بیماری گریوز یک اختلال سیستم ایمنی است که منجر به تولید بیش از حد هورمون های تیروئید (پرکاری تیروئید) می شود. اگرچه تعدادی از اختلالات ممکن است منجر به پرکاری تیروئید شود، بیماری گریوز یک علت شایع است.

 

هورمون‌های تیروئید بر بسیاری از سیستم‌های بدن تأثیر می‌گذارند، بنابراین علائم و نشانه‌های بیماری گریوز می‌تواند دامنه وسیعی داشته باشد. اگرچه بیماری گریوز می تواند هر کسی را مبتلا کند، اما در بین زنان و در افراد کمتر از 40 سال شایع تر است.

 

هدف اصلی درمان کاهش میزان هورمون های تیروئیدی است که بدن تولید می کند و شدت علائم را کاهش می دهد.

 

 

علائم

علائم و نشانه های رایج بیماری گریوز عبارتند از:

 

• اضطراب و تحریک پذیری
• لرزش دست ها یا انگشتان
• حساسیت به گرما و افزایش تعریق یا پوست گرم و مرطوب
• کاهش وزن، علیرغم عادات غذایی عادی
• • بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر)
  • تغییر در چرخه های قاعدگی
  • اختلال نعوظ یا کاهش میل جنسی
  • تحریک مکرر روده
  • برآمدگی چشم (افتالموپاتی گریوز)
  • خستگی
  • پوست ضخیم و قرمز معمولی در ساق پا یا بالای پا (درموپاتی گریوز)
  • ضربان قلب سریع یا نامنظم (تپش قلب)
  • اختلال خواب
  •  

افتالموپاتی گریوز

حدود 30 درصد از افراد مبتلا به بیماری گریوز برخی از علائم و نشانه های افتالموپاتی گریوز را نشان می دهند. در افتالموپاتی گریوز، التهاب و سایر رویدادهای سیستم ایمنی بر عضلات و سایر بافت های اطراف چشم تأثیر می گذارد. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

·         چشم های برآمده

·         احساس شن در چشم

·         فشار یا درد در چشم

·         پلک های پف کرده یا جمع شده

·         چشم های قرمز یا ملتهب

·         حساسیت به نور

·         دوبینی

 

·         از دست دادن بینای

درموپاتی گریوز

ظاهر غیرمعمول بیماری گریوز که درموپاتی گریوز نامیده می شود، قرمزی و ضخیم شدن پوست است که در ساق پا یا بالای پاهاست.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

شرایط پزشکی می تواند علائم و نشانه های مرتبط با بیماری گریوز را ایجاد کند. در صورت بروز مشکل احتمالی مرتبط با بیماری گریوز برای تشخیص سریع و دقیق به پزشک مراجعه کنید.

اگر علائم و نشانه‌های مرتبط با قلب را تجربه کنید، مانند ضربان قلب سریع یا نامنظم، یا اگر دچار مشکلات بینایی می‌شوید، به دنبال مراقبت‌های اورژانسی باشید.

 

علل

بیماری گریوز به دلیل نقص در عملکرد سیستم ایمنی بدن که با بیماری مبارزه می کند ایجاد می شود. معلوم نیست چرا این اتفاق می افتد.

 

سیستم ایمنی به طور معمول آنتی بادی هایی تولید می کند که برای هدف قرار دادن یک ویروس خاص، باکتری یا سایر مواد خارجی طراحی شده اند. در بیماری گریوز - به دلایلی که به خوبی شناخته نشده است - سیستم ایمنی یک پادتن برای بخشی از سلول های غده تولید کننده هورمون در گردن (غده تیروئید) تولید می کند.

 

 

به طور معمول، عملکرد تیروئید توسط هورمونی که توسط یک غده کوچک در پایه مغز (غده هیپوفیز) ترشح می شود، تنظیم می شود. آنتی بادی مرتبط با بیماری گریوز - آنتی بادی گیرنده تیروتروپین (TRAb) - مانند هورمون تنظیم کننده هیپوفیز عمل می کند. این بدان معنی است که TRAb بر تنظیم طبیعی تیروئید غلبه می کند و باعث تولید بیش از حد هورمون های تیروئید (پرکاری تیروئید) می شود.

 

علت افتالموپاتی گریوز

افتالموپاتی گریوز ناشی از تجمع کربوهیدرات های خاص در عضلات و بافت های پشت چشم است که علت آن نیز ناشناخته است. به نظر می رسد که همان آنتی بادی که می تواند باعث اختلال عملکرد تیروئید شود ممکن است "جذب" بافت های اطراف چشم را نیز داشته باشد.

 

افتالموپاتی گریوز اغلب همزمان با پرکاری تیروئید یا چند ماه بعد ظاهر می شود. با این حال، علائم و نشانه های افتالموپاتی ممکن است سال ها قبل یا بعد از شروع پرکاری تیروئید ظاهر شوند. افتالموپاتی گریوز می تواند حتی اگر پرکاری تیروئید وجود نداشته باشد نیز رخ دهد.

 

 

عوامل خطر

هر فرد ممکن است به بیماری گریوز مبتلا باشد، عوامل متعددی ممکن است به این بیماری مبتلا شوند، از جمله:

• سابقه خانوادگی. از آنجایی که سابقه خانوادگی بیماری گریوز یک عامل خطر شناخته شده است، احتمالاً ژن یا ژن هایی وجود دارد که می تواند فرد را مستعد ابتلا به این اختلال کند.

   

• جنسیت. زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض ابتلا به بیماری گریوز هستند.
• سن. بیماری گریوز معمولا در افراد قبل از 40 سال ایجاد می شود.
• سایر اختلالات ایمنی. افراد مبتلا به سایر اختلالات سیستم ایمنی، مانند دیابت نوع 1 یا آرتریت روماتوئید، در خطر بیشتر هستند.
• استرس عاطفی یا جسمی. رویدادهای استرس زای زندگی یا بیماری ممکن است به عنوان محرکی برای شروع بیماری گریوز در میان افرادی عمل کند که ژن هایی دارند که خطر آن را افزایش می دهد.
• بارداری. بارداری یا زایمان اخیر ممکن است خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهد، به ویژه در میان زنانی که ژن هایی دارند که خطر ابتلا به آن ها را افزایش می دهد.
• سیگار کشیدن. سیگار کشیدن، که می تواند سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد، خطر ابتلا به بیماری گریوز را افزایش می دهد. سیگاری هایی که به بیماری گریوز مبتلا می شوند نیز در معرض خطر ابتلا به افتالموپاتی گریوز هستند.
•  

عوارض

بیماری گریوز می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• مشکلات بارداری از عوارض احتمالی بیماری گریوز در دوران بارداری می توان به سقط جنین، زایمان زودرس، اختلال عملکرد تیروئید جنین، رشد ضعیف جنین، نارسایی قلبی مادر و پره اکلامپسی اشاره کرد. پره اکلامپسی یک بیماری مادر است که منجر به فشار خون بالا و سایر علائم و نشانه های جدی می شود.
• اختلالات قلبی در صورت درمان، بیماری گریوز می تواند مانع از اختلال ریتم قلب شود، تغییر در ساختار و عملکرد ماهیچه های قلب و ناتوانی قلب در پمپاژ خون کافی به بدن (نارسایی قلبی) شود.

• طوفان تیروئید. یک عارضه نادر اما تهدید کننده بیماری گریوز طوفان تیروئید است که به عنوان پرکاری تیروئید تسریع شده یا بحران تیروتوکسیک نیز می شود. زمانی که پرکاری تیروئید شدید درمان نشده یا به طور ناکافی درمان نمی شود، احتمال آن بیشتر است.

  افزایش ناگهانی و شدید هورمون های تیروئید می تواند عوارض زیادی از جمله تب، تعریق، استفراغ، اسهال، هذیان، ضعف شدید، تشنج، ضربان قلب نامنظم، زردی پوست و چشم ها (یرقان)، فشار خون پایین شدید و کما ایجاد کند. طوفان تیروئید نیاز به مراقبت های فوری دارد.

• استخوان های شکننده. پرکاری تیروئید درمان نشده همچنین می تواند به استخوان های ضعیف و شکننده (پوکی استخوان) منجر شود. استحکام استخوان ها تا حدی به کلسیم و سایر مواد معدنی موجود در آنها وجود دارد. ترکیب تیروئید بیش از حد در بدن برای ترکیب کلسیم در استخوان ها اختلال ایجاد می کند.
•