فراموشی کلی گذرا یک دوره ناگهانی و موقت از دست دادن حافظه است که نمی توان آن را به یک بیماری عصبی رایج تر مانند صرع یا سکته نسبت داد.

 

در طول یک دوره فراموشی کلی گذرا، یادآوری رویدادهای اخیر به سادگی ناپدید می شود، بنابراین نمی توانید به یاد بیاورید که کجا هستید یا چگونه به آنجا رسیده اید. علاوه بر این، ممکن است چیزی در مورد آنچه در اینجا و اکنون اتفاق می افتد به خاطر نداشته باشید. در نتیجه، ممکن است به تکرار همان سؤالات ادامه دهید، زیرا پاسخ هایی را که اخیراً به شما داده شده به خاطر نمی آورید.

 

این بیماری اغلب افراد در سنین میانسالی یا بالاتر را تحت تاثیر قرار می دهد. با فراموشی کلی گذرا، به یاد می آورید که چه کسی هستید، و افرادی را که به خوبی می شناسید، می شناسید. اپیزودهای فراموشی کلی گذرا همیشه به تدریج طی چند ساعت بهبود می یابند. در طول بهبودی، ممکن است به آرامی شروع به یادآوری وقایع و شرایط کنید. فراموشی کلی گذرا جدی نیست، اما همچنان می تواند ترسناک باشد.

 

علائم

فراموشی کلی گذرا با علامت اصلی آن که ناتوانی در ایجاد خاطرات جدید و یادآوری گذشته نزدیک است، شناسایی می شود. هنگامی که آن علامت تأیید شد، رد سایر علل احتمالی فراموشی مهم است.

 

 

برای تشخیص فراموشی کلی گذرا باید این علائم و نشانه ها وجود داشته باشد:

 

شروع ناگهانی از دست دادن حافظه، تایید شده توسط شاهد

 

حفظ هویت شخصی با وجود از دست دادن حافظه

 

شناخت عادی، مانند توانایی تشخیص و نامگذاری اشیاء آشنا و پیروی از دستورالعمل های ساده

 

عدم وجود علائمی که نشان دهنده آسیب به ناحیه خاصی از مغز باشد، مانند فلج اندام، حرکت غیرارادی یا اختلال در تشخیص کلمات.

 

 

علائم و سابقه اضافی که ممکن است به تشخیص فراموشی کلی گذرا کمک کند:

 

مدت زمان بیشتر از 24 ساعت و به طور کلی کوتاهتر نیست

 

بازگشت تدریجی حافظه

 

اخیراً آسیبی به سر وارد نشده است

 

هیچ شواهدی از تشنج در طول دوره فراموشی وجود ندارد

 

عدم سابقه صرع فعال

 

 

همراه با این علائم و نشانه‌ها، یکی از ویژگی‌های مشترک فراموشی کلی گذرا شامل پرسش‌های مکرر، معمولاً از همان سؤال است - به عنوان مثال، "من اینجا چه کار می‌کنم؟" یا "چطور به اینجا رسیدیم؟"

 

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

برای هر کسی که به سرعت از آگاهی عادی از واقعیت کنونی به سردرگمی در مورد آنچه که اخیراً رخ داده است، رسیده، فوراً به دنبال مراقبت پزشکی باشید. اگر فردی که دچار از دست دادن حافظه است آنقدر گیج شده است که نمی تواند با آمبولانس تماس بگیرد، خودتان با یک آمبولانس تماس بگیرید.

 

اگرچه فراموشی کلی گذرا مضر نیست، اما هیچ راه ساده ای برای تشخیص این بیماری از بیماری های تهدید کننده زندگی که می توانند باعث از دست دادن ناگهانی حافظه شوند، وجود ندارد.

 

 

علل

علت اصلی فراموشی کلی گذرا ناشناخته است. به نظر می رسد بین فراموشی کلی گذرا و سابقه میگرن ارتباطی وجود دارد، اگرچه عوامل زمینه ای که در هر دو بیماری نقش دارند به طور کامل شناخته نشده اند. یکی دیگر از دلایل احتمالی پر شدن بیش از حد سیاهرگ ها با خون به دلیل نوعی انسداد یا سایر ناهنجاری ها در جریان خون (احتقان وریدی) است.

 

در حالی که احتمال فراموشی کلی گذرا پس از این رویدادها بسیار کم است، برخی از رویدادهای شایع گزارش شده که ممکن است باعث آن شود عبارتند از:

• غوطه ور شدن ناگهانی در آب سرد یا گرم

   

  فعالیت بدنی شدید

   

  رابطه جنسی

   

  اقدامات پزشکی، مانند آنژیوگرافی یا آندوسکوپی

   

  ضربه خفیف سر

   

  پریشانی عاطفی حاد، که ممکن است توسط اخبار بد، درگیری یا کار بیش از حد تحریک شود

   

عوامل خطر

جالب اینجاست که فشار خون بالا و کلسترول بالا - که ارتباط نزدیکی با سکته مغزی دارند - از عوامل خطر برای فراموشی کلی گذرا نیستند. این احتمالاً به این دلیل است که فراموشی کلی گذرا نشان دهنده بیماری های عروق خونی ناشی از پیری نیست. به نظر نمی رسد جنسیت بر خطر تأثیر بگذارد.

 

 

واضح ترین عوامل خطر عبارتند از:

 

سن. افراد 50 ساله و بالاتر نسبت به افراد جوان بیشتر در معرض خطر فراموشی کلی گذرا هستند.

 

سابقه میگرن. اگر میگرن دارید، خطر فراموشی کلی گذرا به طور قابل توجهی بیشتر از فرد بدون میگرن است.

 

 

 

عوارض

 

فراموشی جهانی گذرا هیچ عارضه مستقیمی ندارد. این یک عامل خطر برای سکته مغزی یا صرع نیست. ممکن است یک دوره دوم فراموشی جهانی گذرا داشته باشید، اما بیش از دو مورد بسیار نادر است.

 

اما، حتی از دست دادن موقت حافظه می تواند باعث ناراحتی عاطفی شود. اگر نیاز به اطمینان دارید، از پزشک خود بخواهید که نتایج معاینه عصبی و آزمایشات تشخیصی را بررسی کند.

 

 

 

جلوگیری

 

 

از آنجایی که علت فراموشی کلی گذرا ناشناخته است و میزان عود آن کم است، هیچ راه واقعی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد.

 

 

مطالب مرتبط