اگر اسهال و علائم مرتبط با آن دارید، تشخیص علت ممکن است دشوار باشد. حتی اگر بلاستوسیستیس در مدفوع پیدا شود، ممکن است باعث علائم نشود. اغلب ارگانیسم دیگری که از غذا یا آب منتقل می شود، علت احتمالی بیماری است.

 

پزشک سابقه پزشکی را می گیرد، در مورد فعالیت های اخیر مانند مسافرت می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد.

 تعدادی از تست های آزمایشگاهی به تشخیص بیماری های انگلی و سایر علل غیر عفونی علائم گوارشی کمک می کند:


تبلیغات

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی
  • معاینه مدفوع. این آزمایش به دنبال انگل است. پزشک ممکن است ظرفی حاوی مایع نگهدارنده برای نمونه مدفوع بدهد. نمونه های خود را تا زمانی که آنها را به مطب یا آزمایشگاه ببرید، در یخچال نگهداری کنید - فریز نکنید.

  • آندوسکوپی. اگر علائم دارید، اما معاینه مدفوع علت را نشان نمی دهد، ممکن است پزشک این آزمایش را درخواست کند. وقتی تحت آرام‌بخشی قرار می‌گیرید، از یک دوربین مخصوص روی لوله برای معاینه دستگاه گوارش استفاده می‌شود.

  • آزمایشات خون. آزمایش خونی که می تواند بلاستوسیستیس را تشخیص دهد در دسترس است اما معمولاً استفاده نمی شود. با این حال، پزشک شما است آزمایش خون را برای بررسی علل دیگر علائم و نشانه‌ها تجویز کند.

رفتار

اگر بلاستوسیس بدون علامت باشد، نیازی به درمان ندارید. علائم و نشانه های خفیف ممکن است طی چند روز به خودی خود بهبود یابند.


داروهای بالقوه برای مقابله با بلاستوسیستیس و بهبود علائم عبارتند از:


  • آنتی بیوتیک ها مانند مترونیدازول (Flagyl) یا تینیدازول (Tindamax)
  • داروهای ترکیبی، مانند سولفامتوکسازول و تری متوپریم (Bactrim، Septra، و غیره)
  • داروهای ضد تک یاخته، مانند پارومومایسین یا نیتازوکسانید (Alinia)

پاسخ به این داروها بسیار متفاوت است. همچنین، از آنجا که ممکن است ارگانیسم علت علائم نباشد، بهبود ممکن است به دلیل تأثیر دارو بر ارگانیسم دیگر باشد.


آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه خواهید کرد. با این حال، در برخی موارد، ممکن است به متخصص گوارش ارجاع دهد.


در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.



آنچه می توانید انجام دهید

از محدودیت های قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. وقتی قرار ملاقات دارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.


فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:


  • علائم و زمان شروع آنها
  • اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی 
  • تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی
  • سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:


  • محتمل ترین علت علائم من چیست؟
  • آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
  • به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
  • چه درمان هایی در دسترس هستند و کدام یک را برای من توصیه می کنید؟
  • آیا باید رژیم غذایی خود را تغییر دهم؟
  • آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که با خود به خانه ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.



از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً  سؤالاتی می پرسد، از جمله:


  • آیا همیشه علائم دارید یا می آیند و می روند؟
  • علائم چقدر شدید است؟
  • آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
  • به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
  • آیا شرایط سلامت دیگری دارید؟

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر علائم مربوط به بلاستوسیستیس باشد، احتمالاً قبل از مراجعه به پزشک، خود به خود از بین خواهند رفت. به خوبی هیدراته بمانید. محلول‌های آبرسانی خوراکی - که از طریق داروخانه‌ها  در سراسر جهان در دسترس هستند - می‌توانند مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته را جایگزین کنند.




مطالب مرتبط


سی تی اسکن