در طول تست های پوستی آلرژی، پوست در معرض مواد مشکوک آلرژی زا (آلرژن ها) قرار می گیرد و سپس برای علائم واکنش آلرژیک مشاهده می شود.

همراه با سابقه پزشکی ، آزمایش‌های آلرژی ممکن است بتواند تأیید کند که آیا ماده خاصی که لمس می‌کنید، نفس می‌کشید یا می‌خورید باعث ایجاد علائم می‌شود یا خیر.

چرا این کار انجام می شود

اطلاعات حاصل از آزمایش‌های آلرژی ممکن است به پزشک کمک کند تا یک برنامه درمان آلرژی شامل اجتناب از آلرژن، داروها یا واکسن‌های آلرژی (ایمونوتراپی) ایجاد کند.

 

تست های پوستی آلرژی به طور گسترده ای برای کمک به تشخیص شرایط آلرژیک استفاده می شود، از جمله:

 

تب یونجه (رینیت آلرژیک)

آسم آلرژیک

درماتیت (اگزما)

حساسیت غذایی

آلرژی به پنی سیلین

آلرژی به زهر زنبور عسل

آزمایشات پوستی عموماً برای بزرگسالان و کودکان در هر سنی از جمله نوزادان بی خطر است. با این حال، در شرایط خاص، آزمایش های پوستی توصیه نمی شود. اگر:

تا به حال یک واکنش آلرژیک شدید داشته اید. ممکن است به قدری به مواد خاصی حساس باشید که حتی مقادیر اندک مورد استفاده در آزمایشات پوستی می تواند باعث ایجاد یک واکنش تهدید کننده زندگی (آنافیلاکسی) شود.

از داروهایی استفاده کنید که می توانند با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند. اینها شامل آنتی‌هیستامین‌ها، بسیاری از داروهای ضد افسردگی و برخی از داروهای سوزش سر دل هستند. پزشک ممکن است تشخیص دهد که ادامه مصرف این داروها برای شما بهتر از قطع موقت آنها برای آمادگی برای آزمایش پوست است.

شرایط پوستی خاصی دارید. اگر اگزما یا پسوریازیس شدید نواحی وسیعی از پوست بازوها و پشت را تحت تأثیر قرار دهد - محل‌های آزمایش معمولی - ممکن است پوست شفاف و بدون درگیری کافی برای انجام یک آزمایش مؤثر وجود نداشته باشد. سایر بیماری‌های پوستی، مانند درماتوگرافی، می‌توانند باعث نتایج آزمایش غیرقابل اعتماد شوند.

آزمایش های خون (آزمایش آنتی بادی ایمونوگلوبولین E در شرایط آزمایشگاهی) می تواند برای کسانی که نباید یا نمی توانند تحت آزمایش های پوستی قرار گیرند مفید باشد. آزمایش خون برای آلرژی به پنی‌سیلین استفاده نمی شود.

 

به طور کلی، تست های پوستی آلرژی برای تشخیص آلرژی به مواد معلق در هوا، مانند گرده، شوره حیوانات خانگی و کنه گرد و غبار قابل اعتماد هستند. آزمایش پوست ممکن است به تشخیص آلرژی غذایی کمک کند. اما از آنجایی که آلرژی غذایی می تواند پیچیده باشد، ممکن است به آزمایش ها یا روش های اضافی نیاز داشته باشید.

خطرات

شایع ترین عارضه جانبی آزمایش پوست، برآمدگی های کمی متورم، قرمز و خارش دار است. این برآمدگی‌ها ممکن است در طول آزمایش بیشتر قابل توجه باشند. با این حال، در برخی افراد، ناحیه‌ای از تورم، قرمزی و خارش ممکن است چند ساعت پس از آزمایش ایجاد شود و تا چند روز باقی بماند.

به ندرت، تست های پوستی آلرژی می تواند یک واکنش آلرژیک شدید و فوری ایجاد کند، بنابراین انجام آزمایش های پوستی در مطب که تجهیزات اورژانسی و داروهای مناسب در دسترس هستند، مهم است.

 

روش انجام

قبل از توصیه آزمایش پوست، پزشک سوالات مفصلی در مورد سابقه پزشکی، علائم و نشانه ها و روش معمول درمان آنها می پرسد. پاسخ‌ها می‌تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا آلرژی در خانواده تان وجود دارد و آیا یک واکنش آلرژیک به احتمال زیاد باعث علائم می‌شود یا خیر. پزشک همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی برای جستجوی سرنخ های اضافی در مورد علت علائم و نشانه ها انجام دهد.

 

داروها می توانند با نتایج تداخل داشته باشند

قبل از برنامه ریزی برای آزمایش پوست، فهرستی از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه خود را برای پزشک بیاورید. برخی از داروها می‌توانند واکنش‌های آلرژیک را سرکوب کنند و از دادن نتایج دقیق به آزمایش پوست جلوگیری کنند. سایر داروها ممکن است خطر ابتلا به یک واکنش آلرژیک شدید را در طول آزمایش افزایش دهند.

 

از آنجایی که داروها با سرعت های مختلف از بدن خارج می شوند، ممکن است پزشک از شما بخواهد که مصرف برخی داروها را تا 10 روز متوقف کنید. داروهایی که می توانند با آزمایشات پوستی تداخل داشته باشند عبارتند از:

آنتی هیستامین های تجویزی، مانند هیدروکسی زین (ویستاریل).

آنتی هیستامین های بدون نسخه، مانند لوراتادین (کلاریتین، آلاورت)، دیفن هیدرامین (بنادریل)، کلرفنیرامین، ستیریزین  و فکسوفنادین.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند نورتریپتیلین (Pamelor) و دزیپرامین (Norpramin).

برخی از داروهای سوزش سر دل، مانند سایمتیدین (تاگامت) و رانیتیدین.

داروی آسم  omalizumab (Xolair).  این دارو می تواند نتایج آزمایش را برای شش ماه یا بیشتر حتی پس از ترک مصرف آن مختل کند. برای مقایسه، بیشتر داروها برای روزها تا هفته ها بر نتایج تأثیر می‌گذارند.

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

آزمایش پوست معمولاً در مطب پزشک انجام می شود. معمولاً یک پرستار آزمایش را انجام می دهد و یک پزشک نتایج را تفسیر می کند. به طور معمول، این آزمایش حدود 20 تا 40 دقیقه طول می کشد. برخی از آزمایش‌ها واکنش‌های آلرژیک فوری را شناسایی می‌کنند که در عرض چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن ایجاد می‌شوند. آزمایش‌های دیگر واکنش‌های آلرژیک تاخیری را که در طی چند روز ایجاد می‌شوند، شناسایی می‌کنند.

تست پریک پوستی

تست پریک پوستی که به آن تست سوراخ یا خراش نیز می‌گویند، واکنش‌های آلرژیک فوری به 50 ماده مختلف را در یک زمان بررسی می‌کند. این آزمایش معمولا برای شناسایی حساسیت به گرده، کپک، شوره حیوانات خانگی، کنه های گرد و غبار و غذاها انجام می شود. در بزرگسالان، آزمایش معمولاً روی ساعد انجام می‌شود. کودکان ممکن است در قسمت بالای کمر آزمایش شوند.

تست های پوستی آلرژی دردناک نیستند. در این نوع آزمایش از سوزن هایی (لانست) استفاده می شود که به سختی به سطح پوست نفوذ می کنند. شما خونریزی یا احساس ناراحتی خفیف را لحظه ای بیشتر نخواهید داشت.

پس از تمیز کردن محل آزمایش با الکل، پرستار علائم کوچکی را روی پوست می کشد و یک قطره از عصاره آلرژن را در کنار هر علامت قرار می دهد. سپس از یک لانست برای وارد کردن عصاره ها به سطح پوست استفاده می کند. یک لانست جدید برای هر آلرژن استفاده می شود.

 

برای دیدن اینکه آیا پوست به طور طبیعی واکنش نشان می دهد، دو ماده اضافی در سطح پوست خراشیده می شود:

هیستامین. در بیشتر افراد این ماده باعث پاسخ پوستی می شود. اگر به هیستامین واکنش نشان ندهید، تست پوستی ممکن است آلرژی را نشان ندهد، حتی اگر آلرژی داشته باشید.

گلیسیرین یا سالین. در بیشتر افراد، این مواد هیچ واکنشی ایجاد نمی کنند. اگر به گلیسیرین یا سالین واکنش نشان دهید، ممکن است پوست حساسی داشته باشید. نتایج آزمایش باید با احتیاط تفسیر شود تا از تشخیص نادرست آلرژی جلوگیری شود.

حدود 15 دقیقه پس از خراش پوست، پرستار پوست را از نظر علائم واکنش های آلرژیک مشاهده می کند. اگر به یکی از مواد آزمایش شده حساسیت دارید، یک برآمدگی  برجسته، قرمز و خارش دار خواهید داشت که ممکن است شبیه نیش پشه باشد. سپس پرستار اندازه برآمدگی را اندازه گیری کرده و نتایج را ثبت می‌کند. در مرحله بعد، او پوست را با الکل تمیز می کند تا آثار را از بین ببرد.

 

تست تزریق پوست

ممکن است به آزمایشی نیاز داشته باشید که از یک سوزن برای تزریق مقدار کمی از عصاره آلرژن فقط به پوست بازو استفاده کند (تست داخل جلدی). محل تزریق پس از حدود 15 دقیقه از نظر علائم واکنش آلرژیک بررسی می شود. پزشک ممکن است این آزمایش را برای بررسی آلرژی به سم حشرات یا پنی‌سیلین توصیه کند.

تست پچ

تست پچ معمولاً برای بررسی اینکه آیا یک ماده خاص باعث التهاب پوستی آلرژیک (درماتیت تماسی) می‌شود یا خیر انجام می شود. تست پچ می تواند واکنش های آلرژیک تاخیری را که ممکن است چندین روز طول بکشد را تشخیص دهد.

تست پچ  از سوزن استفاده نمی کند. در عوض، مواد آلرژی‌زا روی لکه‌ها اعمال می‌شوند و سپس روی پوست قرار می‌گیرند. در طی تست پچ، پوست ممکن است در معرض 20 تا 30 عصاره از موادی قرار گیرد که می توانند باعث درماتیت تماسی شوند. اینها می توانند شامل لاتکس، داروها، عطرها، مواد نگهدارنده، رنگ مو، فلزات و رزین ها باشند.

این تکه ها را به مدت 48 ساعت روی بازو یا پشت خود می گذارید. در این مدت باید از استحمام و فعالیت هایی که باعث تعریق شدید می شود خودداری کنید. هنگامی که به مطب پزشک خود باز می‌گردید، تکه ها برداشته می شوند. پوست تحریک شده در محل چسب ممکن است نشان دهنده آلرژی باشد.

 

نتایج

قبل از اینکه مطب دکتر را ترک کنید، از نتایج یک تست پوستی یا تست داخل پوستی مطلع خواهید شد. یک پچ تست ممکن است چندین روز یا بیشتر طول بکشد تا نتایج حاصل شود.

مثبت بودن تست پوستی به این معنی است که ممکن است به یک ماده خاص حساسیت داشته باشید. برآمدگی بزرگ‌تر معمولاً میزان حساسیت بیشتری را نشان می‌دهند. یک تست پوستی منفی به این معنی است که احتمالاً به یک آلرژن خاص حساسیت ندارید.

به خاطر داشته باشید که آزمایش های پوستی همیشه دقیق نیستند. آنها گاهی اوقات نشان دهنده آلرژی هستند در حالی که آلرژی وجود ندارد (مثبت کاذب)، یا آزمایش پوست ممکن است هنگامی که در معرض چیزی قرار می گیرید که به آن حساسیت دارید (منفی کاذب) واکنشی ایجاد نکند. ممکن است به آزمایش مشابهی که در موقعیت های مختلف انجام می شود واکنش های متفاوتی نشان دهید. یا ممکن است در طول آزمایش به یک ماده واکنش مثبت نشان دهید اما در زندگی روزمره به آن واکنش نشان ندهید.

برنامه درمان آلرژی ممکن است شامل داروها، ایمونوتراپی، تغییرات در محیط کار یا خانه یا تغییرات رژیم غذایی باشد. از پزشک خود بخواهید که هر چیزی را در مورد تشخیص یا درمان که متوجه نمی‌شوید، توضیح دهد . با نتایج آزمایشی که آلرژن‌ها را شناسایی می‌کند و یک برنامه درمانی برای کمک به کنترل خود، می‌توانید علائم و نشانه‌های آلرژی را کاهش دهید یا حذف کنید.