بیماری پیرونی

بیماری پیرونی Peyronie's (pay-roe-NEEZ) یک بیماری غیر سرطانی ناشی از بافت اسکار فیبری است که روی آلت تناسلی ایجاد می‌شود و باعث ایجاد نعوظ منحنی و دردناک می‌شود. آلت تناسلی از نظر شکل و اندازه متفاوت است و داشتن نعوظ خمیده لزوماً دلیلی برای نگرانی نیست. اما بیماری پیرونی باعث خمیدگی یا درد قابل توجهی در برخی از مردان می شود.

تبلیغات

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

این می تواند از رابطه جنسی جلوگیری کند یا ممکن است نعوظ یا حفظ آن را ضعیف کند (اختلال نعوظ). برای بسیاری از مردان، بیماری پیرونی نیز باعث ایجاد استرس و اضطراب می شود. کوتاه شدن آل تناسلی یکی دیگر از نگرانی های رایج است.

بیماری پیرونی به ندرت خود به خود از بین می رود. در اکثر افراد مبتلا به بیماری پیرونی، این وضعیت به همین شکل باقی می ماند یا بدتر می شود. درمان زودهنگام پس از ایجاد این بیماری ممکن است از بدتر آن جلوگیری کند یا حتی علائم را بهبود بخشد. حتی اگر مدتی است که به این بیماری مبتلا بوده اید، درمان ممکن است به بهبود علائم آزاردهنده مانند درد، انحنا و کوتاه شدن آلت تناسلی کمک کند.

علائم

علائم و نشانه های بیماری پیرونی ممکن است به طور طبیعی ظاهر یا ایجاد شوند. شایع ترین علائم و نشانه ها عبارتند از:

بافت اسکار. بافت اسکار مرتبط با بیماری پیرونی - به نام پلاک اما متفاوت از پلاکی که می تواند در رگ های خونی ایجاد شود - می تواند در زیر پوست آلت تناسلی به صورت توده های مسطح یا نواری از بافت سخت احساس شود.
خم شدن قابل توجه آلت تناسلی. آلت تناسلی ممکن است به سمت بالا یا پایین خم شود یا به یک طرف خم شود.
مشکلات نعوظ بیماری پیرونی ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در ایجاد یا حفظ نعوظ شود (اختلال نعوظ). اما، اغلب مردان قبل از شروع علائم بیماری پیرونی، اختلال نعوظ را گزارش می‌کنند.
کوتاه شدن آلت تناسلی. ممکن است آلت تناسلی در نتیجه بیماری پیرونی کوتاهتر شود.
درد. ممکن است درد آلت تناسلی، با یا بدون نعوظ داشته باشید.
سایر ناهنجاری های آلت تناسلی در برخی از مردان مبتلا به بیماری پیرونی، آلت تناسلی در حالت نعوظ ممکن است باریک، فرورفته یا حتی ظاهری شبیه ساعت شنی همراه با نواری تنگ و باریک در اطراف ساقه داشته باشد.

انحنا و کوتاه شدن آلت تناسلی مرتبط با بیماری پیرونی ممکن است به تدریج بدتر شود. با این حال، در برخی موارد، وضعیت معمولاً پس از سه تا ۱۲ ماه یا بیشتر تثبیت می‌شود.

درد حین نعوظ معمولاً طی یک تا دو سال بهبود می یابد، اما بافت اسکار، کوتاه شدن آلت تناسلی و انحنا اغلب باقی می مانند. در برخی از مردان، هم انحنا و هم درد مرتبط با بیماری پیرونی بدون درمان بهبود می‌یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

پس از مشاهده علائم یا علائم بیماری پیرونی در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید. درمان زودهنگام بهترین فرصت را برای بهبود وضعیت - یا جلوگیری از بدتر شدن آن به شما می دهد. اگر مدتی است به این بیماری مبتلا بوده اید، اگر درد، انحنا، طول یا سایر ناهنجاری ها شما یا همسرتان را آزار می دهد، ممکن است بخواهید به پزشک مراجعه کنید.

علل

علت بیماری پیرونی به طور کامل شناخته نشده است، اما به نظر می رسد تعدادی از عوامل دخیل باشند.

تصور می شود که بیماری پیرونی به طور کلی ناشی از آسیب مکرر به آلت تناسلی است. به عنوان مثال، آلت تناسلی ممکن است در حین رابطه جنسی، فعالیت ورزشی یا در نتیجه تصادف آسیب ببیند. با این حال، اغلب، هیچ ضربه خاصی به آلت تناسلی به یاد نمی‌آید.

در طول فرآیند بهبودی پس از آسیب به آلت تناسلی، بافت اسکار به صورت نامرتب تشکیل می شود. این می تواند منجر به ندولی شود که می توانید احساس کنید یا انحنای آن ایجاد شود.

هر طرف آلت تناسلی حاوی یک لوله اسفنج مانند (corpus cavernosum) است که حاوی بسیاری از رگ های خونی ریز است. هر یک از اجسام در غلافی از بافت الاستیک به نام (TOO-nih-kuh al-BYOO-JIN-e-uh)پوشیده شده است که در طول نعوظ کشیده می شود.

هنگامی که از نظر جنسی تحریک می شوید، جریان خون به این غلاف ها افزایش می یابد. همانطور که غلاف ها از خون پر می شود، آلت تناسلی منبسط می شود، صاف می شود و سفت می شود و به حالت نعوظ می رسد.

در بیماری پیرونی، وقتی آلت تناسلی نعوظ پیدا می‌کند، ناحیه دارای بافت اسکار کشیده نمی‌شود و آلت تناسلی خم می‌شود یا تغییر شکل می‌دهد و احتمالاً دردناک می‌شود.

در برخی از مردان، بیماری پیرونی به تدریج بروز می‌کند و به نظر نمی‌رسد که مرتبط با آسیب باشد. محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا این بیماری ممکن است با یک صفت ارثی یا شرایط سلامت خاصی مرتبط باشد.

عوامل خطر

آسیب جزئی به آلت تناسلی همیشه به بیماری پیرونی منجر نمی شود. با این حال، عوامل زیان‌آور می‌توانند در بهبود ضعیف و ایجاد بافت اسکار که ممکن است در این بیماری نقش داشته باشند، کمک کنند. این شامل:

وراثت. اگر یکی از اعضای خانواده تان به بیماری پیرونی مبتلا باشد، خطر ابتلا به این بیماری در شما افزایش می یابد.
اختلالات بافت همبند. به نظر می رسد مردانی که اختلالات بافت همبند خاصی دارند، در معرض خطر ابتلا به بیماری پیرونی هستند. برای مثال، تعدادی از مردانی که به بیماری پیرونی مبتلا هستند، ضخیم شدن طناب مانندی در کف دست نیز دارند که باعث می‌شود انگشتان به سمت داخل کشیده شوند (انقباض دوپویترن).
سن. بیماری پیرونی می تواند در مردان در هر سنی رخ دهد، اما شیوع این بیماری با افزایش سن افزایش می یابد، به ویژه در مردان 50 تا 60 ساله. انحنا در مردان جوان، کمتر به دلیل بیماری پیرونی است و بیشتر به آن انحنای مادرزادی آلت تناسلی می گویند. مقدار کمی انحنا در مردان جوان طبیعی است و نگران کننده نیست.