تحریک عصب واگ شامل استفاده از دستگاهی برای تحریک عصب واگ با تکانه های الکتریکی است. یک محرک عصب واگ قابل کاشت در حال حاضر مورد تایید FDA برای درمان صرع و افسردگی است. یک عصب واگ در هر طرف بدن وجود دارد که از ساقه مغز از طریق گردن به سمت سینه و شکم می رود.

 

در تحریک مرسوم عصب واگ، دستگاهی از طریق جراحی زیر پوست روی قفسه سینه کاشته می‌شود و سیمی زیر پوست قرار می‌گیرد که دستگاه را به عصب واگ چپ متصل می‌کند. هنگامی که این دستگاه فعال می شود، سیگنال های الکتریکی را در امتداد عصب واگ چپ به ساقه مغز ارسال می کند، که سپس سیگنال هایی را به مناطق خاصی در مغز ارسال می کند. از عصب واگ راست استفاده نمی شود زیرا احتمال بیشتری دارد که الیافی را حمل کند که اعصاب قلب را تامین می کند.

 

دستگاه‌های جدید و غیرتهاجمی تحریک عصب واگ که نیازی به کاشت جراحی ندارند، در اروپا برای درمان صرع، افسردگی و درد تایید شده‌اند. یک دستگاه غیر تهاجمی که عصب واگ را تحریک می کند اخیراً توسط سازمان غذا و دارو برای درمان سردردهای خوشه ای تأیید شده است.

 

چرا این کار انجام می شود

حدود یک سوم افراد مبتلا به صرع به طور کامل به داروهای ضد تشنج پاسخ نمی دهند. تحریک عصب واگ ممکن است گزینه ای برای کاهش دفعات تشنج در افرادی باشد که با داروها به کنترل خود دست نیافته اند.

 

تحریک عصب واگ همچنین ممکن است برای افرادی که به درمان های افسردگی شدید مانند داروهای ضد افسردگی، مشاوره روانشناختی (روان درمانی) و درمان تشنج الکتریکی (ECT) پاسخ نداده اند مفید باشد.

 

 

سازمان غذا و دارو تحریک عصب واگ را برای افراد زیر تایید کرده است، افرادی که:

 

4 سال به بالا هستند

 

صرع کانونی (جزئی) دارند

تشنج هایی داشته باشند که با داروها به خوبی کنترل نمی شوند

 

 

FDA همچنین تحریک عصب واگ را برای درمان افسردگی در بزرگسالانی که ویژگی های زیر را دارند، تایید کرده است :

افسردگی مزمن و سخت درمان (افسردگی مقاوم به درمان) داشته باشند

 

پس از استفاده از چهار دارو یا بیشتر یا درمان تشنج الکتریکی (ECT) یا هر دو، بهبود نیافته‌اند

 

درمان افسردگی استاندارد همراه با تحریک عصب واگ

 

 

علاوه بر این، محققان در حال مطالعه تحریک عصب واگ به عنوان یک درمان بالقوه برای شرایط مختلف، از جمله سردرد، آرتریت روماتوئید، بیماری التهابی روده، اختلال دوقطبی، چاقی و بیماری آلزایمر هستند.

 

خطرات

برای اکثر افراد، تحریک عصب واگ بی خطر است. اما خطراتی دارد، هم جراحی برای کاشت دستگاه و هم از طریق تحریک مغز.

 

 

خطرات جراحی

عوارض جراحی با تحریک عصب واگ کاشته شده نادر است و مشابه خطرات انجام انواع دیگر جراحی است. آنها عبارتند از:

 

• درد در محل برش برای کاشت دستگاه
• عفونت
• مشکل در بلع
• فلج تارهای صوتی که معمولاً موقتی است، اما می تواند دائمی باشد
•  

عوارض بعد از جراحی

برخی از عوارض جانبی و مشکلات سلامتی مرتبط با تحریک عصب واگ کاشته شده می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• تغییر صدا
• گرفتگی صدا
• گلودرد
• سرفه کردن
• سردرد
• تنگی نفس
• مشکل در بلع
• سوزن سوزن شدن یا خارش پوست
• بیخوابی
• بدتر شدن آپنه خواب

برای اکثر افراد، عوارض جانبی قابل تحمل است. ممکن است با گذشت زمان کاهش یابد، اما برخی از عوارض جانبی ممکن است تا زمانی که از تحریک عصب واگ کاشته شده استفاده می‌کنید آزاردهنده باقی بمانند.

تنظیم تکانه های الکتریکی می تواند با به حداقل رساندن این اثرات کمک کند. اگر عوارض جانبی غیرقابل تحمل باشد، می توان دستگاه را به طور موقت یا دائم خاموش کرد.

 

 

چگونه آماده شوید

 

مهم است که قبل از تصمیم گیری برای انجام این روش، مزایا و معایب تحریک عصب واگ کاشته شده را به دقت در نظر بگیرید. مطمئن شوید که می دانید همه گزینه های درمانی دیگر چیست و شما و پزشکتان هر دو احساس می کنید که تحریک عصب واگ کاشته شده بهترین گزینه برای شماست. دقیقاً از پزشک خود بپرسید که در طول عمل جراحی و پس از نصب پالس مولد چه انتظاراتی باید داشته باشید.

 

 

غذا و داروها

ممکن است لازم باشد مصرف برخی داروها را زودتر از موعد قطع کنید و پزشک ممکن است از شما بخواهد که شب قبل از عمل چیزی نخورید.

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

قبل از عمل

قبل از جراحی، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد. ممکن است برای اطمینان از اینکه هیچ گونه نگرانی سلامتی که ممکن است مشکل ساز باشد ندارید، نیاز به آزمایش خون یا آزمایش های دیگر داشته باشید. ممکن است پزشک از شما بخواهد که قبل از جراحی برای جلوگیری از عفونت، مصرف آنتی بیوتیک را شروع کنید.

 

 

در طول روش

جراحی برای کاشت دستگاه تحریک عصب واگ می تواند به صورت سرپایی انجام شود، اگرچه برخی از جراحان توصیه می کنند یک شب بمانید.

جراحی معمولا یک ساعت تا یک ساعت و نیم طول می کشد. ممکن است بیدار بمانید اما دارویی برای بی حس کردن ناحیه جراحی داشته باشید (بی حسی موضعی)، یا ممکن است در طول جراحی بیهوش باشید (بیهوشی عمومی).

جراحی خود مغز را درگیر نمی کند. دو برش، یکی روی قفسه سینه یا در ناحیه زیر بغل و دیگری در سمت چپ گردن ایجاد می شود.

مولد پالس در سمت چپ بالای قفسه سینه کاشته می شود. این دستگاه قرار است ایمپلنت دائمی باشد، اما در صورت لزوم می توان آن را برداشت.

مولد پالس تقریباً به اندازه یک کرونومتر است و با باتری کار می کند. یک سیم سرب به مولد پالس متصل است. سیم سربی از قفسه سینه به سمت گردن به زیر پوست هدایت می شود، جایی که از طریق برش دوم به عصب واگ چپ متصل می شود.

 

 

بعد از عمل

ژنراتور پالس در طی مراجعه به مطب پزشک چند هفته پس از جراحی روشن می شود. سپس می توان آن را طوری برنامه ریزی کرد که تکانه های الکتریکی را در مدت زمان، فرکانس و جریان های مختلف به عصب واگ برساند. تحریک عصب واگ معمولاً از سطح پایین شروع می شود و بسته به علائم و عوارض جانبی به تدریج افزایش می یابد.

تحریک به گونه ای برنامه ریزی شده است که در چرخه های خاص روشن و خاموش شود - مانند 30 ثانیه روشن، پنج دقیقه خاموش. هنگامی که تحریک عصبی فعال است ممکن است احساس سوزن سوزن شدن یا درد خفیفی در گردن و گرفتگی صدای موقت داشته باشید.

محرک فعالیت تشنج یا علائم افسردگی را تشخیص نمی دهد. هنگامی که آن روشن می شود، محرک در فواصل زمانی که پزشک انتخاب می کند روشن و خاموش می شود. می توانید از آهنربای دستی برای شروع تحریک در زمان دیگری استفاده کنید، برای مثال، اگر تشنج قریب الوقوع را احساس کنید.

همچنین می‌توان از آهنربا برای خاموش کردن موقت تحریک عصب واگ استفاده کرد که ممکن است هنگام انجام فعالیت‌های خاصی مانند صحبت کردن در جمع، آواز خواندن یا ورزش، یا زمانی که در حال غذا خوردن هستید، در صورت داشتن مشکلات بلع، ضروری باشد.

باید به طور دوره ای به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که ژنراتور پالس به درستی کار می کند و از موقعیت خود خارج نشده است. قبل از انجام هر گونه آزمایش پزشکی، مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، که ممکن است با دستگاه تداخل داشته باشد، با پزشک خود مشورت کنید.

 

نتایج

تحریک عصب واگ کاشته شده درمانی برای صرع نیست. در اکثر افراد مبتلا به صرع پس از انجام عمل، تشنج یا مصرف داروها، صرع به طور کامل متوقف نمی‌شود. اما بسیاری از آنها تشنج کمتری خواهند داشت، تا 20 تا 50 درصد کمتر. شدت تشنج نیز ممکن است کاهش یابد.

ممکن است ماه ها یا حتی یک سال یا بیشتر طول بکشد تا متوجه کاهش قابل توجه تشنج شوید. تحریک عصب واگ همچنین ممکن است زمان بهبودی پس از تشنج را کوتاه کند. افرادی که برای درمان صرع تحریک عصب واگ داشته اند نیز ممکن است در خلق و خوی و کیفیت زندگی بهبود پیدا کنند.

تحقیقات هنوز در مورد مزایای تحریک عصب واگ کاشته شده برای درمان افسردگی مختلط است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که مزایای تحریک عصب واگ برای افسردگی در طول زمان افزایش می‌یابد، و ممکن است حداقل چندین ماه درمان طول بکشد تا متوجه بهبود علائم افسردگی خود شوید. تحریک عصب واگ کاشته شده برای همه کار نمی کند و قرار نیست جایگزین درمان های سنتی شود.

علاوه بر این، برخی از شرکت های بیمه درمانی ممکن است هزینه این روش را پرداخت نکنند.

مطالعات در مورد تحریک عصب واگ کاشته شده به عنوان درمانی برای شرایطی مانند بیماری آلزایمر، سردرد و آرتریت روماتوئید بسیار کوچک بوده است تا بتوان نتیجه‌گیری قطعی در مورد اینکه چقدر برای این مشکلات مؤثر است، بدست آورد. تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

 

 

مطالب مرتبط