بیماری التهابی روده (IBD) اصطلاحی است که برای توصیف اختلالاتی که شامل التهاب مزمن دستگاه گوارش می شود، استفاده می گردد.

 

 

 انواع IBD عبارتند از:

• کولیت زخمی. این وضعیت شامل التهاب و زخم در امتداد سطحی روده بزرگ (کولون) و رکتوم است.
• بیماری کرون. این نوع IBD با پوشش داخلی دستگاه گوارش مشخص می‌شود که می‌تواند لایه‌های مواد غذایی دیگر دستگاه را درگیر کند.

 

کولیت اولسراتیو و بیماری کرون معمولاً با اسهال، خونریزی مقعدی، درد شکم، خستگی و کاهش وزن مشخص می شوند.

 

 

IBD می تواند ناتوان کننده باشد و گاهی اوقات ممکن است تهدیدکننده زندگی شود.

 

علائم

علائم بیماری‌ التهابی روده بسته به التهاب و محل وقوع آن متفاوت است. علائم ممکن است از خفیف تا شدید باشد. احتمالاً دوره‌هایی از بیماری فعال و به دنبال آن دوره‌های بهبودی خواهید داشت.

 

 

علائم و نشانه هایی که هم در بیماری کرون هستند و هم در کولیت اولسراتیو مشترک هستند عبارتند از:

 

• اسهال
• خستگی
• درد و گرفتگی شکم
• خون در مدفوع 
• کاهش اشتها
• کاهش وزن ناخواسته
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر تغییر مداوم در عادات روده خود را تجربه کردید یا اگر هر یک از علائم و نشانه های بیماری التهابی روده را دارید، به پزشک مراجعه کنید. اگرچه بیماری التهابی روده معمولا کشنده نیست، اما یک بیماری جدی است که در برخی موارد ممکن است باعث عوارض تهدید کننده زندگی شود.

 

 

علل

علت دقیق بیماری التهابی روده ناشناخته باقی مانده است. قبلاً رژیم غذایی و استرس مشکوک بود، اما اکنون پزشکان می‌دانند که این عوامل ممکن است تشدید شوند، اما علت IBD نیستند.

یکی از دلایل احتمالی، اختلال در عملکرد سیستم ایمنی است. هنگامی که سیستم ایمنی بدن سعی می کند با یک ویروس یا باکتری مهاجم مبارزه کند، یک پاسخ ایمنی غیرطبیعی باعث می شود که سیستم ایمنی به سلول های دستگاه گوارش نیز حمله کند. به نظر می رسد که IBD در افرادی که اعضای خانواده مبتلا به این بیماری را دارند شایع تر است. با این حال، اکثر افراد مبتلا به IBD این سابقه خانوادگی را ندارند.

 

 

عوامل خطر

• سن. اکثر افرادی که به IBD مبتلا می شوند قبل از 30 سالگی تشخیص داده می شوند. اما برخی افراد تا 50 یا 60 سالگی به این بیماری مبتلا نمی شوند.
• نژاد یا قومیت. اگرچه سفیدپوستان بیشترین خطر ابتلا به این بیماری را دارند، اما ممکن است در هر نژادی رخ دهد.
• سابقه خانوادگی. اگر یکی از بستگان نزدیک - مانند والدین، خواهر و برادر یا فرزند - مبتلا به این بیماری باشد، در معرض خطر بیشتری قرار دارید.

• سیگار کشیدن. سیگار کشیدن مهم ترین عامل خطر قابل کنترل برای ابتلا به بیماری کرون است.

  سیگار ممکن است به پیشگیری از کولیت اولسراتیو کمک کند. با این حال، مضرات آن برای سلامتی کلی بیشتر از هر مزیتی است و ترک سیگار می تواند سلامت عمومی دستگاه گوارش را بهبود بخشد و همچنین فواید بسیار دیگری برای سلامتی به همراه داشته باشد.

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی. اینها عبارتند از ایبوپروفن (Advil، Motrin IB و ...)، ناپروکسن سدیم (Aleve)، دیکلوفناک سدیم و غیره. این داروها ممکن است خطر ابتلا به IBD را افزایش دهند یا بیماری را در افراد مبتلا به IBD بدتر کنند.
•  

عوارض

کولیت اولسراتیو و بیماری کرون دارای برخی عوارض مشترک و برخی دیگر مختص به هر بیماری هستند. عوارضی که در هر دو حالت یافت می شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• سرطان روده بزرگ. ابتلا به کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون که بیشتر روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد می تواند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهد. غربالگری سرطان معمولاً حدود هشت تا 10 سال پس از تشخیص شروع می شود. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی و چند بار باید این آزمایش را انجام دهید.
• التهاب پوست، چشم و مفاصل. برخی از اختلالات، از جمله آرتریت، ضایعات پوستی و التهاب چشم (یووئیت)، ممکن است در طول تشدید IBD رخ دهد .
• عوارض دارویی. برخی از داروهای خاص برای IBD با خطر کوچک ابتلا به سرطان های خاص مرتبط هستند. کورتیکواستروئیدها می توانند با خطر پوکی استخوان، فشار خون بالا و سایر شرایط مرتبط باشند.
• کلانژیت اسکلروزان اولیه. در این شرایط، التهاب باعث ایجاد زخم در مجاری صفراوی می شود و در نهایت آنها را باریک می کند و به تدریج باعث آسیب کبدی می شود.
• لخته شدن خون. IBD خطر لخته شدن خون در سیاهرگ ها و شریان ها را افزایش می دهد.

عوارض بیماری کرون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• انسداد روده. بیماری کرون ضخامت کامل دیواره روده را تحت تأثیر قرار می دهد. با گذشت زمان، قسمت هایی از روده می تواند ضخیم و باریک شود، که ممکن است جریان محتویات گوارشی را مسدود کند. ممکن است برای برداشتن قسمت بیمار روده خود به جراحی نیاز داشته باشید.
• سوء تغذیه. اسهال، درد شکم و گرفتگی ممکن است غذا خوردن را دشوار کند یا روده را در جذب مواد مغذی کافی برای حفظ تغذیه دچار مشکل کند. همچنین ایجاد کم خونی به دلیل کمبود آهن یا ویتامین B-12 ناشی از این بیماری شایع است.
• فیستول. گاهی اوقات التهاب می تواند به طور کامل از طریق دیواره روده گسترش یابد و فیستول ایجاد کند - یک اتصال غیر طبیعی بین قسمت های مختلف بدن. فیستول های نزدیک یا اطراف ناحیه مقعدی (پری آنال) شایع ترین نوع هستند. در برخی موارد، فیستول ممکن است عفونی شود و آبسه ایجاد کند.
• شقاق مقعد. این یک پارگی کوچک در بافتی است که مقعد را می پوشاند یا در پوست اطراف مقعد که در آن عفونت می تواند رخ دهد. اغلب با حرکات دردناک روده همراه است و ممکن است منجر به فیستول پری آنال شود.

عوارض کولیت اولسراتیو ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• مگاکولون سمی کولیت اولسراتیو ممکن است باعث گشاد شدن و تورم سریع روده بزرگ شود، یک بیماری جدی که به عنوان مگاکولون سمی شناخته می شود.
• یک سوراخ در روده بزرگ (کولون سوراخ شده). کولون سوراخ شده معمولاً توسط مگاکولون سمی ایجاد می شود، اما ممکن است خود به خود ایجاد شود.
• کم آبی شدید. اسهال بیش از حد می تواند منجر به کم آبی بدن شود.
•  

مطالب مرتبط