تشخیص

اگر علائم و نشانه‌ها حاکی از نارسایی حاد کلیه باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌ها و روش‌های خاصی را برای تأیید تشخیص توصیه کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اندازه گیری خروجی ادرار. اندازه گیری میزان ادرار در 24 ساعت ممکن است به پزشک کمک کند تا علت نارسایی کلیه را تعیین کند.

• آزمایشات ادرار. تجزیه و تحلیل نمونه ای از ادرار ممکن است ناهنجاری هایی را نشان دهد که نشان دهنده نارسایی کلیه است.

• آزمایشات خون نمونه خون ممکن است سطح اوره و کراتینین را به سرعت در حال افزایش نشان دهد - دو ماده ای که برای اندازه گیری عملکرد کلیه استفاده می شود.
• تست های تصویربرداری آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی و توموگرافی کامپیوتری ممکن است برای کمک به پزشک برای دیدن کلیه‌ها استفاده شود.

• برداشتن یک نمونه از بافت کلیه برای آزمایش. در برخی شرایط، پزشک ممکن است بیوپسی کلیه را برای برداشتن نمونه کوچکی از بافت کلیه برای آزمایش توصیه کند. پزشک برای برداشتن نمونه، سوزنی را از طریق پوست و داخل کلیه وارد می کند.

رفتار

درمان نارسایی حاد کلیه معمولاً نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. اکثر افراد مبتلا به نارسایی حاد کلیه در حال حاضر در بیمارستان بستری هستند. مدت زمانی که در بیمارستان می مانید به دلیل نارسایی  و سرعت بهبودی کلیه ها بستگی دارد.

در برخی موارد، ممکن است بتوانید در خانه بهبودی یابید.

درمان علت زمینه ای آسیب کلیه

درمان نارسایی حاد کلیه شامل شناسایی بیماری است که در ابتدا به کلیه ها آسیب رسانده است. گزینه های درمانی بستگی به این دارد که چه چیزی باعث نارسایی کلیه شده است.

درمان عوارض تا زمانی که کلیه ها بهبود یابند

پزشک همچنین از عوارض جلوگیری می کند و به کلیه ها زمان می دهد تا بهبود یابند. درمان هایی که به جلوگیری از عوارض کمک می کنند عبارتند از:

درمان هایی برای دریافت میزان مصرف انرژی در خون. اگر نارسایی حاد کلیه ناشی از کمبود مایعات در خون باشد، پزشک ممکن است مایعات داخل وریدی (IV) را توصیه کند. در موارد دیگر، نارسایی حاد کلیه ممکن است باعث شود که مایعات بیش از حد داشته باشید که منجر به تورم در بازوها و پاها شود. در این موارد، پزشک ممکن است داروهایی (ادرار آور) را توصیه کند تا بدن مایعات اضافی را دفع کند.

• 
  
• داروهای کنترل پتاسیم خون اگر کلیه‌ها به‌درستی پتاسیم را از خونتان فیلتر نمی‌کنند، پزشک ممکن است کلسیم، گلوکز یا سدیم پلی استایرن سولفونات (Kionex) را برای جلوگیری از تجمع سطوح بالای پتاسیم در خون تجویز کند. پتاسیم بیش از حد در خون می تواند باعث ضربان قلب نامنظم خطرناک (آریتمی) و ضعف عضلانی شود.

• داروهایی برای بازگرداندن سطح کلسیم خون. اگر سطح کلسیم در خون خیلی کم شود، پزشک ممکن است تزریق کلسیم را توصیه کند.
• دیالیز برای حذف سموم از خون. اگر سموم در خون جمع شوند، ممکن است به همودیالیز موقت نیاز داشته باشید - که اغلب به آن دیالیز می گویند - برای کمک به حذف سموم و مایعات اضافی از بدن در حین بهبود کلیه ها. دیالیز همچنین ممکن است به حذف پتاسیم اضافی از بدن کمک کند. در طول دیالیز، دستگاهی خون را از طریق یک کلیه مصنوعی (دیالیزور) که مواد زائد را فیلتر می‌کند، از بدن خارج می کند. سپس خون به بدن بازگردانده می شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

در طول بهبودی از نارسایی حاد کلیه، پزشک ممکن است رژیم غذایی خاصی را برای کمک به حمایت از کلیه ها و محدود کردن کارهایی که باید انجام دهند توصیه کند. پزشک ممکن است شما را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهد که می تواند رژیم غذایی فعلی را تجزیه و تحلیل کند و راه هایی را برای تسهیل عملکرد  کلیه ها پیشنهاد دهد.

بسته به وضعیت، متخصص تغذیه ممکن است به شما توصیه کند:

• غذاهای کم پتاسیم را انتخاب کنید. ممکن است توصیه شود که غذاهایی با پتاسیم کمتر انتخاب کنید. مواد غذایی با پتاسیم بالا شامل موز، پرتقال، سیب زمینی، اسفناج و گوجه فرنگی است. نمونه هایی از غذاهای کم پتاسیم عبارتند از سیب، گل کلم، فلفل، انگور و توت فرنگی.
• از محصولات حاوی نمک اضافه خودداری کنید. با پرهیز از محصولات حاوی نمک افزوده، از بسیاری از غذاهایی که استفاده می کنید، مانند سوپ‌های کنسرو شده و فست فودها، مقدار سدیمی که هر روز می‌خورید را کاهش دهید. سایر غذاهایی که نمک اضافه می کنند عبارتند از: میان وعده های شور، سبزیجات کنسرو شده و گوشت ها و پنیرهای فرآوری شده.
• فسفر را محدود کنید فسفر یک ماده معدنی است که در مواد غذایی مانند نان سبوس دار، بلغور جو دوسر، غلات سبوس دار، نوشابه‌های تیره رنگ، مغزها و کره بادام زمینی پیدا می شود. فسفر بیش از حد در خون می تواند استخوان ها را ضعیف کرده و باعث خارش پوست شود. متخصص تغذیه می تواند توصیه هایی را در مورد فسفر و نحوه محدود کردن آن در شرایط خاص ارائه دهد.

با بهبودی کلیه ها، ممکن است دیگر نیازی به رژیم غذایی خاصی نداشته باشید، اگرچه تغذیه سالم همچنان مهم است.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

بسیاری از افراد با نارسایی حاد کلیه در حال حاضر در بیمارستان بستری می شوند. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان علائم و نشانه های نارسایی کلیه را در خود مشاهده کردید، نگرانی های خود را با پزشک یا پرستار خود در میان بگذارید.

اگر در بیمارستان نیستید، اما علائم نارسایی کلیه را دارید، با پزشک خانواده یا پزشک عمومی قرار ملاقات بگذارید. اگر پزشک مشکوک به مشکلات کلیوی باشد، ممکن است به پزشک متخصص بیماری کلیوی (نفرولوژیست) ارجاع داده شوید.

قبل از ملاقات با پزشک، سؤالات خود را یادداشت کنید. این سوالات را در نظر بگیرید:

• مهمترین دلایل علائم چیست؟
• آیا کلیه های من از کار افتاده اند؟ چه چیزی می تواند باعث نارسایی کلیه شود؟
• به چه نوع آزمایشی نیاز دارم؟
• گزینه های درمانی من چیست و چه خطراتی دارد؟
• آیا باید به بیمارستان بروم؟
• آیا کلیه های من بهبود می یابند یا به دیالیز نیاز دارم؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟
• آیا لازم است رژیم غذایی خاصی داشته باشم و اگر چنین باشد، آیا می توانید مرا به یک متخصص تغذیه معرفی کنید تا به برنامه ریزی تغذیه من کمک کند؟
• آیا برای دارویی که تجویز می کنید جایگزین وجود دارد؟
• آیا موارد چاپی دارید که با خودم ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟