در طول معاینه فیزیکی، پزشک احتمالاً اطراف مفاصل را فشار می دهد و حساسیت را بررسی می کند. پزشک همچنین ممکن است مفاصل را در موقعیت های مختلف حرکت دهد تا ببیند آیا دامنه حرکتی کاهش یافته است یا خیر.

 

 

تست های تصویربرداری

 

بسیاری از اختلالات می توانند باعث درد مفاصل شوند. آزمایش‌های تصویربرداری می‌توانند به شناسایی منبع درد کمک کنند. گزینه ها عبارتند از:

 

اشعه ایکس. آنها می توانند تغییرات استخوانی را که در مراحل بعدی نکروز آواسکولار رخ می دهد، آشکار کنند. در مراحل اولیه این بیماری، اشعه ایکس معمولاً طبیعی به نظر می رسد.

 

ام آر آی و سی تی اسکن. این آزمایش ها تصاویر دقیقی را تولید می کنند که می تواند تغییرات اولیه در استخوان را نشان دهد که ممکن است نشان دهنده نکروز آواسکولار باشد.

 

اسکن استخوان. مقدار کمی از مواد رادیواکتیو به رگ تزریق می شود. این ردیاب به قسمت‌هایی از استخوان‌ها که زخمی شده یا در حال بهبودی هستند حرکت می‌کند و به صورت نقاط روشن در صفحه تصویربرداری ظاهر می‌شود.

 

رفتار

هدف جلوگیری از کاهش بیشتر استخوان است.

 

 

داروها و درمان

 

در مراحل اولیه نکروز آواسکولار، علائم ممکن است با دارو و درمان کاهش یابد. پزشک ممکن است توصیه کند:

 

داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی. داروهایی مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) ممکن است به تسکین درد مرتبط با نکروز آواسکولار کمک کنند.

 

داروهای پوکی استخوان. داروهایی مانند آلندرونات (فوسامکس، بینوستو)، ممکن است پیشرفت نکروز آواسکولار را کاهش دهند، اما شواهد متفاوت است.

 

داروهای کاهش دهنده کلسترول. کاهش میزان کلسترول و چربی در خون ممکن است به جلوگیری از انسداد عروقی که می‌تواند باعث نکروز آواسکولار شود، کمک کند.

 

رقیق کننده های خون. اگر اختلال انعقادی دارید، ممکن است داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (Coumadin، Jantoven) برای جلوگیری از لخته شدن در عروق تغذیه کننده استخوان توصیه شود.

 

استراحت کنید. کاهش وزن و استرس روی استخوان آسیب دیده می تواند آسیب را کاهش دهد. ممکن است لازم باشد فعالیت بدنی خود را محدود کنید یا از عصا استفاده کنید تا وزن خود را به مدت چندین ماه کاهش دهید.

 

تمرینات. فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای کمک به حفظ یا بهبود دامنه حرکتی مفصل آموزش دهد.

 

تحریک الکتریکی. جریان های الکتریکی ممکن است بدن را تشویق کند تا استخوان جدیدی را برای جایگزینی استخوان آسیب دیده رشد دهد. از تحریک الکتریکی می توان در حین جراحی استفاده کرد و مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده اعمال کرد. یا می تواند از طریق الکترودهای متصل به پوست تجویز شود.

 

 

جراحی و روش های دیگر

از آنجایی که بیشتر افراد تا زمانی که نکروز آواسکولار نسبتاً پیشرفته نشده باشد، علائمی را بروز نمی دهند، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند. گزینه ها عبارتند از:

 

رفع فشار هسته. جراح بخشی از لایه داخلی استخوان را برمی دارد. علاوه بر کاهش درد، فضای اضافی در استخوان تولید بافت استخوانی سالم و رگ های خونی جدید را تحریک می کند.

 

پیوند استخوان. این روش می تواند به تقویت ناحیه استخوانی که تحت تأثیر نکروز آواسکولار قرار گرفته است کمک کند. پیوند بخشی از استخوان سالم است که از قسمت دیگری از بدن گرفته می شود.

 

تغییر شکل استخوان (استئوتومی). تکه‌ای از استخوان در بالا یا زیر مفصل تحمل‌کننده وزن برداشته می‌شود تا به کاهش وزن از روی استخوان آسیب‌دیده کمک کند. تغییر شکل استخوان ممکن است امکان دهد تا تعویض مفصل را به تعویق بیندازید.

 

تعویض مفصل. اگر استخوان بیمار فرو ریخته است یا درمان های دیگر کمکی نمی کند، ممکن است برای تعویض قسمت های آسیب دیده مفصل خود با قطعات پلاستیکی یا فلزی نیاز به جراحی داشته باشید.

 

درمان طب ترمیمی. آسپیراسیون و تغلیظ مغز استخوان یک روش جدیدتر است که ممکن است برای نکروز آواسکولار در مراحل اولیه مناسب باشد. سلول های بنیادی از مغز استخوان برداشت می شوند. در طی جراحی، هسته ای از استخوان لگن مرده برداشته می شود و سلول های بنیادی در جای آن قرار می‌گیرند که به طور بالقوه امکان رشد استخوان جدید را فراهم می کند. مطالعه بیشتر مورد نیاز است.

 

آزمایشات بالینی

آماده شدن برای قرار ملاقات 

پزشک خانواده ممکن است شما را به یک پزشک متخصص در اختلالات مفاصل (روماتولوژیست) یا یک جراح ارتوپد ارجاع دهد.

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

  • علائم، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل برنامه ریزی قرار ملاقات و زمان شروع آنها نامرتبط به نظر برسد.
  • اطلاعات کلیدی پزشکی، از جمله سایر شرایطی که دارید و سابقه آسیب به مفصل دردناک.
  • تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها.
  • سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.

در صورت امکان از یکی از اقوام یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کنند تا اطلاعاتی را که دریافت می کنید به خاطر بسپارید.

 

برخی از سوالاتی که باید در مورد نکروز آواسکولار از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

  • محتمل ترین علت علائم من چیست؟
  • به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
  • چه درمان هایی در دسترس هستند؟
  • من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله: