بررسی اجمالی

مننژیوم توموری است که از مننژها - غشاهایی که مغز و نخاع را احاطه کرده اند - ایجاد می شود. اگرچه از نظر فنی تومور مغزی نیست، اما در این دسته قرار می گیرد زیرا ممکن است مغز، اعصاب و عروق مجاور را تحت فشار قرار دهد. مننژیوم شایع ترین نوع تومور است که در سر ایجاد می شود.

اکثر مننژیوم ها بسیار آهسته رشد می کنند، چندین سال بدون ایجاد علائم. اما گاهی اوقات، اثرات آنها بر بافت مغز، اعصاب یا عروق مجاور ممکن است باعث ناتوانی جدی شود.

مننژیوم بیشتر در زنان رخ می دهد و در سنین بالاتر کشف می‌شود، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

از آنجایی که اکثر مننژیوم ها به کندی رشد می کنند، اغلب بدون هیچ علامت و نشانه قابل توجهی، همیشه نیاز به درمان فوری ندارند و ممکن است در طول زمان تحت نظر قرار گیرند.

 

علائم

علائم و نشانه های مننژیوم معمولاً به تدریج شروع می شود و ممکن است در ابتدا بسیار ظریف باشد. بسته به اینکه تومور در کجای مغز یا ستون فقرات قرار دارد، علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• تغییرات در بینایی، مانند دیدن دوتایی یا تاری
• سردرد، به ویژه آنهایی که در صبح بدتر می شوند
• از دست دادن شنوایی یا صدای زنگ در گوش
• از دست دادن حافظه
• از دست دادن بویایی
• تشنج
• ضعف در بازوها یا پاها
• مشکل زبان
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

بیشتر علائم و نشانه های مننژیوم به کندی تکامل می یابد، اما گاهی اوقات نیاز به مراقبت های اورژانسی دارد.

 

 

در صورت داشتن موارد زیر به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید:

 

• شروع تشنج
• تغییراتی در بینایی یا حافظه 

اگر علائم و نشانه‌های مداومی دارید که نگران کننده هستند، مانند سردردهایی که با گذشت زمان بدتر می‌شوند، به پزشک خود مراجعه کنید .

در بسیاری از موارد، از آنجایی که مننژیوم ها هیچ علامت یا نشانه قابل توجهی ایجاد نمی کنند، تنها در نتیجه اسکن های تصویربرداری انجام شده به دلایل غیرمرتبط با تومور، مانند ضربه به سر، سکته مغزی یا سردرد، کشف می شوند.

 

علل

مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد مننژیوم می شود. پزشکان نمی‌دانند که چه چیزی برخی از سلول‌های مننژ را تغییر می‌دهد تا آنها را از کنترل خارج کند و منجر به تومور مننژیوم شود.

این که آیا این به دلیل ژن‌هایی است که به ارث می‌برید، هورمون‌ها (که ممکن است مربوط به وقوع بیشتر در زنان باشد)، نمونه نادر مواجهه قبلی با تشعشع یا سایر عوامل تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است. هیچ مدرک محکمی برای تایید این ادعا وجود ندارد که مننژیوم در ارتباط با استفاده از تلفن همراه رخ می دهد.

عوامل خطر

عوامل خطر مننژیوم عبارتند از:

پرتو درمانی. پرتودرمانی که شامل پرتودرمانی به سر است ممکن است خطر مننژیوم را افزایش دهد.

 

هورمون های زنانه. مننژیوم در زنان شایع تر است، و پزشکان را به این باور می رساند که هورمون های زنانه ممکن است نقش داشته باشند. برخی از مطالعات همچنین ارتباط بین سرطان سینه و خطر مننژیوم مرتبط با نقش هورمون ها را نشان داده اند.

یک اختلال ارثی سیستم عصبی. اختلال نادر نوروفیبروماتوز 2، خطر مننژیوم و سایر تومورهای مغزی را افزایش می دهد.

• چاقی. شاخص توده بدنی بالا (BMI) یک عامل خطر ثابت برای بسیاری از انواع سرطان است و در چندین مطالعه بزرگ شیوع بالاتر مننژیوم در افراد چاق مشاهده شده است. اما رابطه بین چاقی و مننژیوم مشخص نیست.
•  

عوارض

مننژیوم و درمان آن، معمولاً جراحی و پرتودرمانی، می تواند عوارض طولانی مدتی ایجاد کند، از جمله:

 

• مشکل در تمرکز
• از دست دادن حافظه
• تغییر در شخصیت
• تشنج
• ضعف
• تغییرات حسی
• مشکل زبان

پزشک می تواند برخی از عوارض را درمان کند و شما را به متخصصان معرفی کند تا در مقابله با سایر عوارض کمک کنند.