کلیه کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

نفروپاتی غشایی (MEM-bruh-nus nuh-FROP-uh-thee) زمانی رخ می دهد که رگ های خونی کوچک در کلیه (گلومرول ها) که مواد زائد خون را فیلتر می کنند، آسیب دیده و ضخیم می‌شوند. در نتیجه، پروتئین ها از رگ های خونی آسیب دیده به ادرار نشت می کنند (پروتئینوری). برای بسیاری، از دست دادن این پروتئین ها در نهایت باعث ایجاد علائم و نشانه هایی به نام سندرم نفروتیک می شود.

در موارد خفیف، نفروپاتی غشایی ممکن است خود به خود و بدون هیچ درمانی بهتر شود. با افزایش نشت پروتئین، خطر آسیب طولانی مدت کلیه نیز افزایش می یابد. در بسیاری از افراد، این بیماری در نهایت منجر به نارسایی کلیه می شود. هیچ درمان مطلقی برای نفروپاتی غشایی وجود ندارد، اما درمان موفقیت آمیز می تواند منجر به بهبودی پروتئینوری و چشم انداز بلندمدت خوب شود.



علائم

نفروپاتی غشایی ممکن است به تدریج ایجاد شود، بنابراین ممکن است شک نکنید که چیزی اشتباه است. با از دست دادن پروتئین از خون، تورم در پاها و مچ پا و افزایش وزن ناشی از مایعات اضافی ممکن است رخ دهد. بسیاری از افراد از همان ابتدای بیماری تورم زیادی دارند، اما برخی دیگر ممکن است تا زمانی که بیماری کلیوی پیشرفته نداشته باشند، علائم شدیدی نداشته باشند.

 

علائم و نشانه های نفروپاتی غشایی عبارتند از:

 

تورم در پاها و مچ پا

افزایش وزن

خستگی

اشتهای ضعیف

ادراری که کف آلود به نظر می رسد

کلسترول بالا

افزایش پروتئین در ادرار (پروتئینوری)

کاهش پروتئین در خون، به ویژه آلبومین



چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد


در صورت داشتن موارد زیر از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید:

 

خون در ادرار 

تورم در پاها و مچ پا که از بین نمی رود

افزایش فشار خون

درد ناگهانی بین بالای شکم و وسط کمر 

تنگی نفس ناگهانی که می تواند مربوط به عارضه لخته خون باشد

اطلاعات بیشتر

علل 


اغلب، نفروپاتی غشایی ناشی از نوعی فعالیت خودایمنی است. سیستم ایمنی بدن بافت سالم را به عنوان خارجی اشتباه می گیرد و با موادی به نام اتوآنتی بادی به آن حمله می کند. این اتوآنتی بادی ها پروتئین های خاصی را که در سیستم های فیلتر کلیه (گلومرول ها) قرار دارند، هدف قرار می دهند. این به عنوان نفروپاتی غشایی اولیه شناخته می شود.

 

گاهی اوقات نفروپاتی غشایی به دلایل دیگری ایجاد می شود. وقتی این اتفاق می افتد، نفروپاتی غشایی ثانویه نامیده می شود. علل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

بیماری خود ایمنی، مانند لوپوس اریتماتوز

عفونت با هپاتیت B، هپاتیت C یا سیفلیس

برخی داروها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی

تومورهای سرطانی جامد یا سرطان خون


نفروپاتی غشایی همچنین ممکن است همراه با سایر بیماری های کلیوی، مانند نفروپاتی دیابتی و گلومرولونفریت به سرعت پیشرونده (هلالی) رخ دهد.



عوامل خطر

عواملی که می توانند خطر نفروپاتی غشایی را افزایش دهند عبارتند از:

 

داشتن یک بیماری که می تواند به کلیه ها  آسیب برساند. برخی بیماری ها و شرایط خطر ابتلا به نفروپاتی غشایی مانند لوپوس و سایر بیماری های خود ایمنی را افزایش می دهند.

استفاده از داروهای خاص. نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث نفروپاتی غشایی شوند عبارتند از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی.

قرار گرفتن در معرض عفونت های خاص. نمونه هایی از عفونت هایی که خطر نفروپاتی غشایی را افزایش می دهند عبارتند از هپاتیت B، هپاتیت C و سیفلیس.

زمینه ژنتیکی. برخی عوامل ژنتیکی احتمال ابتلا به نفروپاتی غشایی را افزایش می‌دهند.


عوارض

عوارض مرتبط با نفروپاتی غشایی عبارتند از:

 

کلسترول بالا. سطح کلسترول و تری گلیسیرید اغلب در افراد مبتلا به نفروپاتی غشایی بالا است که خطر ابتلا به بیماری های قلبی را تا حد زیادی افزایش می دهد.

لخته شدن خون. با پروتئینوری، ممکن است پروتئین هایی را از دست بدهید که به جلوگیری از لخته شدن خون در ادرار کمک می کند. این باعث می شود که بیشتر مستعد ایجاد لخته های خون در وریدهای عمیق یا لخته های خونی باشید که به ریه ها می روند.

فشار خون بالا. تجمع مواد زائد در خون (اورمی) و احتباس نمک می تواند فشار خون را افزایش دهد.

عفونت ها. زمانی که پروتئینوری باعث از دست دادن پروتئین های سیستم ایمنی (آنتی بادی) می شود که از شما در برابر عفونت محافظت می کند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستید.

سندرم نفروتیک. سطح بالای پروتئین در ادرار، سطح پروتئین پایین در خون، کلسترول خون بالا و تورم پلک ها، پاها و شکم با این سندرم رخ می دهد.

نارسایی حاد کلیه. در موارد آسیب شدید به واحدهای فیلتر کلیه (گلومرول)، مواد زائد ممکن است به سرعت در خون جمع شوند. ممکن است برای حذف مایعات و مواد زائد اضافی از خون به دیالیز اضطراری نیاز داشته باشید.

بیماری مزمن کلیوی. کلیه ها ممکن است به مرور زمان عملکرد خود را از دست بدهند تا جایی که نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه داشته باشید.