اگر میگرن یا سابقه خانوادگی میگرن دارید، یک پزشک متخصص مغز و اعصاب احتمالاً میگرن را بر اساس سابقه پزشکی، علائم و معاینه فیزیکی و عصبی تشخیص خواهد داد.

 

 

اگر وضعیت غیرعادی، پیچیده یا ناگهانی شدید باشد، آزمایش‌هایی برای رد سایر دلایل درد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). اسکن MRI از یک میدان مغناطیسی قدرتمند و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از مغز و عروق خونی استفاده می کند. اسکن MRI به پزشکان در تشخیص تومورها، سکته‌های مغزی، خونریزی در مغز، عفونت‌ها و سایر بیماری‌های مغز و سیستم عصبی کمک می‌کند.

 

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن. سی تی اسکن از یک سری اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از مغز استفاده می کند. این به پزشکان کمک می کند تا تومورها، عفونت ها، آسیب مغزی، خونریزی در مغز و سایر مشکلات پزشکی احتمالی که ممکن است باعث سردرد شوند را تشخیص دهند.

 

 

رفتار

هدف از درمان میگرن متوقف کردن علائم و جلوگیری از حملات بعدی است.

 

بسیاری از داروها برای درمان میگرن طراحی شده اند. داروهای مورد استفاده برای مبارزه با میگرن به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

 

داروهای تسکین دهنده درد. این نوع داروها که به عنوان درمان حاد نیز شناخته می‌شوند، در هنگام حملات میگرنی مصرف می‌شوند و برای متوقف کردن علائم طراحی شده‌اند.

 

داروهای پیشگیرانه. این نوع داروها به طور منظم و اغلب روزانه برای کاهش شدت یا دفعات میگرن مصرف می شوند.

 

انتخاب‌های درمانی به فراوانی و شدت سردرد بستگی دارد، اینکه آیا تهوع و استفراغ همراه با سردرد دارید، چقدر سردرد ناتوان کننده است و سایر شرایط پزشکی که دارید.

 

 

 

داروهایی برای تسکین

 

داروهایی که برای تسکین درد میگرن استفاده می‌شوند، زمانی بهترین اثر را دارند که در اولین نشانه‌های میگرن جدید مصرف شوند - به محض شروع علائم و نشانه‌های میگرن. داروهایی که می توان برای درمان آن استفاده کرد عبارتند از:

 

• مسکن ها. این مسکن‌های بدون نسخه یا تجویزی شامل آسپرین یا ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، و غیره) هستند. زمانی که این موارد بیش از حد طولانی مصرف شوند، ممکن است باعث سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو و احتمالاً زخم و خونریزی در دستگاه گوارش شوند.

   

  داروهای تسکین میگرن که کافئین، آسپرین و استامینوفن (Excedrin Migraine) را ترکیب می‌کنند ممکن است مفید باشند، اما معمولاً فقط در برابر درد خفیف میگرن.

   

  تریپتان ها. داروهای تجویزی مانند سوماتریپتان (Imitrex، Tosymra) و ریزاتریپتان (Maxalt، Maxalt-MLT) برای درمان میگرن استفاده می‌شوند، زیرا مسیرهای درد را در مغز مسدود می‌کنند. مصرف آنها به صورت قرص، واکسن یا اسپری بینی می تواند بسیاری از علائم میگرن را تسکین دهد. آنها ممکن است برای کسانی که در معرض خطر سکته مغزی یا حمله قلبی هستند، ایمن نباشند.

   

  دی هیدروارگوتامین (D.H.E. 45، Migranal). این دارو که به صورت اسپری بینی یا تزریقی موجود است، زمانی مؤثر است که مدت کوتاهی پس از شروع علائم میگرن برای میگرنی که بیشتر از 24 ساعت طول بکشد مصرف شود. عوارض جانبی می تواند شامل بدتر شدن استفراغ و حالت تهوع مرتبط با میگرن باشد.

• لاسمیدیتان. این قرص خوراکی جدید برای درمان میگرن با یا بدون هاله تایید شده است. در آزمایشات دارویی، لاسمیدیتان به طور قابل توجهی سردرد را بهبود می بخشد. لاسمیدیتان می‌تواند اثر آرام بخشی داشته باشد و باعث سرگیجه شود، بنابراین به افرادی که آن را مصرف می کنند توصیه می شود حداقل تا هشت ساعت از رانندگی و کار با ماشین آلات خودداری کنند.
• Ubrogepant (Ubrelvy). این آنتاگونیست گیرنده پپتیدی مرتبط با ژن کلسیتونین خوراکی برای درمان میگرن حاد با یا بدون هاله در بزرگسالان تایید شده است. این اولین دارویی از این نوع است که برای درمان میگرن تایید شده است. در آزمایشات دارویی، ubrogepant در تسکین درد و سایر علائم میگرن مانند حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا دو ساعت پس از مصرف موثرتر از دارونما بود. عوارض جانبی شایع عبارتند از خشکی دهان، حالت تهوع و خواب آلودگی بیش از حد. Ubrogepant نباید با داروهای قوی مهارکننده CYP3A4 مصرف شود.

• آنتاگونیست های CGRP .آنتاگونیست های خوراکی (Ubrelvy) هستند که اخیراً برای درمان میگرن حاد با یا بدون هاله (Nurtec ODT) در بزرگسالان تأیید شده اند. در کارآزمایی‌های دارویی، داروهای این دسته از دارونما در تسکین درد و سایر علائم میگرن مانند حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا دو ساعت پس از مصرف مؤثرتر بودند. عوارض جانبی شایع عبارتند از خشکی دهان، حالت تهوع و خواب آلودگی بیش از حد. Ubrogepantو rimegepant نباید با داروهای مهارکننده قوی CYP3A4 مصرف شوند.

• داروهای مخدر. برای افرادی که نمی توانند سایر داروهای میگرن را مصرف کنند، داروهای مخدر  ممکن است کمک کننده باشد. از آنجایی که آنها می توانند بسیار اعتیادآور باشند، معمولاً فقط در صورتی استفاده می شوند که هیچ درمان دیگری مؤثر نباشد.
• داروهای ضد تهوع. اگر میگرن همراه با هاله یا همراه با حالت تهوع و استفراغ باشد، می‌توانند کمک کنند. داروهای ضد تهوع عبارتند از کلرپرومازین، متوکلوپرامید (Reglan) یا پروکلروپرازین (Compro). اینها معمولاً همراه با داروهای مسکن مصرف می شوند.

مصرف برخی از این داروها در دوران بارداری ایمن نیست. اگر باردار هستید یا در تلاش برای باردار شدن هستید، از هیچ یک از این داروها بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.

 

داروهای پیشگیرانه. داروها می توانند به پیشگیری از میگرن های مکرر کمک کنند. اگر سردردهای مکرر، طولانی مدت یا شدید دارید که به خوبی به درمان پاسخ نمی دهند، پزشک ممکن است داروهای پیشگیرانه را توصیه کند.

هدف داروهای پیشگیرانه کاهش دفعات ابتلا به میگرن، شدت حملات و مدت زمان آنهاست. گزینه ها عبارتند از:

 

• داروهای کاهش دهنده فشار خون. اینها شامل مسدودکننده های بتا مانند پروپرانولول (Inderal، InnoPran XL) و متوپرولول تارتارات (Lopressor) است. مسدود کننده های کانال کلسیم مانند وراپامیل می توانند در پیشگیری از میگرن همراه با هاله مفید باشند.
• داروهای ضد افسردگی. یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای (آمی تریپتیلین) می تواند از میگرن جلوگیری کند. به دلیل عوارض جانبی آمی تریپتیلین، مانند خواب آلودگی، ممکن است به جای آن داروهای ضد افسردگی دیگری تجویز شود.
• داروهای ضد تشنج. والپروات و توپیرامات (Topamax، Qudexy XR) ممکن است در صورت داشتن میگرن کمتر کمک کننده باشند، اما می توانند عوارض جانبی مانند سرگیجه، تغییرات وزن، حالت تهوع و موارد دیگر را ایجاد کنند. این داروها برای زنان باردار یا زنانی که قصد بارداری دارند توصیه نمی شود.
• تزریق بوتاکس. تزریق onabotulinumtoxinA (بوتاکس) تقریباً هر 12 هفته به پیشگیری از میگرن در برخی از بزرگسالان کمک می کند.
• آنتی بادی های مونوکلونال. CGRP Erenumab-aooe (Aimovig)، fremanezumab-vfrm (Ajovy)، galcanezumab-gnlm (Emgality) و eptinezumab-jjmr (Vyepti) داروهای جدیدتری هستند که توسط سازمان غذا و دارو برای درمان میگرن تایید شده اند. آنها به صورت ماهانه یا سه ماهه به صورت تزریقی تجویز می شوند. شایع ترین عارضه جانبی واکنش در محل تزریق است.

از پزشک خود بپرسید که آیا این داروها برای شما مناسب هستند یا خیر. مصرف برخی از این داروها در دوران بارداری ایمن نیست. اگر باردار هستید یا در تلاش برای باردار شدن هستید، از هیچ یک از این داروها بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

وقتی علائم میگرن شروع شد، سعی کنید به یک اتاق ساکت و تاریک بروید. چشمان خود را ببندید و استراحت کنید یا چرت بزنید. یک پارچه خنک یا کیسه یخ پیچیده شده در حوله یا پارچه را روی پیشانی خود قرار دهید و مقدار زیادی آب بنوشید.

 

 

این اقدامات همچنین ممکن است درد میگرن را تسکین دهد:

 

• تکنیک های تمدد اعصاب را امتحان کنید. بیوفیدبک و سایر اشکال تمرین آرام سازی راه هایی را برای مقابله با موقعیت های استرس زا آموزش می دهند که ممکن است به کاهش تعداد میگرن ها کمک کند.
• یک روال خواب و خوردن ایجاد کنید. زیاد یا کم نخوابید. روزانه یک برنامه خواب و بیداری ثابت تنظیم و دنبال کنید. سعی کنید هر روز وعده های غذایی را در ساعت مشخصی بخورید.
• به مقدار زیاد مایعات بنوشید. هیدراته ماندن، به ویژه با آب، ممکن است کمک کند.
• یک دفتر یادداشت سردرد داشته باشید. ثبت علائم خود در دفترچه یادداشت سردرد کمک می کند تا در مورد عواملی که باعث میگرن می شود و چه درمانی موثرتر است بیشتر بدانید. همچنین به پزشک کمک می کند تا وضعیت را تشخیص دهد و پیشرفت شما را در بین ویزیت ها پیگیری کند.

• به طور منظم ورزش کنید. ورزش هوازی منظم تنش را کاهش می دهد و می تواند به پیشگیری از میگرن کمک کند. اگر پزشکتان موافق است، فعالیت های هوازی را انتخاب کنید که از آن لذت می‌برید، مانند پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری. اما به آرامی بدن خود را گرم کنید، زیرا ورزش ناگهانی و شدید می تواند باعث سردرد شود.

  ورزش منظم همچنین می تواند به کاهش وزن یا حفظ وزن سالم کمک کند و تصور می شود چاقی عاملی برای میگرن باشد.

•  

طب جایگزین

درمان های غیر سنتی ممکن است به درد مزمن میگرن کمک کند.

 

• طب سوزنی. آزمایش‌های بالینی نشان داده‌اند که طب سوزنی ممکن است برای سردرد مفید باشد. در این درمان، یک پزشک بسیاری از سوزن‌های نازک و یکبار مصرف را در چندین ناحیه از پوست در نقاط مشخصی فرو می‌کند.
• بیوفیدبک. به نظر می رسد بیوفیدبک در تسکین درد میگرن موثر باشد. این تکنیک آرام سازی از تجهیزات ویژه ای برای آموزش نحوه نظارت و کنترل برخی واکنش های فیزیکی مرتبط با استرس مانند تنش عضلانی استفاده می کند.
• درمان شناختی رفتاری. درمان شناختی رفتاری ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به میگرن مفید باشد. این نوع روان درمانی به فرد می آموزد که چگونه رفتارها و افکار بر درک از درد تأثیر می گذارد.
• مدیتیشن و یوگا. مدیتیشن ممکن است استرس را کاهش دهد، که محرک شناخته شده میگرن است. انجام منظم یوگا ممکن است دفعات و مدت میگرن را کاهش دهد.
• گیاهان، ویتامین ها و مواد معدنی. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد گیاهان دارویی می‌توانند از میگرن پیشگیری کنند یا شدت آن را کاهش دهند، اگرچه نتایج مطالعه متفاوت است.

دوز بالای ریبوفلاوین (ویتامین B-2) ممکن است دفعات و شدت سردرد را کاهش دهد. مکمل‌های کوآنزیم Q10 ممکن است دفعات میگرن را کاهش دهند، اما مطالعات بزرگ‌تری مورد نیاز است.

مکمل های منیزیم برای درمان میگرن استفاده شده است، اما نتایج متفاوتی داشته است.

 

از پزشک خود بپرسید که آیا این درمان ها برای شما مناسب هستند یا خیر. اگر باردار هستید، از هیچ یک از این درمان ها بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً ابتدا به یک پزشک عمومی مراجعه می کنید، که ممکن است شما را به یک دکتر متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائم خود را پیگیری کنید. با نوشتن شرحی از هر حمله از اختلالات بینایی یا احساسات غیرمعمول، از جمله زمانی که رخ داده اند، چه مدت طول کشیده است و چه چیزی باعث ایجاد آنها شده است، یک دفتر یادداشت سردرد داشته باشید. دفتر یادداشت سردرد می تواند به پزشک کمک کند تا وضعیت را تشخیص دهد.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها تهیه کنید. فهرست کردن تمام داروهایی که برای درمان سردرد خود استفاده کرده اید بسیار مهم است.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعات دریافتی را به خاطر بسپارید.

 

 

برای میگرن، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی احتمالاً باعث میگرن من می شود؟
• آیا دلایل احتمالی دیگری برای علائم میگرن وجود دارد؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا میگرن احتمالا موقتی است یا مزمن؟
• بهترین اقدام چیست؟
• جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟
• پیشنهاد می کنید چه تغییراتی در سبک زندگی یا رژیم غذایی خود ایجاد کنم؟
• من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، از جمله:

 

• سردرد شما هر چند وقت یک بار اتفاق می افتد؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟
• آیا فرد دیگری در خانواده تان  میگرن دارد؟
•