پس از یک معاینه کامل، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

 

• آزمایش خون و ادرار، برای کمک به رد سایر عفونت ها یا بیماری ها. این آزمایش‌ها همچنین می‌توانند کم‌خونی و ناهنجاری‌هایی را در پروتئین‌های خون نشان دهند که گاهی از ویژگی‌های بیماری کاستلمن هستند.

   

  آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص بزرگ شدن غدد لنفاوی، کبد یا طحال. سی تی اسکن یا ام آر آی از گردن، قفسه سینه، شکم و لگن ممکن است استفاده شود. اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) نیز ممکن است برای تشخیص بیماری کاستلمن و ارزیابی موثر بودن یک درمان استفاده شود.

   

  بیوپسی غدد لنفاوی، برای افتراق بیماری کاستلمن از انواع دیگر اختلالات بافت لنفاوی، مانند لنفوم. نمونه بافتی از یک غده لنفاوی بزرگ شده برداشته شده و در آزمایشگاه بررسی می شود.

   

رفتار

درمان به نوع بیماری کاستلمن بستگی دارد.

 

 

بیماری کاستلمن تک مرکزی

بیماری کاستلمن تک مرکزی را می توان با برداشتن غده لنفاوی بیمار با جراحی درمان کرد. اگر غده لنفاوی در قفسه سینه یا شکم باشد - که اغلب اینطور است - ممکن است نیاز به جراحی بزرگ باشد.

 

اگر برداشتن با جراحی امکان پذیر نباشد، ممکن است از دارو برای کوچک کردن غدد لنفاوی استفاده شود. پرتودرمانی همچنین ممکن است راهی موثر برای از بین بردن بافت آسیب دیده باشد.

 

برای بررسی عود، به معاینات بعدی از جمله تصویربرداری نیاز دارید.

 

 

 

بیماری کاستلمن چند مرکزی

 

درمان بیماری کاستلمن چند مرکزی معمولاً شامل داروها و سایر روش‌های درمانی برای کنترل رشد بیش از حد سلولی است. درمان خاص به وسعت بیماری شما و اینکه آیا عفونت HIV یا HHV-8 یا هر دو را دارید، بستگی دارد.

 

 

گزینه های درمانی برای بیماری کاستلمن چند مرکزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

ایمونوتراپی. استفاده از داروهایی مانند (siltuximab (Sylvant یا (rituximab (Rituxan می‌تواند عملکرد پروتئینی را که بیش از حد تولید می شود در افرادی که به بیماری کاستلمن چند مرکزی مبتلا هستند، مسدود کند.

 

شیمی درمانی. این نوع دارو می تواند رشد بیش از حد سلول های لنفاوی را کاهش دهد. در صورتی که بیماری به ایمونوتراپی پاسخ ندهد یا نارسایی اندام داشته باشید، ممکن است پزشک اضافه کردن شیمی درمانی را توصیه کند.

 

کورتیکواستروئیدها. داروهایی مانند پردنیزون می توانند به کنترل التهاب کمک کنند.

 

داروهای ضد ویروسی. این داروها می توانند فعالیت HHV-8 یا HIV را در صورت داشتن یک یا هر دوی این ویروس ها مسدود کنند.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

ممکن است به پزشک متخصص در درمان مشکلات خونی (هماتولوژیست) ارجاع داده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائمی را که تجربه کرده اید و مدت زمان آن را یادداشت کنید.
• اطلاعات پزشکی کلیدی، از جمله سایر شرایط را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
•  

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

• محتمل ترین علت علائم و نشانه های من چیست؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا آنها نیاز به آمادگی خاصی دارند؟
• چه درمانی را توصیه می کنید؟ آیا نیاز به جراحی دارم؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، از پرسیدن سوالات دیگر در حین ملاقات دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد.برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. ممکن است سوالات زیر را بپرسد:

• آیا شرایط سلامت مانند HIV/AIDS یا سارکوم کاپوزی دارید؟
• اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چیزی شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چیزی شما را بدتر می کند؟
•  

• مطالب مرتبط
• شیمی درمانی
• سی تی اسکن
• ام آر آی