آنوریسم مغزی (AN-yoo-riz-um) یک برآمدگی یا بالون شدن در یک رگ خونی در مغز است. اغلب شبیه توت آویزان به ساقه است.

 

آنوریسم مغزی می تواند نشت کند یا پاره شود و باعث خونریزی در مغز (سکته مغزی هموراژیک) شود. اغلب یک آنوریسم مغزی پاره شده در فضای بین مغز و بافت های نازک پوشاننده مغز رخ می دهد. به این نوع سکته هموراژیک، خونریزی زیر عنکبوتیه می‌گویند.

 

یک آنوریسم پاره شده به سرعت تهدید کننده زندگی می شود و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

 

با این حال، اکثر آنوریسم‌های مغزی پاره نمی‌شوند، مشکلات سلامتی ایجاد نمی‌کنند یا علائمی ایجاد نمی‌کنند. چنین آنوریسم هایی اغلب در طول آزمایشات برای شرایط دیگر شناسایی می‌شوند.

 

درمان آنوریسم مغزی پاره نشده ممکن است در برخی موارد مناسب باشد و از پارگی در آینده جلوگیری کند.

 

علائم

آنوریسم پاره شده

سردرد ناگهانی و شدید علامت اصلی پارگی آنوریسم است. این سردرد اغلب به عنوان "بدترین سردرد" توصیف می شود.

 

علائم و نشانه های رایج آنوریسم عبارتند از:

 

• سردرد ناگهانی و بسیار شدید

   

  تهوع و استفراغ

   

  گرفتگی گردن

   

  تاری یا دوبینی

   

  حساسیت به نور

   

  تشنج

   

  افتادگی پلک

   

  از دست دادن هوشیاری

   

  گیجی

•  

آنوریسم «نشتی»

در برخی موارد، آنوریسم ممکن است مقدار کمی خون نشت کند. این نشت (خونریزی نگهبان) ممکن است فقط باعث ایجاد موارد زیر شود:

 

• سردرد ناگهانی و بسیار شدید

پارگی شدیدتر که به دنبال نشت رخ می دهد.

 

 

آنوریسم پاره نشده

آنوریسم مغزی پاره نشده ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند، به خصوص اگر کوچک باشد. با این حال، یک آنوریسم بزرگ‌تر پاره نشده ممکن است بر بافت‌های مغز و اعصاب فشار بیاورد و احتمالاً باعث علائمی شود ازجمله:

 

 

درد بالا و پشت یک چشم

 

مردمک گشاد شده

 

تغییر در بینایی یا دوبینی

 

 

بی حسی یک طرف صورت

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت بروز علائم زیر فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید :

 

• سردرد ناگهانی و بسیار شدید

اگر با فردی هستید که از سردرد ناگهانی و شدید شکایت می کند یا هوشیاری خود را از دست می دهد یا تشنج می کند، با اورژانس تماس بگیرید.

آنوریسم های مغزی در نتیجه نازک شدن دیواره سرخرگ ها ایجاد می شوند. آنوریسم‌ها در چنگال‌ها یا شاخه‌های شریان‌ها ایجاد می‌شوند، زیرا آن بخش‌های رگ ضعیف‌تر هستند.

اگرچه آنوریسم ها می توانند در هر جایی از مغز ظاهر شوند، اما بیشتر در شریان های قاعده مغز دیده می‌شوند.

 

 

نمایش رونوشت

علل

علل آنوریسم مغزی ناشناخته است، اما برخی از عوامل ممکن است خطر را افزایش دهند.

 

 

عوامل خطر

گروهی از عوامل ضعیف در دیواره شریان نقش دارند و خطر آنوریسم مغزی یا پارگی آنوریسم را افزایش می‌دهند. آنوریسم مغزی در بزرگسالان بیشتر از کودکان و در زنان بیشتر از مردان شایع است.

 

برخی از این عوامل خطر در طول زمان ایجاد می شوند. دیگر موارد در بدو تولد وجود دارند.

 

عوامل خطر که در طول زمان ایجاد می شوند شامل:

• سن بالا
• سیگار کشیدن
• فشار خون بالا 
• سوء مصرف مواد، به ویژه استفاده از کوکائین
• مصرف الکل

برخی از انواع آنوریسم ها ممکن است پس از آسیب به سر (آنوریسم تشریحی) یا در اثر برخی از آنوریسم های خونی (آنوریسم قارچی) ایجاد می شوند.

 

 

عوامل خطر در هنگام تولد

شرایط انتخابی که بدو تولد وجود دارند می تواند با آنوریسم مغزی مرتبط باشد. این شامل:

 

• اختلالات ارثی بافت همبند، مانند سندرم اهلرز دانلوس، که عروق خونی را ضعیف می کند.
• بیماری کلیه پلی کیستیک، یک اختلال ارثی است که باعث ایجاد کیسه های پر از مایعات در کلیه ها می شود و معمولاً فشار خون را افزایش می دهد.
• آئورت باریک غیر طبیعی (کوآرکتاسیون آئورت)، رگ خونی بزرگی که خون غنی از اکسیژن را از قلب به بدن می رساند.
• ناهنجاری شریانی وریدی مغزی (AVM مغز)، یک ارتباط غیرطبیعی بین شریان‌ها و سیاهرگ‌ها در مغز که جریان طبیعی خون بین آنها را قطع می‌کند.
• سابقه مشترک آنوریسم مغزی، به ویژه بستگان درجه یک، مانند والدین، برادر، خواهر یا فرزند
•  

عوارض

زمانی که آنوریسم مغزی پاره می شود، خونریزی معمولاً تنها چند ثانیه طول می کشد. خون می تواند باعث آسیب مستقیم به سلول های اطراف شود و خونریزی می تواند به سلول های دیگر آسیب برساند یا از بین ببرد. همچنین فشار داخل جمجمه را افزایش می دهد.

 

اگر فشار بیش از حد افزایش یابد، خون و اکسیژن رسانی به مغز ممکن است مختل شود تا حدی که از دست دادن هوشیاری یا حتی مرگ رخ دهد.

 

 

 

عوارضی که ممکن است پس از پارگی آنوریسم ایجاد شود عبارتند از:

 

• خونریزی مجدد آنوریسمی که پاره شده یا نشت کرده است در معرض خطر خونریزی مجدد است. خونریزی مجدد می تواند باعث آسیب بیشتر به سلول های مغز شود.
• وازواسپاسم. پس از پارگی آنوریسم مغزی، رگ های خونی در مغز ممکن است به طور نامنظم باریک شوند (وازواسپاسم). این وضعیت می تواند جریان خون به سلول های مغز را محدود کند (سکته مغزی ایسکمیک) و باعث آسیب و از دست دادن سلول اضافی شود.
• هیدروسفالی. هنگامی که پارگی آنوریسم منجر به خونریزی در فضای بین مغز و بافت اطراف آن می‌شود (خونریزی زیر آراکنویید)، خون می تواند گردش مایع اطراف مغز و نخاع (مایع مغزی نخاعی) را مسدود کند. این وضعیت می تواند منجر به افزایش مایع مغزی نخاعی شود که فشار بر مغز را افزایش می دهد و می تواند به بافت ها آسیب برساند (هیدروسفالی).

• هیپوناترمی زیر عنکبوتیه ناشی از پارگی آنوریسم مغزی می تواند سدیم خون را مختل کند. این ممکن است در اثر آسیب به هیپوتالاموس، ناحیه ای نزدیک به پایه مغز رخ دهد.

  کاهش سطح سدیم خون (هیپوناترمی) می تواند منجر به تورم سلول های مغز و آسیب دائمی شود.

•