پی بردن به علت درد مزمن لگنی، اغلب شامل فرآیند حذف می شود زیرا بسیاری از اختلالات مختلف می‌توانند باعث درد لگن شوند.

علاوه بر یک مصاحبه مفصل در مورد درد، سابقه سلامت شخصی و سابقه خانوادگی، ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک دفترچه از درد و سایر علائم خود داشته باشید.

 

 

آزمایش‌ها یا معایناتی که ممکن است پزشک پیشنهاد دهد، عبارتند از:

 

• معاینه لگن. این می تواند نشانه هایی از عفونت، رشد غیر طبیعی یا عضلات کف لگن را نشان دهد. پزشک نواحی حساس را بررسی می کند. اگر در طول این معاینه احساس ناراحتی کردید، به پزشک خود اطلاع دهید، به خصوص اگر درد مشابه دردی است که تجربه کرده اید.
• تست های آزمایشگاهی. در طول معاینه لگن، پزشک ممکن است دستوراتی برای بررسی آسیب هایی مانند کلامیدیا یا سوزاک توسط آزمایشگاه ارائه دهد. همچنین ممکن است پزشک آزمایش خون را برای بررسی تعداد سلول های خونی و آزمایش ادرار برای بررسی عفونت دستگاه ادراری تجویز کند.
• سونوگرافی. این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر دقیق از ساختارهای درون بدن استفاده می کند. این روش به ویژه برای تشخیص توده یا کیست در تخمدان ها، رحم یا لوله های فالوپ مفید است.
• سایر آزمایشات تصویربرداری. پزشک ممکن است برای کمک به تشخیص ساختارها یا رشد غیرطبیعی شکم، اشعه ایکس، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزوانس مغناطیسی (MRI) را توصیه کند.
• لاپاراسکوپی. در طی این روش جراحی، پزشک یک برش کوچک در شکم ایجاد می کند و یک لوله نازک مجهز به یک دوربین کوچک (لاپاراسکوپ) متصل می شود. لاپاراسکوپ به پزشک اجازه می‌دهد تا اندام های لگنی را ببیند و بافت های غیر طبیعی یا علائم را بررسی کند. این روش به ویژه برای تشخیص اندومتریوز و بیماری مزمن لگن مفید است.

علت اصلی درد لگن می‌تواند یک روند طولانی باشد و در برخی موارد ممکن است هرگز پیدا نشود.

 

با این حال، با صبر و ارتباط و کمک پزشکتان می توانید یک برنامه درمانی ایجاد کنید که کمک کند، زندگی کامل  با کمترین ناراحتی را، داشته باشید.

 

رفتار

هدف از درمان کاهش و بهبود کیفیت زندگی است.

 

اگر پزشک بتواند علت خاصی را مشخص کند، درمان روی آن علت متمرکز خواهد شد. با این حال، اگر علتی را نتوان شناسایی کرد، درمان بر مدیریت درد و سایر علائم تمرکز دارد. برای بسیاری از زنان، رویکرد بهینه شامل ترکیبی از درمان‌هاست.

 

 

داروها

بسته به علت، پزشک ممکن است تعدادی از داروها را برای درمان بیماری توصیه کند، مانند:

 

• مسکن ها. داروهای ضد درد بدون نسخه، مانند آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین IB و...) یا استامینوفن (تیلنول و...)، ممکن است درد لگن را تسکین دهند. گاهی اوقات ممکن است یک مسکن تجویزی لازم باشد. با این حال، داروهای ضد درد به تنهایی به ندرت مشکل درد مزمن را حل می کند.
• درمان های هورمونی. برخی از زنان متوجه می شوند که روزهایی که درد لگن دارند ممکن است با مرحله خاصی از چرخه قاعدگی و تغییرات هورمونی که تخمک گذاری و قاعدگی را کنترل می کند، همزمان باشد. در این مورد، قرص های ضد بارداری یا سایر داروهای هورمونی ممکن است به تسکین درد لگن کمک کنند.
• آنتی بیوتیک ها. اگر عفونت منبع درد باشد، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند.
• داروهای ضد افسردگی. برخی از انواع داروهای ضد افسردگی می توانند برای دردهای مزمن مفید باشند. به نظر می رسد داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین (Pamelor) و غیره، دارای اثرات تسکین دهنده درد و همچنین ضد افسردگی هستند. آنها ممکن است به بهبود درد مزمن لگن حتی در زنانی که افسردگی ندارند کمک کنند.
•  

سایر روش های درمانی

پزشک ممکن است درمان ها یا روش های خاصی را به عنوان بخشی از درمان درد مزمن لگن توصیه کند.

 

اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• فیزیوتراپی. تمرینات کششی، ماساژ و سایر تکنیک های آرامش بخش ممکن است درد مزمن لگن را بهبود بخشد. یک فیزیوتراپیست می تواند در این درمان ها کمک کند و در ایجاد استراتژی های مقابله با درد کمک کند. گاهی اوقات فیزیوتراپ ها با استفاده از ابزار پزشکی به نام تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) نقاط خاصی از درد را هدف قرار می دهند. TENS تکانه های الکتریکی را به مسیرهای عصبی مجاور می رساند. فیزیوتراپیست ها همچنین ممکن است از یک تکنیک روانشناسی به نام بیوفیدبک استفاده کنند که کمک می کند مناطقی از عضلات سفت را شناسایی کنید تا بتوانید آرام سازی آن نواحی را یاد بگیرید.
• تحریک عصبی (تحریک نخاع). این درمان شامل کاشت دستگاهی است که مسیرهای عصبی را مسدود می کند تا سیگنال درد نتواند به مغز برسد. بسته به علت درد لگن ممکن است مفید باشد.
• تزریق نقطه ماشه ای. اگر پزشک نقاط خاصی را پیدا کند که در آن احساس درد می کنید، ممکن است از تزریق داروی بی حس کننده به آن نقاط دردناک (نقاط ماشه ای) سود ببرید. این دارو که معمولاً یک بی حس کننده موضعی طولانی اثر است، می تواند درد را مسدود کرده و ناراحتی را کاهش دهد.
• روان درمانی. اگر درد با افسردگی، سوء استفاده جنسی، اختلال شخصیت، ازدواج مشکل دار یا بحران خانوادگی در هم تنیده باشد، ممکن است صحبت با یک روانشناس یا روانپزشک مفید باشد. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد، مانند درمان شناختی رفتاری و بیوفیدبک. صرف نظر از علت اصلی درد، روان درمانی می تواند کمک کند تا استراتژی هایی برای مقابله با درد ایجاد کنید.
•  

عمل جراحی

برای اصلاح یک مشکل زمینه ای که باعث درد مزمن لگن می شود، پزشک ممکن است یک روش جراحی در نظر بگیرد، مانند:

 

• جراحی لاپاروسکوپی. اگر به اندومتریوز مبتلا هستید، پزشکان می توانند چسبندگی ها یا بافت آندومتر را با استفاده از جراحی لاپاراسکوپی حذف کنند. در طی جراحی لاپاراسکوپی، جراح یک ابزار باریک بینایی (لاپاروسکوپ) را از طریق یک برش کوچک در نزدیکی ناف وارد می‌کند و ابزاری را برای برداشتن بافت آندومتر از طریق یک یا چند برش کوچک اضافی وارد می‌کند.
• هیسترکتومی. در موارد پیچیده نادر، پزشک ممکن است برداشتن رحم (هیسترکتومی)، لوله های فالوپ (سالپنژکتومی) یا تخمدان ها (اووفورکتومی) را توصیه کند. انجام این روش پیامدهای سلامتی مهمی دارد. پزشک قبل از اینکه این گزینه را توصیه کند، مزایا و خطرات آن را به تفصیل بیان خواهد کرد.
•  

برنامه های توانبخشی درد

ممکن است لازم باشد ترکیبی از روش‌های درمانی را امتحان کنید تا بتوانید بهترین روش را پیدا کنید. در صورت لزوم، ممکن است وارد برنامه توانبخشی درد شوید.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

درد مزمن می تواند تاثیر زیادی بر زندگی روزمره داشته باشد. زمانی که درد دارید، ممکن است در خواب، ورزش یا انجام کارهای فیزیکی دچار مشکل شوید.

درد مزمن همچنین می تواند باعث اضطراب و استرس شود که به نوبه خود ممکن است درد را بدتر کند.

تکنیک‌های آرام‌سازی می‌توانند به کاهش تنش، کاهش درد، آرام کردن احساسات و القای خواب کمک کنند. بسیاری از تکنیک ها را می توان به تنهایی یاد گرفت، مانند مدیتیشن و تنفس عمیق.

 

 

پزشکی جایگزین

طب سوزنی

شواهد محدود نشان می دهد که طب سوزنی ممکن است برای برخی از علل درد لگن مفید باشد.

در طول درمان طب سوزنی، یک پزشک سوزن های ریزی را در نقاط دقیق وارد پوست می کند. تسکین درد ممکن است از ترشح اندورفین، مسکن های طبیعی بدن حاصل شود، اما این تنها یکی از بسیاری از تئوری ها در مورد نحوه عملکرد طب سوزنی است. طب سوزنی به طور کلی یک درمان بی خطر در نظر گرفته می‌شود.

اگر در نظر دارید یک درمان مکمل یا جایگزین را امتحان کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده یا متخصص زنان شروع کنید.

بسته به علت مشکوک درد، ممکن است شما را به یک متخصص دستگاه گوارش، یک متخصص مجاری ادراری یا یک متخصص دردهای اسکلتی- عضلانی (فیزیوتراپ یا فیزیوتراپیست) ارجاع دهد.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

برای آماده شدن برای قرار ملاقات:

 

• فهرستی از علائم و نشانه هایی که تجربه می کنید، تهیه کنید. مواردی را که ممکن است به دلیل قرار ملاقات نامرتبط به نظر برسد را بگنجانید.
• اطلاعات کلیدی پزشکی را یادداشت کنید که هر گونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی را شامل شود.
• فهرستی از تمام داروها و دوزها تهیه کنید. هر گونه داروی تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید را در نظر بگیرید.
• به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود فکر کنید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که با شما همراه می شود ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالات را آماده کنید. زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید.
•  

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• علل احتمالی علائم یا وضعیت من چیست؟
• چه آزمایشاتی را پیشنهاد می کنید؟
• اگر این آزمایش‌ها علت علائم را مشخص نکرد، چه آزمایش‌های اضافی ممکن است لازم باشد؟
• اگر نتوانیم علت زمینه ای را پیدا کنیم، چه رویکردی را توصیه می کنید؟
• چه نوع درمان هایی به احتمال زیاد علائم من را بهبود می بخشد؟
• چه مدت نیاز به درمان دارم؟
• چه مدت ممکن است طول بکشد تا احساس بهتری داشته باشم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر سوالاتی که از قبل آماده کرده اید، در هر زمانی که چیزی را متوجه نشدید از پرسیدن سوال دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سوال خواهد پرسید. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید. پزشک ممکن است بپرسد:

 

• اولین بار از چه زمانی شروع به تجربه درد لگن کردید؟
• آیا درد با گذشت زمان تغییر کرده یا گسترش یافته است؟
• هر چند وقت یک بار لگن درد دارید؟
• شدت درد چقدر است و چقدر طول می کشد؟
• درد کجاست؟ آیا همیشه در یک مکان اتفاق می افتد؟
• درد خود را چگونه توصیف کنید؟
• آیا درد موجی است یا ثابت است؟
• آیا در هنگام بیماری یا اجابت مزاج احساس درد می کنید؟
• آیا چرخه قاعدگی‌تان بر درد تاثیر می گذارد؟
• آیا چیزی درد را بهتر یا بدتر می کند؟
• درد، شما را برای عملکرد محدود می کند؟
• آیا اخیراً احساس افسردگی یا ناامیدی کرده اید؟
• آیا تا به حال جراحی لگن انجام داده اید؟
• آیا تا به حال باردار شده اید؟
• تا به حال برای بیماری مجاری ادراری یا بیماری مرتبط یا واژن تحت درمان گرفته اید؟
• چه درمان هایی را برای این بیماری امتحان کرده اید؟ 
• آیا در حال حاضر تحت درمان هستید یا اخیراً برای شرایط پزشکی دیگری تحت درمان قرار گرفته اید؟
•