پولیپ های بینی توده های نرم، بدون درد و غیرسرطانی روی پوشش مجرای بینی یا سینوس ها هستند. مثل قطره اشک یا انگور آویزان می شوند. آنها ناشی از التهاب مزمن هستند و با آسم، عفونت مکرر، آلرژی، حساسیت به دارو یا برخی اختلالات ایمنی مرتبط هستند.

 

پولیپ های کوچک بینی ممکن است علائمی ایجاد نکنند. توده‌های بزرگتر یا گروه‌های پولیپ بینی می‌توانند مجرای بینی را مسدود کنند یا منجر به مشکلات تنفسی، از دست دادن حس بویایی و عفونت‌های مکرر شوند.

 

پولیپ بینی می تواند هر کسی را درگیر کند، اما در بزرگسالان شایع تر است. داروها اغلب می توانند پولیپ های بینی را کوچک کنند یا از بین ببرند، اما گاهی اوقات برای برداشتن آنها به جراحی نیاز است. حتی پس از درمان موفقیت آمیز، پولیپ بینی اغلب برمی گردد.

 

علائم

پولیپ بینی با تحریک و تورم (التهاب) پوشش مجرای بینی و سینوس ها همراه است که بیش از 12 هفته طول می کشد (سینوزیت مزمن).

 

با این حال، امکان سینوزیت مزمن بدون پولیپ بینی وجود دارد.

 

پولیپ های بینی به خودی خود نرم و فاقد حس هستند، بنابراین اگر کوچک هستند، ممکن است از ابتلا به آنها آگاه نباشید. توده های متعدد یا یک پولیپ بزرگ ممکن است مجاری بینی و سینوس ها را مسدود کند.

 

 

علائم و نشانه های رایج سینوزیت مزمن همراه با پولیپ بینی عبارتند از:

 

آبریزش بینی

 

گرفتگی مداوم

 

چکه بعد از بینی

 

کاهش یا عدم وجود حس بویایی

 

از دست دادن حس چشایی

 

درد صورت یا سردرد

 

درد در دندان های بالایی 

 

احساس فشار روی پیشانی و صورت

 

خرناس

 

خونریزی های مکرر بینی

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم بیش از 10 روز طول کشید به پزشک مراجعه کنید . علائم سینوزیت مزمن و پولیپ بینی مشابه علائم بسیاری از بیماری های دیگر از جمله سرماخوردگی است.

 

اگر موارد زیر را تجربه کردید، به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید با اورژانس تماس بگیرید:

 

مشکلات جدی تنفسی

 

بدتر شدن ناگهانی علائم 

 

دوبینی، کاهش دید یا توانایی محدود در حرکت چشم

 

تورم شدید اطراف چشم

 

سردرد شدید فزاینده همراه با تب بالا یا ناتوانی در خم کردن سر به جلو

 

علل

دانشمندان هنوز به طور کامل درک نکرده اند که چه چیزی باعث پولیپ بینی می شود، چرا برخی افراد دچار التهاب طولانی مدت می شوند، یا چرا تحریک و تورم (التهاب) باعث ایجاد پولیپ در برخی افراد می‌شود. تورم در پوشش تولید کننده مایع بینی (غشای مخاطی) و سینوس ها رخ می دهد.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که به پولیپ مبتلا می شوند، پاسخ های سیستم ایمنی و نشانگرهای شیمیایی متفاوتی در غشاهای مخاطی خود نسبت به افرادی که پولیپ ندارند، دارند.

 

پولیپ بینی در هر سنی ممکن است ایجاد شود، اما بیشتر در بزرگسالان جوان و میانسال دیده می شود.

 

پولیپ های بینی ممکن است در هر جایی از سینوس ها یا مجرای بینی ایجاد شوند، اما اغلب در ناحیه ای ظاهر می شوند که سینوس های نزدیک چشم، بینی و استخوان های گونه از طریق مسیرهای پیچ در پیچ به بینی تخلیه می شوند.

 

عوامل خطر

هر شرایطی که باعث تحریک طولانی مدت و تورم (التهاب) در مجاری بینی یا سینوس‌ها شود، مانند عفونت یا آلرژی، ممکن است خطر ابتلا به پولیپ بینی را افزایش دهد.

 

 

شرایطی که اغلب با پولیپ بینی همراه است عبارتند از:

 

آسم، بیماری که باعث تورم (التهاب) و باریک شدن راه هوایی می شود

 

حساسیت به آسپرین

 

سینوزیت قارچی آلرژیک، حساسیت به قارچ های موجود در هوا

 

فیبروز کیستیک، یک اختلال ژنتیکی است که منجر به ایجاد مایعات غلیظ و چسبنده غیرطبیعی در بدن، از جمله مخاط غلیظ در پوشش های بینی و سینوس ها می شود.

 

سندرم چرگ اشتراوس (گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت)، یک بیماری نادر که باعث التهاب رگ های خونی می شود.

 

کمبود ویتامین D، زمانی رخ می دهد که بدن ویتامین D کافی نداشته باشد.

 

 

سابقه خانوادگی نیز ممکن است نقش داشته باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی تغییرات ژنتیکی مرتبط با عملکرد سیستم ایمنی، احتمال ابتلا به پولیپ بینی را افزایش می‌دهد.

 

عوارض

پولیپ بینی می تواند عوارضی ایجاد کند زیرا جریان طبیعی هوا و تخلیه مایعات را مسدود می کند و همچنین به دلیل تحریک طولانی مدت و تورم (التهاب) 

 

عوارض بالقوه عبارتند از:

 

آپنه انسدادی خواب. این یک وضعیت بالقوه جدی است که در آن، در طول خواب به طور مکرر تنفس را متوقف کرده و شروع به تنفس می کنید.

 

شعله ور شدن آسم. سینوزیت مزمن می تواند آسم را بدتر کند.

 

عفونت های سینوسی. پولیپ بینی می تواند فرد را مستعد ابتلا به عفونت های سینوسی کند که اغلب عود می کنند.

 

جلوگیری

ممکن است با راهکارهای زیر به کاهش شانس خود برای ایجاد پولیپ بینی یا عود پولیپ بینی پس از درمان کمک کنید:

 

آلرژی و آسم را مدیریت کنید. توصیه های درمانی پزشک خود را دنبال کنید. اگر علائم به خوبی کنترل نشده است، با پزشک خود در مورد تغییر برنامه درمانی خود صحبت کنید.

 

از مواد تحریک کننده بینی خودداری کنید. تا حد امکان از تنفس مواد معلق در هوا که به احتمال زیاد باعث تورم یا تحریک در بینی و سینوس‌های می‌شوند، مانند آلرژن‌ها، دود تنباکو، بخارات شیمیایی و گرد و غبار و زباله‌های ریز خودداری کنید.

 

بهداشت را خوب رعایت کنید. دست های خود را به طور منظم و کامل بشویید. این یکی از بهترین راه ها برای محافظت در برابر عفونت های باکتریایی و ویروسی است که می تواند باعث التهاب مجاری بینی و سینوس ها شود.

 

خانه خود را مرطوب کنید. استفاده از یک رطوبت ساز، ممکن است به مرطوب کردن مجاری تنفسی، بهبود جریان مخاط از سینوس ها و جلوگیری از انسداد و التهاب کمک کند. رطوبت ساز را روزانه تمیز کنید تا از رشد باکتری ها جلوگیری کنید.

 

از شوینده بینی استفاده کنید. برای شستشوی مجاری بینی از اسپری آب نمک (سالین) یا شستشوی بینی استفاده کنید. این ممکن است جریان مخاط را بهبود بخشد و آلرژن ها و سایر محرک ها را از بین ببرد.

 

می‌توانید اسپری‌های نمکی بدون نسخه یا کیت‌های شستشوی بینی را با دستگاه‌هایی مانند ظروف نتی  (neti pot) یا بطری فشاری برای شستشو خریداری کنید.