آرتریت سلول غول پیکر نوعی التهاب دیواره رگ هاست. اغلب، شریان‌های سر، به‌ویژه شریان‌های شقیقه‌ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل، گاهی اوقات آرتریت سلول غول پیکر را آرتریت تمپورال می نامند.

آرتریت سلول غول پیکر اغلب باعث سردرد، حساسیت پوست سر، درد فک و مشکلات بینایی می شود. بدون درمان، می تواند منجر به نابینایی شود.

درمان سریع با داروهای کورتیکواستروئید معمولاً علائم آرتریت سلول غول پیکر را تسکین می دهد و ممکن است ازT از دست دادن بینایی جلوگیری کند. احتمالاً ظرف چند روز پس از شروع درمان، احساس بهتری خواهید داشت. اما حتی با درمان، عود بیماری شایع است.

برای معاینه و درمان عوارض جانبی مصرف کورتیکواستروئیدها باید به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید.

علائم

آرتریت سلول غول پیکر کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

بستن

آرتریت سلول غول پیکر

آرتریت سلول غول پیکر

آرتریت سلول غول پیکر باعث ایجاد برخی از شریان ها، به ویژه شریان های نزدیک شقیقه می شود.

شایع ترین علائم آرتریت سلول غول پیکر، درد سر و شدید است که معمولاً هر دو شقیقه را تحت تأثیر قرار می دهد. سر درد می تواند به زودی بدتر شود، بیاید و برود یا به طور موقت کند شود.

به طور کلی، علائم و نشانه های آرتریت سلول غول پیکر عبارتند از:

سر درد شدید و مداوم، معمولاً در ناحیه شقیقه 

حساسیت پوست سر

درد فک هنگام جویدن یا باز کردن دهان

تب

خستگی

کاهش وزن ناخواسته

از دست دادن بینایی یا دوبینی، به ویژه در افرادی که درد فک نیز دارند

از دست دادن ناگهانی و دائمی بینایی در یک چشم

درد و سفتی در گردن، شانه ها یا باسن علائم شایع یک اختلال مرتبط، پلی میالژیا روماتیکا است. حدود 50 درصد از افراد مبتلا به آرتریت سلول غول پیکر، به پلی میالژی روماتیکا نیز مبتلا هستند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر دچار سردرد جدید و مداوم یا هر یک از علائم و نشانه های ذکر شده در بالا شدید، بدون تاخیر به پزشک مراجعه کنید. اگر آرتریت سلول غول پیکر تشخیص داده شود، شروع درمان در اسرع وقت معمولا می تواند به جلوگیری از کاهش بینایی کمک کند.

علل

با آرتریت سلول غول پیکر، پوشش شریان ها ملتهب و باعث تورم آنها می شود. این تورم، رگ‌های خونی را باریک می‌کند و مقدار خون - و بنابراین اکسیژن و مواد مغذی حیاتی - را که به بافت‌های بدن می‌رسد، کاهش می‌دهد.

تقریباً هر شریان بزرگ یا متوسطی می تواند تحت تأثیر قرار گیرد، اما تورم اغلب در شریان های شقیقه ها رخ می دهد. اینها درست جلوی گوش هستند و تا پوست سر ادامه می یابند.

چه چیزی باعث ملتهب شدن این شریان ها می شود، مشخص نیست، اما تصور می شود که شامل حملات غیرطبیعی به دیواره شریان ها توسط سیستم ایمنی بدن باشد. برخی از ژن ها و عوامل محیطی ممکن است حساسیت را به این بیماری افزایش دهند.

عوامل خطر

عوامل متعددی می توانند خطر ابتلا به آرتریت سلول غول پیکر را افزایش دهند، از جمله:

سن. آرتریت سلول غول پیکر فقط بزرگسالان و به ندرت افراد زیر 50 سال را تحت تاثیر قرار می دهد. اکثر افراد مبتلا به این بیماری در سنین 70 تا 80 سالگی علائم و نشانه ها را بروز می دهند.

جنسیت. زنان حدود دو برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

نژاد و منطقه جغرافیایی. آرتریت سلول غول پیکر در میان سفیدپوستان در جمعیت های شمال اروپا یا اسکاندیناوی تبار شایع ترین است.

پلیمیالژیا روماتیکا. ابتلا به پلی میالژی روماتیکا فرد را در معرض افزایش خطر ابتلا به آرتریت سلول غول پیکر قرار می دهد.

سابقه خانوادگی. گاهی اوقات این وضعیت در خانواده ها ایجاد می شود.

عوارض

آرتریت سلول غول پیکر می تواند عوارض جدی ایجاد کند، از جمله:

کوری. کاهش جریان خون در چشم‌ها می‌تواند باعث کاهش دید ناگهانی و بدون درد در یک یا به ندرت هر دو چشم شود. از دست دادن بینایی معمولا دائمی است.

آنوریسم آئورت. آنوریسم برآمدگی است که در یک رگ خونی ضعیف، معمولاً در شریان بزرگی که از مرکز قفسه سینه و شکم (آئورت) می‌گذرد، ایجاد می‌شود. آنوریسم آئورت ممکن است ترکیده و باعث خونریزی داخلی خطرناک شود.

از آنجایی که این عارضه حتی سال‌ها پس از تشخیص آرتریت سلول غول‌پیکر ممکن است رخ دهد، پزشک ممکن است آئورت را با اشعه ایکس قفسه سینه یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی و سی‌تی کنترل کند.

سکته. این یک عارضه غیر معمول آرتریت سلول غول پیکر است.