تصویربرداری از سینه

DCIS اغلب در طول ماموگرافی مورد استفاده برای غربالگری سرطان سینه کشف می شود. اگر ماموگرافی نواحی مشکوک مانند لکه های سفید روشن (میکروکلسیفیکاسیون ها) را که به صورت خوشه ای هستند و دارای اشکال یا اندازه های نامنظم هستند را نشان داد، رادیولوژیست احتمالا تصویربرداری اضافی از پستان را توصیه می کند.

ممکن است یک ماموگرافی تشخیصی داشته باشید که نماها را با بزرگنمایی بالاتر از زوایای بیشتری می گیرد. این معاینه هر دو پستان را ارزیابی می‌کند و نگاهی دقیق‌تر به میکروکلسیفیکاسیون‌ها می‌اندازد تا بتواند تشخیص دهد که آیا آنها باعث نگرانی هستند یا خیر.

اگر ناحیه مورد نظر نیاز به ارزیابی بیشتر داشته باشد، گام بعدی ممکن است سونوگرافی و بیوپسی پستان باشد.

 

برداشتن نمونه بافت پستان برای آزمایش

در طول بیوپسی با سوزن مرکزی، رادیولوژیست یا جراح از یک سوزن توخالی برای برداشتن نمونه‌های بافتی از ناحیه مشکوک استفاده می‌کند که گاهی اوقات توسط سونوگرافی (بیوپسی پستان با هدایت اولتراسوند) یا با اشعه ایکس (بیوپسی استریوتاکتیک پستان) هدایت می‌شود. نمونه های بافت برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود.

 

در یک آزمایشگاه، یک پزشک متخصص در تجزیه و تحلیل خون و بافت بدن (پاتولوژیست) نمونه‌ها را بررسی می‌کند تا مشخص کند آیا سلول‌های غیرطبیعی وجود دارند و اگر چنین است، این سلول‌های غیرطبیعی چقدر تهاجمی به نظر می‌رسند.

رفتار

درمان DCIS احتمال موفقیت بالایی دارد، در بیشتر موارد تومور را از بین می برد و از هرگونه عود جلوگیری می کند.

 

در اکثر افراد، گزینه های درمانی برای DCIS عبارتند از:

جراحی حفظ پستان (لومپکتومی) و پرتودرمانی

جراحی برداشتن سینه (ماستکتومی)

 

در برخی موارد، گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فقط لامپکتومی

لامپکتومی و هورمون درمانی

شرکت در یک کارآزمایی بالینی مقایسه نظارت دقیق با جراحی

 

عمل جراحی

اگر DCIS تشخیص داده شد، یکی از اولین تصمیماتی که باید بگیرید این است که آیا این بیماری را با لامپکتومی یا ماستکتومی درمان کنید.

لامپکتومی. لامپکتومی جراحی برای برداشتن ناحیه DCIS و حاشیه بافت سالمی است که آن را احاطه کرده است. این همچنین به عنوان بیوپسی جراحی یا برش موضعی گسترده شناخته می‌شود.

این روش این امکان را می دهد که تا حد امکان از سینه خود نگهداری کنید و بسته به مقدار بافت برداشته شده، معمولا نیاز به بازسازی سینه را از بین می برد.

تحقیقات نشان می دهد که زنانی که تحت درمان لامپکتومی قرار می گیرند، نسبت به زنانی که تحت عمل ماستکتومی قرار می گیرند، کمی بیشتر در معرض خطر عود هستند. با این حال، میزان بقا بین دو گروه بسیار مشابه است.

اگر بیماری های جدی دیگری دارید، ممکن است گزینه های دیگری مانند لامپکتومی به همراه هورمون درمانی، لامپکتومی به تنهایی یا بدون درمان را در نظر بگیرید.

ماستکتومی. ماستکتومی یک عمل جراحی برای برداشتن تمام بافت پستان است. بازسازی سینه برای بازگرداندن ظاهر سینه می تواند در همان زمان یا در صورت تمایل در مراحل بعدی انجام شود.

اکثر زنان مبتلا به DCIS کاندیدای لامپکتومی هستند. با این حال، ماستکتومی ممکن است در موارد زیر توصیه شود:

یک منطقه بزرگ از DCIS دارید. اگر ناحیه نسبت به اندازه سینه بزرگ باشد، لامپکتومی ممکن است نتایج زیبایی قابل قبولی نداشته باشد.

بیش از یک ناحیه DCIS (بیماری چند کانونی یا چند مرکزی) وجود دارد. برداشتن چندین ناحیه از DCIS با لامپکتومی دشوار است. این امر به ویژه در صورتی صادق است که DCIS در بخش های مختلف - یا ربع - پستان یافت شود.

نمونه‌های بافتی که برای بیوپسی گرفته می‌شوند، سلول‌های غیرطبیعی را در لبه (حاشیه) نمونه بافت یا نزدیک آن نشان می‌دهند. ممکن است DCIS بیشتر از آنچه در ابتدا تصور می شد وجود داشته باشد، به این معنی که لامپکتومی ممکن است برای برداشتن تمام نواحی DCIS کافی نباشد. ممکن است نیاز به برداشتن بافت اضافی باشد، که اگر ناحیه درگیری DCIS نسبت به اندازه پستان بزرگ باشد، ممکن است نیاز به ماستکتومی برای برداشتن تمام بافت پستان داشته باشد.

کاندیدای پرتودرمانی نیستید. پرتو درمانی معمولاً پس از لامپکتومی انجام می شود.

 

اگر در سه ماهه اول بارداری تشخیص داده شده باشد، قبلاً به قفسه سینه یا سینه پرتودهی شده باشد یا شرایطی دارید که شما را نسبت به عوارض جانبی پرتودرمانی حساس تر می کند، ممکن است کاندید نباشید. 

ترجیح می دهید ماستکتومی را به جای لامپکتومی انجام دهید. به عنوان مثال، اگر نمی خواهید پرتودرمانی انجام دهید، ممکن است لامپکتومی را نخواهید.

از آنجایی که DCIS غیرتهاجمی است، جراحی معمولاً شامل برداشتن غدد لنفاوی زیر بازو نمی شود. احتمال یافتن سرطان در غدد لنفاوی بسیار کم است.

اگر بافت به‌دست‌آمده در حین جراحی باعث شود پزشک فکر کند که سلول‌های غیرطبیعی ممکن است در خارج از مجرای پستان پخش شده باشند یا اگر ماستکتومی می‌کنید، بیوپسی غدد نگهبان یا برداشتن برخی از غدد لنفاوی ممکن است به عنوان بخشی از جراحی انجام شود.

 

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون ها برای از بین بردن سلول های غیر طبیعی استفاده می کند. پرتودرمانی پس از لامپکتومی احتمال عود DCIS یا پیشرفت آن به سرطان مهاجم را کاهش می دهد.

تابش اغلب از دستگاهی می آید که در اطراف بدن حرکت می کند و دقیقاً پرتوهای تابش را به نقاطی از بدن نشانه می رود (تابش پرتو خارجی). به طور معمول، تابش از دستگاهی می آید که به طور موقت در داخل بافت سینه قرار می گیرد (براکی تراپی).

تابش معمولاً پس از لامپکتومی استفاده می شود. اما اگر فقط ناحیه کوچکی از DCIS دارید که درجه پایین در نظر گرفته می شود و در طی جراحی کاملاً برداشته شده است، ممکن است لازم نباشد.

هورمون درمانی

هورمون درمانی، درمانی برای جلوگیری از رسیدن هورمون‌ها به سلول‌های سرطانی است و فقط در برابر سرطان‌هایی که در پاسخ به هورمون‌ها رشد می‌کنند (سرطان پستان با گیرنده هورمونی مثبت) مؤثر است.

هورمون درمانی به خودی خود درمانی برای DCIS نیست، اما می توان آن را یک درمان اضافی (کمکی) در نظر گرفت که پس از جراحی یا پرتودرمانی در تلاش برای کاهش احتمال عود DCIS یا سرطان مهاجم پستان در هر دو پستان انجام می شود.

داروی تاموکسیفن از عملکرد استروژن جلوگیری می کند - هورمونی که به برخی از سلول های سرطان سینه سوخت می دهد و باعث رشد تومور می شود - تا خطر ابتلا به سرطان سینه مهاجم را کاهش دهد. این می‌تواند تا پنج سال هم در زنانی که هنوز یائسه نشده اند (پیش یائسگی) و هم در کسانی که یائسه شده اند (پس از یائسگی) استفاده شود.

زنان یائسه ممکن است هورمون درمانی با داروهایی به نام مهارکننده های آروماتاز ​​را نیز در نظر بگیرند. این داروها که تا پنج سال مصرف می شوند، با کاهش میزان استروژن تولید شده در بدن کار می کنند.

اگر ماستکتومی را انتخاب می کنید، دلیل کمتری برای استفاده از هورمون درمانی وجود دارد.

با ماستکتومی، خطر سرطان سینه تهاجمی یا DCIS عود کننده در مقدار کمی از بافت باقیمانده پستان بسیار کم است. هرگونه مزیت بالقوه هورمون درمانی فقط برای سینه مخالف اعمال می شود.

مزایا و معایب هورمون درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید.

آزمایشات بالینی

طب جایگزین

هیچ درمان دارویی جایگزینی برای درمان DCIS یا کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه مهاجم یافت نشده است.

درعوض، درمان‌های طب مکمل و جایگزین ممکن است در مقابله با تشخیص و عوارض جانبی درمان، مانند پریشانی، کمک کنند. اگر مضطرب هستید، ممکن است در خوابیدن مشکل داشته باشید و متوجه شوید که دائماً به تشخیص خود فکر می کنید. ممکن است احساس عصبانیت یا غمگینی کنید.

در مورد احساسات خود با پزشک خود صحبت کنید. پزشک ممکن است راهبردهایی برای کمک به کاهش علائم داشته باشد.

 

همراه با توصیه های پزشک، درمان های مکمل و جایگزین نیز ممکن است کمک کننده باشد. مثالها عبارتند از:

هنر درمانی

ورزش

مراقبه

موزیک درمانی

تمرینات آرامش بخش

معنویت

 

مقابله و حمایت

تشخیص DCIS می تواند بسیار سخت و ترسناک باشد. برای مقابله بهتر با تشخیص خود، ممکن است مفید باشد:

درباره DCIS به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود در مورد تشخیص و نتایج پاتولوژی خود سؤال کنید. از این اطلاعات برای تحقیق در مورد گزینه های درمانی خود استفاده کنید.

برای اطلاعات بیشتر به منابع اطلاعاتی معتبر مراجعه کنید. این ممکن است کمک کند هنگام انتخاب در مورد مراقبت خود، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید.

در صورت نیاز پشتیبانی دریافت کنید. از درخواست کمک یا مراجعه به یک دوست مورد اعتماد در زمانی که نیاز به در میان گذاشتن احساسات و نگرانی های خود دارید، نترسید.

اگر به شنونده عینی تری نیاز دارید، با یک مشاور یا مددکار اجتماعی پزشکی صحبت کنید.

آنچه می توانید در مورد سلامتی خود کنترل کنید. تغییرات سالمی در سبک زندگی خود ایجاد کنید تا بتوانید بهترین احساس را داشته باشید. یک رژیم غذایی سالم را انتخاب کنید که بر میوه ها، سبزیجات و غلات کامل تمرکز دارد. سعی کنید بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه فعال باشید. هر شب به اندازه کافی بخوابید تا با احساس آرامش از خواب بیدار شوید. راه هایی برای مقابله با استرس در زندگی خود بیابید.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر متوجه توده یا هر تغییر غیرعادی دیگری در سینه خود شدید، از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

اگر قبلاً یک ناهنجاری پستان را توسط یک پزشک ارزیابی کرده اید و برای نظر دوم قرار ملاقات گذاشته اید، تصاویر اصلی ماموگرافی تشخیصی و نتایج بیوپسی خود را در قرار جدید بیاورید. اینها باید شامل تصاویر ماموگرافی، سی دی اولتراسوند و اسلایدهای شیشه ای از بیوپسی سینه باشد.

این موارد را به قرار ملاقات جدید خود ببرید، یا از مطبی که اولین ارزیابی در آن انجام شد، درخواست کنید که این موارد را برای پزشک با نظر دوم ارسال کند.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

سابقه پزشکی خود را یادداشت کنید، از جمله هر گونه بیماری خوش خیم پستان که برای شما تشخیص داده شده است. همچنین هر گونه پرتودرمانی را که ممکن است حتی سال ها پیش دریافت کرده اید، ذکر کنید.

به هر گونه سابقه خانوادگی سرطان سینه، به ویژه در یکی از بستگان درجه یک، مانند مادر یا خواهرتان توجه کنید.

لیستی از داروهای خود تهیه کنید. هر گونه داروی بدون نسخه، ویتامین، مکمل یا داروهای گیاهی را که مصرف می کنید، بگنجانید. اگر در حال حاضر در حال مصرف یا قبلاً درمان جایگزینی هورمونی مصرف کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود بخواهید که برای قرار ملاقات به شما ملحق شود. فقط شنیدن کلمه "سرطان" می تواند تمرکز بیشتر مردم را بر آنچه که دکتر در ادامه می گوید دشوار کند. شخصی را همراه خود کنید که بتواند به جذب همه اطلاعات کمک کند.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید. ایجاد فهرست سوالات از قبل می تواند کمک کند از زمان خود با پزشک بهترین استفاده را ببرید.

 

در زیر چند سوال اساسی وجود دارد که باید از پزشک خود در مورد DCIS بپرسید:

آیا من سرطان سینه دارم؟

برای تعیین نوع و مرحله سرطان به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟

عوارض جانبی یا عوارض احتمالی این درمان چیست؟

به طور کلی، این درمان در زنان با تشخیص مشابه چقدر موثر است؟

آیا من کاندید مصرف تاموکسیفن هستم؟

آیا من در خطر عود این وضعیت هستم؟

آیا در خطر ابتلا به سرطان سینه مهاجم هستم؟

در صورت بازگشت DCIS چگونه رفتار می کنید؟

پس از اتمام درمان چند بار به ویزیت های بعدی نیاز خواهم داشت؟

چه تغییراتی در شیوه زندگی می تواند به کاهش خطر عود DCIS کمک کند؟

آیا به نظر دوم نیاز دارم؟

آیا باید به مشاور ژنتیک مراجعه کنم؟

اگر در حین بازدید سؤالات دیگری پیش آمد، در پرسیدن آنها تردید نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی از شما می پرسد. برای پاسخ به آن ها آماده باشید. پزشک ممکن است بپرسد:

• آیا یائسگی را پشت سر گذاشته اید؟
• آیا از داروها یا مکمل های دارویی برای تسکین علائم یائسگی استفاده می کنید یا می توانید استفاده کنید؟
• آیا بیوپسی یا عمل های دیگری از سینه انجام داده اید؟
• آیا بیماری دیگری برای شما تشخیص داده شده است؟
• آیا سابقه خانوادگی سرطان سینه دارید؟
• آیا شما یا خویشاوندان خونی تا به حال برای جهش های ژن BRCA مورد آزمایش قرار گرفته اید؟
• آیا تا به حال پرتودرمانی کرده اید؟
• رژیم غذایی معمول روزانه تان چیست؟
• آیا فعالیت بدنی دارید؟

مطالب مرتبط