در طول معاینه، پزشک روی پا فشار می آورد تا توده یا نقطه حساسی را احساس کند. همچنین ممکن است بین استخوان های پا احساس "کلیک کردن" داشته باشید.

 

 

تست های تصویربرداری

برخی از تست های تصویربرداری در تشخیص نورم مورتون مفیدتر از بقیه هستند:

 

• اشعه ایکس. پزشک احتمالاً برای رد سایر علل درد - مانند شکستگی استرس - عکس‌برداری با اشعه ایکس از پا را درخواست می‌کند.
• سونوگرافی. این فناوری صوتی برای ایجاد تصاویر از ساختارهای داخلی استفاده می کند. سونوگرافی به ویژه در بافت سازی ناهنجاری نرم، مانند نوروم، خوب است.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی، MRI همچنین در تجسم های بافت نرم خوب است. اما این یک آزمایش گران است و نشان دهنده نوروم در افرادی است که هیچ علامتی ندارند.
  

رفتار

درمان به شدت به علائم بستگی دارد. پزشک احتمالاً ابتدا روش های محافظه کارانه را توصیه می کند.

 

درمان

کفش‌هایی بپوشید که فضای کافی در سرتاسر پا و پنجه دارند. تکیه گاه های قوس و پدهای پا مانند پدهای متاتارس در داخل کفش قرار می گیرد و به کاهش فشار روی عصب کمک می کند. این ها را می‌توان بدون نسخه خریداری کرد، یا پزشک ممکن است یک کفش سفارشی و با طراحی جداگانه را برای شما تجویز کند – که متناسب با خطوط دقیق پایتان باشد.

 

جراحی و روش های دیگر

اگر درمان های محافظه کارانه کمکی نکرده باشد، پزشک ممکن است پیشنهاد دهد:

 

تزریقات. برخی افراد با تزریق استروئید در ناحیه دردناک بهبود می یابند.

 

جراحی رفع فشار. در برخی موارد، جراحان می‌توانند با بریدن ساختارهای مجاور، مانند رباطی که برخی از استخوان‌های جلوی پا را به هم متصل می‌کند، فشار وارده بر عصب را کاهش دهند.

 

برداشتن عصب. در صورتی که سایر درمان‌ها نتوانند درد را تسکین دهند، ممکن است برداشتن رشد با جراحی ضروری باشد. اگرچه جراحی معمولاً موفقیت آمیز است، اما این روش می تواند منجر به بی حسی دائمی در انگشتان آسیب دیده شود.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برای کمک به تسکین درد مرتبط با نوروم مورتون و بهبود عصب، نکات مراقبتی زیر را در نظر بگیرید:

 

• داروهای ضد التهابی مصرف کنید. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه، مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) و ناپروکسن سدیم (Aleve)، می توانند تورم را کاهش دهند و درد را تسکین دهند.
• ماساژ یخ را امتحان کنید. ماساژ منظم یخ ممکن است به کاهش درد کمک کند. یک لیوان کاغذی پر از آب  را فریز کرده و یخ را روی محل دردناک بغلتانید.
• کفشتان را عوض کنید. از کفش های پاشنه بلند یا تنگ خودداری کنید. کفش هایی با پنجه پهن و عمق بیشتر انتخاب کنید.
• استراحت کنید. به مدت چند هفته، فعالیت هایی مانند دویدن و ورزش های هوازی که پاهایتان را تحت تاثیر قرار می دهد، کاهش دهید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

ممکن است ابتدا در مورد درد پای خود از پزشک خانواده تان مشاوره بگیرید. او ممکن است شما را به یک پزشک یا جراح متخصص در اختلالات پا ارجاع دهد. قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید فهرستی از پاسخ‌های سؤالات زیر را بنویسید:

 

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• علائم به تدریج یا ناگهانی شروع شد؟
• برای محل کار چه نوع کفشی می پوشید؟
• آیا ورزش می کنید؟ اگر چنین است، چه ورزشی؟
• چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

 

• آیا درد در برخی از کفش ها بدتر است؟
• آیا هر نوع فعالیتی باعث کاهش درد یا تشدید آن می شود؟
• آیا در قسمت دیگری از بدنتان درد دارید؟
•