تست‌های عملکرد کبد، آزمایش‌های خونی هستند که برای کمک به تشخیص و نظارت بر بیماری یا آسیب کبدی استفاده می‌شوند. این آزمایش ها سطح آنزیم ها و پروتئین های خاصی را در خون اندازه گیری می‌کنند.

 

برخی از این آزمایش‌ها میزان عملکرد طبیعی کبد در تولید پروتئین و پاکسازی بیلی روبین، یک محصول زائد خون را اندازه‌گیری می‌کنند. سایر تست های عملکرد کبد آنزیم هایی را که سلول های کبد در پاسخ به آسیب یا بیماری آزاد می کنند، اندازه گیری می کند.

 

نتایج غیر طبیعی تست عملکرد کبد همیشه نشان دهنده بیماری کبدی نیست. پزشک نتایج و معنای آنها را توضیح خواهد داد.

 

چرا این کار انجام می شود

از تست های عملکرد کبد می توان برای موارد زیر استفاده کرد:

 

غربالگری عفونت های کبدی مانند هپاتیت

 

نظارت بر پیشرفت یک بیماری، مانند هپاتیت ویروسی یا الکلی و تعیین میزان کارآمدی یک درمان

 

اندازه گیری شدت یک بیماری، به ویژه زخم کبد (سیروز)

 

کنترل عوارض جانبی احتمالی داروها 

 

 

تست های عملکرد کبد، سطح آنزیم ها و پروتئین های خاصی را در خون بررسی می کند. سطوح بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی می تواند نشان دهنده مشکلات کبدی باشد. برخی از آزمایشات رایج عملکرد کبد عبارتند از:

 

• آلانین ترانس آمیناز (ALT). ALT آنزیمی است که در کبد یافت می شود و به تبدیل پروتئین ها به انرژی برای سلول های کبد کمک می کند. هنگامی که کبد آسیب می بیند، ALT در جریان خون آزاد می شود و سطح آن افزایش می یابد.
• آسپارتات ترانس آمیناز (AST). AST آنزیمی است که به متابولیسم اسیدهای آمینه کمک می کند. مانند ALT، AST به طور معمول در خون در سطوح پایین وجود دارد. افزایش سطح AST ممکن است نشان دهنده آسیب کبدی، بیماری یا آسیب عضلانی باشد.
• آلکالین فسفاتاز (ALP). ALP آنزیمی است که در کبد و استخوان یافت می شود و برای تجزیه پروتئین ها مهم است. سطوح بالاتر از حد نرمال ALP ممکن است نشان دهنده آسیب یا بیماری کبدی مانند مسدود شدن مجرای صفراوی یا برخی بیماری های استخوانی باشد.
• آلبومین و پروتئین کل. آلبومین یکی از چندین پروتئین ساخته شده در کبد است. بدن برای مبارزه با عفونت ها و انجام وظایف دیگر به این پروتئین ها نیاز دارد. سطوح پایین تر از حد نرمال آلبومین و پروتئین کل ممکن است نشان دهنده آسیب یا بیماری کبدی باشد.
• بیلی روبین. بیلی روبین ماده ای است که در تجزیه طبیعی گلبول های قرمز تولید می شود. بیلی روبین از بدن عبور می کند و از طریق مدفوع دفع می شود. افزایش سطح بیلی روبین (یرقان) ممکن است نشان دهنده آسیب یا بیماری یا انواع خاصی از کم خونی باشد.
• گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT). GGT آنزیمی در خون است. سطوح بالاتر از حد طبیعی ممکن است نشان دهنده آسیب کبد یا مجرای صفراوی باشد.
• L-لاکتات دهیدروژناز (LD). LD آنزیمی است که در کبد یافت می شود. سطوح بالا ممکن است نشان دهنده آسیب کبدی باشد اما در بسیاری از اختلالات دیگر می تواند افزایش یابد.
• زمان پروترومبین (PT). PT زمانی است که طول می کشد تا خون لخته شود. افزایش PT ممکن است نشان دهنده آسیب کبدی باشد، اما اگر از داروهای رقیق کننده خون خاصی مانند وارفارین استفاده می کنید، می تواند افزایش یابد.

خطرات

 

نمونه خون برای آزمایش عملکرد معمولا از ورید بازو گرفته می شود. خطر اصلی مرتبط با آزمایش خون، درد یا کبودی در محل خونگیری است. اکثر مردم نسبت به خونگیری واکنش جدی نشان نمی دهند.

 

روش کار

برخی غذاها و داروها می توانند بر نتایج آزمایشات عملکرد کبد تأثیر بگذارند. احتمالاً پزشک دستور می‌دهد  که قبل از خون گیری از خوردن غذا و مصرف برخی داروها خودداری کنید.

 

 

آنچه را می توان انتظار داشت

 

در طول آزمایش

نمونه خون برای آزمایش‌های عملکرد کبد معمولاً از طریق یک سوزن کوچک که در ورید خم بازوی وارد می‌شود، گرفته می‌شود. سوزن به یک لوله کوچک وصل شده است تا خون را جمع کند. ممکن است با وارد کردن سوزن در بازوی خود درد سریعی احساس کنید و پس از برداشتن سوزن کمی ناراحتی کوتاه مدت در محل احساس کنید.

 

 

بعد از آزمایش

 

خون شما برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. اگر تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی در محل انجام شود، می توانید نتایج آزمایش خود را ظرف چند ساعت دریافت کنید. اگر پزشک خون را به یک آزمایشگاه خارج از محل بفرستد، ممکن است طی چند روز نتایج را دریافت کنید.

 

 

نتایج

 

نتایج خون طبیعی برای آزمایش های معمول آزمایش عملکرد عبارتند از:

• ALT. 7 to 55 units per liter (U/L)
• AST. 8 to 48 U/L
• ALP. 40 to 129 U/L
• Albumin. 3.5 to 5.0 grams per deciliter (g/dL)
• Total protein. 6.3 to 7.9 g/dL
• Bilirubin. 0.1 to 1.2 milligrams per deciliter (mg/dL)
• GGT. 8 to 61 U/L
• LD. 122 to 222 U/L
• PT. 9.4 to 12.5 seconds

این نتایج برای مردان بالغ معمولی است. نتایج طبیعی از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر متفاوت است و ممکن است برای زنان و کودکان کمی متفاوت باشد.

پزشک از این نتایج برای کمک به تشخیص بیماری یا تعیین درمان مورد نیاز استفاده خواهد کرد. اگر قبلاً بیماری کبدی دارید، آزمایش‌های عملکرد کبد می‌تواند به تعیین چگونگی پیشرفت بیماری پاسخ و به درمان کمک کند.

 

 

مطالب مرتبط