تشخیص

آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص کارسینوم سلول مرکل عبارتند از:

 

• معاینه بدنی. پزشک پوست را از نظر خال های غیرمعمول، کک و مک، لکه های رنگدانه و سایر ضایعات معاینه می کند.
• نمونه برداری از پوست مشکوک در طی یک روش به نام بیوپسی پوست، پزشک تومور یا نمونه ای از پوست را خارج می کند. نمونه در آزمایشگاه برای بررسی علائم سرطان مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
•  

تعیین میزان

پزشک می‌تواند از آزمایش‌های زیر برای کمک به تعیین اینکه آیا سرطان در خارج از پوست گسترش یافته است یا خیر استفاده کند:

 

• بیوپسی گره نگهبان. روشی برای تعیین اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی توسعه یافته است یا خیر. این روش شامل تزریق یک رنگ در نزدیکی سرطان است. سپس رنگ از طریق سیستم لنفاوی به غدد لنفاوی جریان می یابد.

  اولین غدد لنفاوی که رنگ را می گیرند، غدد نگهبان نامیده می شوند. پزشک این غدد لنفاوی را برمی دارد و سلول های سرطانی را زیر میکروسکوپ جستجو می کند.

• تست های تصویربرداری پزشک ممکن است برای کمک به تعیین اینکه سرطان به سایر قسمت های اندام سرایت کرده است، عکس رادیوگرافی قفسه سینه و سی تی اسکن از قفسه سینه و شکم را توصیه کنید.

• ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) یا اسکن اکتروتاید را نیز در نظر بگیرید - آزمایشی که از تزریق یک ردیاب رادیواکتیو برای افزایش سلول های سرطانی استفاده می شود.

•  

رفتار

درمان‌های سلول سرطان مرکل می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• عمل جراحی. در طول جراحی، پزشک تومور را همراه با یک پوست طبیعی که تومور را احاطه کرده است، برمی دارد. اگر شواهدی مبنی بر گسترش سرطان به غدد لنفاوی در ناحیه تومور پوست وجود داشته باشد، آن غدد لنفاوی برداشته می‌شوند (تحلیل غدد لنفاوی).

  جراح اغلب از چاقوی جراحی برای بریدن سرطان استفاده می کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است از روشی به نام جراحی موهس استفاده کند.

  در طی جراحی موهس، لایه‌های نازکی از بافت به روشی خاص برداشته می‌شوند و زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل می‌شوند تا ببینند که آیا سلول‌های سرطانی دارند یا خیر. اگر سرطان پیدا شود، روند جراحی تا زمانی تکرار می شود که سلول های سرطانی دیگر در بافت قابل مشاهده نباشند. این نوع جراحی بافت نرمال کمتری را از بین می برد - در نتیجه جای زخم را کاهش می دهد - اما مرز پوستی عاری از تومور را تضمین می کند.

• پرتو درمانی. پرتودرمانی شامل هدایت پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون ها به سمت سلول های سرطانی است. در طول پرتو درمانی، روی یک تخت قرار می گیرید و یک دستگاه بزرگ در اطراف شما حرکت می کند و پرتوها را به نقاط دقیق بدن هدایت می کند.

  گاهی اوقات از پرتودرمانی بعد از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده پس از برداشتن تومور استفاده می شود.

  پرتودرمانی همچنین ممکن است به عنوان تنها درمان در افرادی که ترجیح می دهند تحت عمل جراحی قرار نگیرند استفاده شود. همچنین می توان از پرتودرمانی برای درمان نواحی که سرطان گسترش یافته است استفاده کرد.

• ایمونوتراپی در ایمونوتراپی، از داروها برای کمک به سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می شود. اغلب، ایمونوتراپی برای درمان کارسینوم سلول مرکل که به سایر نواحی بدن گسترش یافته است، استفاده می شود.

• شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. داروها را می توان از طریق ورید بازو یا به صورت قرص یا هر دو مصرف کرد.

  شیمی درمانی اغلب استفاده نمی شود، اما اگر کارسینوم سلول مرکل به غدد لنفاوی یا سایر اندام های بدن گسترش یافته باشد، یا اگر علیرغم درمان عود کرده باشد، ممکن است پزشک آن را توصیه کند.

•  

آماده شدن برای قرار ملاقات

 

اگر خال، کک و مک یا برآمدگی روی پوست خود دارید که نگران آن هستید، با گرفتن یک وقت ملاقات از پزشک خود شروع کنید. اگر پزشک مشکوک به سرطان پوست باشد، احتمالاً به متخصص پوست ارجاع داده می‌شوید.

از آنجایی که قرار ملاقات ها می تواند کوتاه باشد، و از آنجا که اغلب موارد زیادی برای بحث وجود دارد، ایده خوبی است که به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید.

 

 

آنچه شما می توانید انجام دهید

• هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوست خود فکر کنید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. 

 

 

در مورد کارسینوم سلول مرکل، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه چیزی احتمالاً باعث علائم من می شود؟
• آیا دلایل احتمالی دیگری برای علائم من وجود دارد؟
• به چه نوع تست های تشخیصی نیاز دارم؟ این آزمایشات چگونه انجام می شود؟
• گزینه های درمان چیست؟
• چگونه پاسخ به درمان را بررسی می کنید؟
• احتمال عود وضعیت من چقدر است؟ در آن صورت چه گزینه های درمانی در دسترس خواهد بود؟
• چه آزمایش های بعدی را برای عود باید بررسی کنم؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کرد؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که  با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
•  

افزون بر سؤالاتی که برای خود آماده کرده اید، در حین قرار ملاقات با پزشک از پرسیدن سؤالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها باعث میشود زمان ملاقات مفیدتری داشته باشید. 

 

 

پزشک ممکن است بپرسد:

 

• اولین بار چه زمانی متوجه نشانه های خود شدید؟
• علائم در طول زمان چگونه تغییر کرده است؟
• آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
• آیا زمان زیادی را زیر نور آفتاب گذرانده اید یا از تخت های برنزه کننده استفاده کرده اید؟
• آیا سابقه بیماری های پوستی دیگری مانند سرطان پوست یا پسوریازیس دارید؟ چه درمان هایی برای آن شرایط دریافت کرده اید؟
• آیا برای شما اختلالات سیستم ایمنی تشخیص داده شده است؟ اگر چنین است، چه درمان هایی دریافت کرده اید؟
• آیا برای هر بیماری دیگری که تشخیص داده شده تحت درمان قرار گرفته اید؟