تشخیص تشنج لوب فرونتال ممکن است دشوار باشد زیرا علائم آن می‌تواند با مشکلات روانپزشکی یا اختلالات خواب مانند وحشت شبانه اشتباه گرفته شود. همچنین ممکن است برخی از اثرات تشنجی که در لوب فرونتال یافت می‌شوند، نتیجه تشنج‌هایی باشند که در قسمت‌های دیگر مغز شروع می‌شوند.

 

 

پزشک علائم و سابقه پزشکی را بررسی و بیمار را معاینه می‌کند. همچنین ممکن است یک معاینه عصبی داشته باشید که موارد زیر را ارزیابی می‌کند:

 

• قدرت عضلانی
• مهارت‌های حسی
• شنوایی و گفتار
• بینایی
• هماهنگی و تعادل

همچنین ممکن است آزمایش های زیر را پیشنهاد کند.

 

• اسکن مغز. تصویربرداری از مغز، معمولاً MRI، ممکن است منبع تشنج لوب فرونتال را نشان دهد. اسکن MRI از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قدرتمند برای تولید تصاویر دقیق از بافت‌های نرمی که مغز را تشکیل می‌دهند، استفاده می‌کند.

  اسکن MRI شامل دراز کشیدن روی یک تخت باریک است که به داخل یک لوله بلند می لغزد. آزمایش اغلب حدود یک ساعت طول می‌کشد. برخی از افراد در داخل دستگاه های MRI احساس تنگناهراسی می‌کنند، اگرچه خود این آزمایش بدون درد است.

• الکتروانسفالوگرام (EEG). EEG فعالیت الکتریکی مغز را از طریق یک سری الکترود متصل به پوست سر کنترل می کند . EEG اغلب در تشخیص برخی از انواع صرع مفید است، اما نتایج می‌تواند در تشنج لوب فرونتال طبیعی باشد.
• EEG ویدئویی _ ویدئو EEG معمولا در طول یک شب اقامت در کلینیک خواب انجام می‌شود. هر دو دوربین فیلمبرداری و مانیتور EEG تمام شب کار می کنند. سپس پزشکان می‌توانند آنچه را که از نظر فیزیکی هنگام تشنج رخ می‌دهد با آنچه در EEG در طول تشنج ظاهر می‌شود مطابقت دهند.

   

رفتار

در دهه گذشته، گزینه‌های درمانی برای تشنج لوب فرونتال افزایش یافته است. انواع جدیدتری از داروهای ضد تشنج و همچنین انواع روش‌های جراحی وجود دارد که اگر داروها مؤثر نباشند، ممکن است کمک کنند.

 

 

داروها

به نظر می رسد همه داروهای ضد تشنج در کنترل تشنج‌های لوب فرونتال به یک اندازه خوب عمل می‌کنند، اما تشنج همه افراد با دارو قطع نمی‌شود. پزشک ممکن است انواع مختلفی از داروهای ضدتشنج را امتحان کند یا بخواهد ترکیبی از داروها را برای کنترل تشنج خود مصرف کنید. محققان به دنبال داروهای جدید و موثرتر هستند.

 

 

عمل جراحي

اگر تشنج با دارو قابل کنترل نیست، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. جراحی شامل تعیین دقیق مناطقی از مغز است که در آن تشنج رخ می‌دهد.

دو تکنیک تصویربرداری جدیدتر - توموگرافی کامپیوتری با انتشار تک فوتون (SPECT) و SPECT ictal تفریق ثبت شده در MRI (SISCOM) - می توانند به شناسایی ناحیه ایجادکننده تشنج کمک کنند.

یکی دیگر از تکنیک‌های تصویربرداری، معروف به نقشه‌برداری مغز، معمولا قبل از جراحی صرع استفاده می‌شود. نقشه‌برداری مغز شامل کاشت الکترودها در ناحیه‌ای از مغز و استفاده از تحریک الکتریکی برای تعیین اینکه آیا آن ناحیه عملکرد مهمی دارد یا خیر، انجام می‌شود که جراحی در آن ناحیه را رد می‌کند. علاوه بر این، MRI عملکردی (fMRI) برای نقشه‌برداری ناحیه زبانی مغز استفاده می‌شود.

اگر برای تشنج لوب فرونتال خود عمل جراحی داشته باشید، احتمالاً بعد از جراحی به داروهای ضد تشنج نیاز خواهید داشت، اگرچه احتمالاً با دوز کمتر.

 

جراحی برای صرع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• حذف نقطه کانونی. اگر تشنج همیشه در یک نقطه از مغز شروع می‌شود، برداشتن آن بخش کوچک از بافت مغز ممکن است تشنج را کاهش دهد یا از بین ببرد.
• جداسازی نقطه کانونی. اگر بخشی از مغز که باعث تشنج می شود برای برداشتن آن بسیار حیاتی باشد، جراحان ممکن است یک سری برش‌ها را برای کمک به جداسازی آن بخش از مغز انجام دهند. این کار از انتقال تشنج به سایر قسمت‌های مغز جلوگیری می‌کند.
• تحریک عصب واگ. شامل کاشت یک دستگاه - شبیه به ضربان‌ساز قلب - برای تحریک عصب واگ است. این روش معمولاً تعداد حملات را کاهش می‌دهد.
• پاسخ به تشنج. محرک عصبی پاسخگو نوع جدیدی از دستگاه کاشته شده است. این فقط زمانی فعال می‌شود که تشنج شروع شود و از بروز تشنج جلوگیری می‌کند.
• تحریک عمیق مغز (DBS). این روش جدیدتر شامل کاشت یک الکترود در مغز است که به یک دستگاه تحریک‌کننده متصل است، شبیه به یک ضربان ساز قلب، که زیر پوست قفسه سینه قرار می‌گیرد. این دستگاه سیگنال‌هایی را به الکترود می‌فرستد تا سیگنال‌هایی را که باعث تشنج می‌شوند متوقف کند.
•  

برخی از تشنج ها ممکن است با مصرف الکل، سیگار کشیدن و به خصوص کمبود خواب ایجاد شوند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد استرس شدید می‌تواند باعث تشنج شود و تشنج خود می‌تواند باعث استرس شود. اجتناب از این محرک‌ها در صورت امکان ممکن است به بهبود کنترل تشنج کمک کند.

 

طب جایگزین

برخی از افراد مبتلا به بیماری های عصبی رایج، از جمله تشنج، به داروهای مکمل و جایگزین روی می‌آورند، مانند:

 

• داروهای گیاهی
• طب سوزنی
• روان درمانی
• تکنیک‌های ذهن و بدن
• هومیوپاتی

محققان به این امید که ایمنی و اثربخشی آنها را تعیین کنند، به دنبال این روش‌های درمانی هستند، اما شواهد خوب عمدتاً هنوز وجود ندارد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد رژیم غذایی پرچرب و کم کربوهیدرات (کتوژنیک) به ویژه برای کودکان ممکن است موثر باشد.

 

بسیاری از افراد مبتلا به صرع از داروهای گیاهی استفاده می‌کنند. با این حال، شواهد کمی برای اثربخشی آنها وجود دارد و برخی از آنها می‌توانند باعث افزایش خطر تشنج شوند.

 

سازمان غذا و دارو محصولات گیاهی را تنظیم نمی‌کند و آنها می‌توانند با سایر داروهای ضد صرع که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند و سلامت شما را به خطر بیندازند. قبل از مصرف مکمل‌های گیاهی یا غذایی برای تشنج خود با پزشک صحبت کنید.

 

مقابله و حمایت

برخی از افراد مبتلا به صرع از وضعیت خود خجالت زده یا ناامید هستند. تشنج لوب فرونتال اگر شامل سخنان بلند یا حرکات جنسی باشد می تواند خجالت آور باشد.

 

والدین کودکان مبتلا به تشنج لوب فرونتال می‌توانند اطلاعات، منابع و ارتباطات عاطفی را از گروه‌های حمایتی برای کمک به فرزندان خود و خود بیابند. مشاوره نیز می‌تواند مفید باشد. 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً ابتدا به پزشک خانواده خود مراجعه خواهید کرد، که ممکن است شما را به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که با شما نزد پزشک بیاید تا کمک کند اطلاعات دریافتی را به خاطر بسپارید.

 

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، حتی آنهایی که به نظر می‌رسد بی ارتباط با دلیل قرار ملاقات، زمان شروع و تعداد دفعات بروز آن هستند.
• تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
•  

برخی از سوالات مطرح شده عبارتند از:

 

• چه چیزی احتمالاً باعث علائم یا وضعیت من می‌شود؟
• آیا به احتمال زیاد تشنج بیشتری خواهم داشت؟ آیا من انواع مختلفی از تشنج را خواهم داشت؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا آنها نیاز به آمادگی خاصی دارند؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می‌کنید؟
• من مشکلات پزشکی دیگری دارم. چگونه می‌توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا جراحی امکان‌پذیر است؟
• آیا محدودیتی برای فعالیت خود خواهم داشت؟ آیا می توانم رانندگی کنم؟
• آیا بروشور یا سایر موارد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• آیا قبل از تشنج متوجه احساسات غیرعادی شدید؟
• هر چند وقت یکبار تشنج رخ می‌دهد؟
• آیا می‌توانید یک تشنج معمولی را توصیف کنید؟
• تشنج‌ها چقدر طول می‌کشد؟
• آیا تشنج به صورت خوشه‌ای رخ می‌دهد؟
• آیا همه آنها یکسان به نظر می‌رسند یا رفتارهای تشنجی متفاوتی وجود دارد که شما یا دیگران دیده‌اید؟
• آیا متوجه محرک‌های تشنج، مانند بیماری یا کمبود خواب شده‌اید؟
• آیا کسی در خانواده نزدیک شما تا به حال تشنج داشته است؟
•