع کند.

سینوس های خود را مرطوب کنید. در حالی که بخار یک کاسه آب متوسط ​​گرم را تنفس می کنید، حوله ای را روی سر خود بکشید. بخار را به سمت صورت خود نگه دارید. یا یک دوش آب گرم بگیرید و در هوای گرم و مرطوب تنفس کنید تا به کاهش درد و تخلیه مخاط کمک کند.

• کمپرس گرم. یک کمپرس گرم روی بینی و پیشانی ممکن است به کاهش فشار در سینوس ها کمک کند.

   

  مجرای بینی خود را بشویید. برای شستشوی مجرای بینی خود از یک بطری فشرده، قوطی سالین یا ظروف نتی(neti pot) استفاده کنید. این درمان خانگی که شست و شوی بینی نام دارد، می‌تواند به پاکسازی سینوس ها کمک کند.

   

آماده شدن برای قرار ملاقات 

 احتمالاً ابتدا برای علائم سینوزیت به پزشک خانواده خود مراجعه خواهید کرد. اگر چندین دوره سینوزیت حاد داشته اید یا به نظر می رسد سینوزیت مزمن دارید، ممکن است پزشک شما را برای ارزیابی و درمان به یک متخصص آلرژی یا متخصص گوش، حلق و بینی ارجاع دهد.

هنگامی که به پزشک مراجعه می کنید، منتظر معاینه کامل سینوس های خود باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با دلیل قرار ملاقات باشد.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله اینکه آیا آلرژی یا آسم دارید، و سابقه پزشکی خانوادگی
• تمام داروها، ویتامین‌ها یا سایر مکمل‌هایی که اخیراً مصرف کرده‌اید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

برای سینوزیت مزمن، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین دلایل علائم من چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت من احتمالاً موقتی است یا مزمن؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را  توصیه می کنید؟
• من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که بتوانم  داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک  احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• علائم  از چه زمانی شروع شد؟
• آیا علائم  همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم  چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چیزی شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟ 
•