مثانه بیش‌فعال

مثانه بیش فعال، که OAB نیز نامیده می شود، باعث میل مکرر و ناگهانی برای ادرار می شود که ممکن است کنترل آن دشوار باشد. ممکن است احساس کنید که در طول روز و شب بارها نیاز به دفع ادرار دارید و همچنین ممکن است از دست دادن غیر عمدی ادرار (بی اختیاری فوری) را تجربه کنید.

اگر مثانه بیش فعال دارید، ممکن است احساس خجالت کنید، خود را منزوی کنید یا زندگی کاری و اجتماعی خود را محدود کنید. خبر خوب این است که یک ارزیابی کوتاه می تواند مشخص کند که آیا علت خاصی برای علائم مثانه بیش فعال وجود دارد یا خیر.

ممکن است بتوانید علائم مثانه بیش فعال را با راهبردهای رفتاری ساده مدیریت کنید، مانند تغییرات رژیم غذایی، دفع ادرار به موقع و تکنیک های نگه داشتن مثانه با استفاده از عضلات کف لگن. اگر این تلاش های اولیه به اندازه کافی به علائم مثانه بیش فعال کمک نکند، درمان های اضافی در دسترس هستند.

علائم

اگر مثانه بیش فعال دارید، ممکن است:

احساس میل ناگهانی برای ادرار کردن کنید، که کنترل آن دشوار است

از دست دادن غیر عمدی ادرار بلافاصله پس از نیاز فوری به ادرار (بی اختیاری فوری)

ادرار مکرر، معمولاً هشت بار یا بیشتر در 24 ساعت

بیش از دو بار در شب برای ادرار کردن از خواب بیدار شوید (شب ادراری)

حتی اگر بتوانید در زمانی که احساس می‌کنید میل به ادرار کردن دارید به موقع به توالت بروید، تکرر ادرار و ادرار شبانه غیرمنتظره می‌تواند زندگی را مختل کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگرچه در بین افراد مسن غیر معمول نیست، مثانه بیش فعال بخشی طبیعی از پیری نیست. ممکن است بحث در مورد علائم آسان نباشد، اما اگر آنها شما را ناراحت می کنند یا زندگی را مختل می کنند، با پزشک خود صحبت کنید. درمان هایی در دسترس هستند که ممکن است به شما کمک کند.

علل

عملکرد طبیعی مثانه

کلیه ها ادرار تولید می کنند که به مثانه تخلیه می شود. هنگامی که ادرار می کنید، ادرار از مثانه از طریق لوله ای به نام مجرای ادرار (u-REE-thruh) عبور می کند. ماهیچه ای در مجرای ادرار به نام اسفنکتر باز می شود تا ادرار را از بدن خارج کند.

در زنان، دهانه مجرای ادرار درست بالای دهانه واژن قرار دارد. در مردان، دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی قرار دارد.

همانطور که مثانه پر می شود، سیگنال های عصبی ارسال شده به مغز در نهایت نیاز به ادرار را تحریک می کند. هنگامی که ادرار می‌کنید، این سیگنال های عصبی شل شدن عضلات کف لگن و عضلات مجرای ادرار (عضلات اسفنکتر ادرار) را هماهنگ می کنند. ماهیچه های مثانه منقبض می شوند و ادرار را به بیرون هل می‌دهند.

انقباضات غیر ارادی مثانه

مثانه بیش فعال به این دلیل رخ می دهد که ماهیچه های مثانه به طور غیرارادی شروع به منقبض شدن می کنند حتی زمانی که حجم ادرار در مثانه کم است. این انقباضات غیر ارادی نیاز فوری به ادرار ایجاد می کند.

شرایط متعددی ممکن است به علائم و نشانه های مثانه بیش فعال کمک کنند، از جمله:

اختلالات عصبی، مانند سکته مغزی و ام اس

دیابت

عفونت های دستگاه ادراری که می توانند علائمی مشابه مثانه بیش فعال ایجاد کنند

تغییرات هورمونی در دوران یائسگی در زنان

ناهنجاری های مثانه، مانند تومورها یا سنگ های مثانه

عواملی که مانع خروج مثانه می شوند - بزرگی پروستات، یبوست یا اعمال قبلی برای درمان سایر اشکال بی اختیاری

عوامل دیگری که ممکن است با علائم مرتبط باشد عبارتند از:

داروهایی که باعث افزایش سریع تولید ادرار می شوند یا نیاز دارند که آنها را با مایعات زیاد مصرف کنید

مصرف کافئین یا الکل

کاهش عملکرد شناختی به دلیل افزایش سن، که ممکن است درک سیگنال های دریافتی از مغز را برای مثانه دشوارتر کند.

مشکل در راه رفتن، که اگر نتوانید سریع به دستشویی بروید، می تواند منجر به فوریت مثانه شود.

تخلیه ناقص مثانه، که ممکن است منجر به علائم مثانه بیش فعال شود، زیرا فضای کمی برای ذخیره ادرار دارید.

علت خاص مثانه بیش فعال ممکن است ناشناخته باشد.

عوامل خطر

با افزایش سن، در معرض خطر ابتلا به مثانه بیش فعال هستید. همچنین در معرض خطر بیماری ها و اختلالاتی مانند بزرگ شدن پروستات و دیابت هستید که می تواند به سایر مشکلات عملکرد مثانه کمک کند.

بسیاری از افراد مبتلا به زوال شناختی - به عنوان مثال، کسانی که سکته مغزی کرده اند یا بیماری آلزایمر دارند - دچار مثانه بیش فعال می شوند. بی اختیاری ناشی از موقعیت هایی مانند این را می توان با برنامه های مایعات، دفع ادرار به موقع و تحریک شده، لباس های جاذب و برنامه های روده ای کنترل کرد.

برخی از افراد مبتلا به مثانه بیش فعال نیز مشکلات کنترل روده دارند. اگر این مشکل را دارید، به پزشک خود بگویید.

عوارض

هر نوع بی اختیاری می تواند بر کیفیت کلی زندگی تأثیر بگذارد. اگر علائم مثانه بیش فعال باعث اختلال در زندگی شود، ممکن است این موارد را نیز داشته باشید:

ناراحتی عاطفی یا افسردگی

اضطراب

اختلالات خواب و وقفه در چرخه خواب

مسائل مربوط به تمایلات جنسی

در برخی موارد، درمان این شرایط مرتبط ممکن است به علائم ادراری کمک کند.

زنانی که دارای مثانه بیش فعال هستند ممکن است دچار اختلالی به نام بی اختیاری مختلط شوند، زمانی که بی اختیاری فوری و استرسی رخ می دهد.

بی اختیاری استرسی عبارت است از از دست دادن غیر عمدی ادرار ناشی از حرکت فیزیکی یا فعالیتی که بر مثانه فشار وارد می کند، مانند سرفه، عطسه، خندیدن یا ورزش. درمان بی اختیاری استرسی به احتمال زیاد به علائم مثانه بیش فعال کمک نمی کند. به طور مشابه، درمان مثانه بیش فعال احتمالاً علائم بی اختیاری استرسی را بهبود نمی بخشد.

برخی از افراد ممکن است ترکیب مشترکی از مشکلات ذخیره سازی مثانه و مشکلات تخلیه مثانه داشته باشند. مثانه ممکن است باعث اضطرار زیاد و حتی بی اختیاری شود، اما به خوبی تخلیه نمی شود. ممکن است یک متخصص بتواند در این ترکیب از مشکلات مثانه کمک کند.

جلوگیری

این انتخاب های سبک زندگی سالم ممکن است خطر ابتلا به مثانه بیش فعال را کاهش دهد:

وزن سالم را حفظ کنید.

فعالیت بدنی و ورزش منظم و روزانه داشته باشید.

مصرف کافئین را محدود کنید.

سیگار را ترک کنید.

شرایط مزمن مانند دیابت را که ممکن است به علائم مثانه بیش فعال کمک کند، مدیریت کنید.

محل قرارگیری عضلات کف لگن خود را بیاموزید و سپس با انجام تمرینات کگل آنها را تقویت کنید - ماهیچه ها را منقبض کنید، انقباض را به مدت دو ثانیه نگه دارید و ماهیچه ها را به مدت سه ثانیه شل کنید. انقباض را به مدت پنج ثانیه و سپس هر بار 10 ثانیه نگه دارید. هر روز سه ست 10 تکراری انجام دهید.