دهانه رحم ناتوان فقط در دوران بارداری قابل تشخیص است. حتی در این صورت تشخیص می تواند دشوار باشد - به ویژه در بارداری اول.

 

پزشک در مورد علائمی که دارید و سابقه پزشکی سوالاتی می‌پرسد. حتماً به پزشک خود اطلاع دهید که آیا در سه ماهه دوم بارداری دچار سقط جنینی شده اید یا دهانه رحم خود جراحی داشته اید.

 

 

در صورت داشتن موارد زیر ممکن است پزشک نارسایی دهانه رحم را تشخیص دهد:

 

سابقه اتساع بدون درد دهانه رحم و زایمان های سه ماهه دوم

 

اتساع پیشرفته دهانه رحم قبل از هفته 24 بارداری بدون انقباضات دردناک، خونریزی واژن، پارگی غشاء یا عفونت

 

 

آزمایش‌ها و روش‌هایی که به تشخیص نارسایی دهانه رحم در سه ماهه دوم کمک می‌کنند عبارتند از:

 

سونوگرافی ترانس واژینال. پزشک ممکن است از سونوگرافی ترانس واژینال برای ارزیابی طول دهانه رحم و بررسی اینکه آیا غشاها از طریق دهانه رحم بیرون زده اند یا خیر استفاده کند. در طول این نوع سونوگرافی، یک مبدل باریک در واژن قرار می گیرد تا امواج صوتی را ارسال کند که تصاویر را روی مانیتور تولید می‌کند.

 

معاینه لگن. پزشک دهانه رحم را معاینه می کند تا ببیند آیا کیسه آمنیوتیک شروع به بیرون زدن از دهانه (پرولاپسی پرده های جنین) کرده است یا خیر. اگر غشای جنین در کانال دهانه رحم یا واژن باشد، این نشان دهنده نارسایی دهانه رحم است. پزشک همچنین انقباضات را بررسی کرده و در صورت لزوم آنها را تحت نظر خواهد گرفت.

 

تست های آزمایشگاهی. اگر غشاهای جنین قابل مشاهده هستند و سونوگرافی علائم التهاب را نشان می‌دهد اما علائم عفونت را ندارید، پزشک ممکن است نمونه ای از مایع آمنیوتیک (آمنیوسنتز) را برای تشخیص یا رد عفونت کیسه آمنیوتیک و مایع (کوریوآمنیونیت) آزمایش کند. 

 

هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتوان قبل از بارداری انجام داد تا به طور قابل اعتمادی دهانه رحم ناکارآمد را پیش بینی کند. با این حال، آزمایش‌های خاصی که قبل از بارداری انجام می‌شوند، مانند MRI یا سونوگرافی، می‌توانند به تشخیص ناهنجاری‌های رحمی که ممکن است باعث ناتوانی دهانه رحم شوند، کمک کنند.

 

 

رفتار

درمان یا رویکردهای مدیریت دهانه رحم ناتوان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

مکمل پروژسترون. اگر سابقه زایمان زودرس دارید، پزشک ممکن است تزریق هفتگی نوعی هورمون پروژسترون به نام هیدروکسی پروژسترون کاپروات (Makena) را در سه ماهه دوم و سوم  پیشنهاد دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین بهترین استفاده از پروژسترون در نارسایی دهانه رحم مورد نیاز است.

 

سونوگرافی های مکرر. اگر سابقه زایمان زودرس دارید، یا سابقه ای دارید که ممکن است خطر نارسایی دهانه رحم را افزایش دهد، پزشک ممکن است با دادن سونوگرافی هر دو هفته یکبار از هفته 16 تا هفته 24 بارداری، طول دهانه رحم را به دقت بررسی کند. . اگر دهانه رحم شروع به باز شدن کند یا از طول مشخصی کوتاهتر شود، پزشک ممکن است سرکلاژ دهانه رحم را توصیه کند.

 

سرکلاژ دهانه رحم. اگر کمتر از هفته ۲۴ بارداری هستید یا سابقه زایمان زودرس دارید و سونوگرافی نشان می دهد دهانه رحم در حال باز شدن است، یک روش جراحی به نام سرکلاژ دهانه رحم ممکن است به جلوگیری از زایمان زودرس کمک کند. در طی این روش، دهانه رحم با بخیه های محکم بسته می شود. بخیه ها در ماه آخر بارداری یا در حین زایمان برداشته می شوند.

 

اگر سابقه زایمان زودرس دارید که احتمالاً به دلیل نارسایی دهانه رحم است، پزشک ممکن است قبل از شروع باز شدن دهانه رحم، سرکلاژ دهانه رحم را نیز توصیه کند (سرکلاژ پیشگیرانه). این روش معمولا قبل از هفته 14 بارداری انجام می شود.

 

سرکلاژ دهانه رحم برای همه افراد در معرض خطر زایمان زودرس مناسب نیست. این روش برای زنانی که دوقلو یا بیشتر دارند توصیه نمی شود. حتما با پزشک خود در مورد خطرات و فواید سرکلاژ دهانه رحم صحبت کنید.

 

 

همچنین ممکن است پزشک استفاده از دستگاهی را توصیه کند که در داخل واژن قرار می گیرد و برای نگه داشتن رحم در جای خود طراحی شده است (پساری). پساری می تواند برای کمک به کاهش فشار روی دهانه رحم استفاده شود. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا پساری یک درمان موثر برای نارسایی دهانه رحم است یا خیر، مورد نیاز است.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر دهانه رحم ناتوان است، پزشک ممکن است فعالیت های جنسی را محدود کند یا برخی از فعالیت های فیزیکی را توصیه کند.

 

مقابله و حمایت

اگر دهانه رحم ناتوان دارید، ممکن است پزشک محدود کردن فعالیت جنسی یا محدود کردن برخی فعالیت‌های بدنی را توصیه کند.

 

 

مقابله و حمایت

 

فهمیدن اینکه دهانه رحم ناتوان دارید می تواند دشوار باشد. ممکن است شما را در مورد بارداری خود مضطرب کند و از فکر کردن به آینده بترسید. از پزشک خود بخواهید در مورد راه های ایمن برای آرامش پیشنهاداتی را ارائه دهد.

 

اگر زایمان زودرس داشته باشید، ممکن است احساس کنید که کاری انجام داده اید که باعث زایمان زودرس شده اید یا می توانید کارهای بیشتری برای جلوگیری از آن انجام دهید. اگر احساس گناه دارید، با شریک زندگی و عزیزان خود و همچنین پزشک خود صحبت کنید. سعی کنید انرژی خود را روی مراقبت و شناخت فرزندتان متمرکز کنید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

 

اگر باردار هستید و هر عامل خطری برای نارسایی دهانه رحم دارید یا علائمی را در سه ماهه دوم بارداری خود تجربه می کنید که نشان می دهد ممکن است دهانه رحم ناتوان دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. بسته به شرایط، ممکن است به مراقبت های پزشکی فوری نیاز داشته باشید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و همچنین آنچه از پزشک خود انتظار دارید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید:

 

در مورد محدودیت های قبل از قرار ملاقات بپرسید.  بپرسید که آیا باید فعالیت های خود را در زمانی که منتظر قرار ملاقات خود هستید محدود کنید.

 

دوستی را پیدا کنید که بتواند برای قرار ملاقات به شما ملحق شود. ترس و اضطراب ممکن است تمرکز بر آنچه پزشک می گوید را دشوار کند. شخصی را همراه خود ببرید که بتواند به یادآوری تمام اطلاعات کمک کند.

 

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید. به این ترتیب، هیچ چیز مهمی را که می خواهید بپرسید فراموش نخواهید کرد و می توانید از وقت خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید.

 

 

در زیر چند سوال اساسی وجود دارد که باید از پزشک خود در مورد دهانه رحم ناکارآمد بپرسید. اگر در طول بازدیدتان سؤال دیگری برایتان پیش آمد، در پرسیدن آن تردید نکنید.

 

 

آیا دهانه رحم من شروع به باز شدن کرده است؟ اگر چنین است، چقدر؟

 

آیا کاری وجود دارد که بتوانم به طولانی شدن بارداری کمک کنم؟

 

آیا درمانی وجود دارد که بتواند بارداری من را طولانی کند یا به کودک کمک کند؟

 

آیا باید استراحت کنم؟ اگر چنین است، برای چه مدت؟ چه نوع فعالیت هایی می توانم انجام دهم؟ آیا لازم است در بیمارستان باشم؟

 

چه علائمی باید مرا ترغیب کند که با شما تماس بگیرم؟

 

چه علائم یا نشانه هایی باید مرا ترغیب کنند که به بیمارستان بروم؟

 

اگر بچه من الان به دنیا بیاید چه اتفاقی می افتد؟ چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً  سوالاتی می پرسد، از جمله:

 

• اولین بار چه زمانی متوجه علائم خود شدید؟

   

  آیا انقباضات یا تغییراتی در ترشحات واژن داشته اید؟

   

  آیا بارداری قبلی، سقط جنین یا جراحی دهانه رحم داشته اید که من از آن بی اطلاعم؟

   

  چه مدت طول می کشد تا در مواقع اضطراری به بیمارستان برسید، از جمله زمان لازم برای مراقبت از کودک، حمل و نقل و غیره؟

   

  آیا دوستان یا عزیزانی در این نزدیکی دارید که در صورت نیاز به استراحت در رختخواب از شما مراقبت کنند؟

•