تشنج ناشی از تب تشنجی در کودک است که در اثر تب ایجاد می شود. تب اغلب ناشی از عفونت است. تشنج های ناشی از تب در کودکان سالمی که رشد طبیعی دارند و قبلاً هیچ علامت عصبی نداشته اند رخ می دهد.

هنگامی که کودک تشنج تب دارد می تواند ترسناک باشد. خوشبختانه، تشنج‌های ناشی از تب معمولاً بی‌خطر هستند، فقط چند دقیقه طول می‌کشند و معمولاً نشان‌دهنده یک مشکل جدی سلامتی نیستند.

می توانید با ایمن نگه داشتن کودک خود در طول تشنج ناشی از تب و ارائه آرامش پس از آن به او کمک کنید. با پزشک خود تماس بگیرید تا کودک در اسرع وقت پس از تشنج ناشی از تب ارزیابی شود.

 

علائم

معمولاً کودکی که تشنج ناشی از تب دارد، همه جا می لرزد و هوشیاری خود را از دست می دهد. گاهی اوقات، ممکن است فقط یک ناحیه از بدن کودک بسیار سفت شود یا تکان بخورد.

 

کودکی که تشنج ناشی از تب دارد ممکن است:

تب بالاتر از 100.4 فارنهایت (38.0 درجه سانتیگراد) داشته باشد

هوشیاری خود را از دست بدهد

دست ها و پاهایش را تکان دهد

تشنج های ناشی از تب به دو دسته ساده یا پیچیده طبقه بندی می شوند:

تشنج های ساده ناشی از تب. این رایج ترین نوع از چند ثانیه تا 15 دقیقه طول می کشد. تشنج های تب دار ساده در عرض 24 ساعت عود نمی کنند و مختص یک قسمت از بدن نیستند.

تشنج پیچیده  ناشی از تب. این نوع بیش از 15 دقیقه طول می کشد، بیش از یک بار در 24 ساعت رخ می دهد یا در یک طرف بدن کودک محدود می شود.

 

تشنج های ناشی از تب اغلب در عرض 24 ساعت پس از شروع تب رخ می دهد و می تواند اولین علامت بیماری کودک باشد.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

پس از اولین تشنج تب کودک خود، حتی اگر تنها چند ثانیه طول بکشد، در اسرع وقت به پزشک کودک خود مراجعه کنید. اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول کشید یا با موارد زیر همراه بود، با آمبولانس تماس بگیرید تا کودکتان را به اورژانس ببرند:

استفراغ

گردن سفت

مشکلات تنفسی

خواب آلودگی شدید

علل

معمولاً دمای بدن بالاتر از حد طبیعی باعث تشنج ناشی از تب می شود. حتی تب با درجه پایین نیز می‌تواند باعث تشنج شود.

 

عفونت

تب‌هایی که باعث تشنج ناشی از تب می‌شوند معمولاً ناشی از یک عفونت ویروسی و کمتر به دلیل عفونت باکتریایی است. به نظر می رسد که ویروس آنفولانزا و ویروسی که باعث روزئولا می شود، که اغلب با تب بالا همراه است، بیشتر با تشنج ناشی از تب همراه است.

 

تشنج بعد از واکسیناسیون

خطر تشنج ناشی از تب ممکن است پس از برخی واکسیناسیون های دوران کودکی افزایش یابد. اینها شامل واکسن دیفتری، کزاز و سیاه سرفه و واکسن سرخک، اوریون و سرخجه است. یک کودک ممکن است بعد از واکسیناسیون تب خفیف پیدا کند. تب، نه واکسن، باعث تشنج می شود.

 

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به تشنج ناشی از تب را افزایش می دهند عبارتند از:

سن جوانی. بیشتر تشنج های تب در کودکان بین 6 ماه تا 5 سال اتفاق می افتد و بیشترین خطر بین 12 تا 18 ماهگی وجود دارد.

سابقه خانوادگی. برخی از کودکان تمایل خانواده به تشنج را با تب به ارث می برند. علاوه بر این، محققان چندین ژن را با حساسیت به تشنج ناشی از تب مرتبط کرده‌اند.

 

عوارض

بیشتر تشنج های ناشی از تب هیچ اثر ماندگاری ندارند. تشنج های ساده ناشی از تب باعث آسیب مغزی، ناتوانی ذهنی یا ناتوانی های یادگیری نمی شوند و به این معنا نیستند که فرزند شما یک اختلال زمینه ای جدی تری دارد.

تشنج ناشی از تب، تشنج تحریک شده است و نشان دهنده صرع نیست. صرع وضعیتی است که با تشنج های مکرر غیرقابل تحریک ناشی از سیگنال های الکتریکی غیر طبیعی در مغز مشخص می شود.

 

تشنج های مکرر تب

شایع ترین عارضه، احتمال تشنج های تب دار بیشتر است. خطر عود بیشتر است اگر:

اولین تشنج کودک ناشی از تب خفیف باشد.

تشنج تب اولین علامت بیماری باشد.

یکی از اعضای نزدیک خانواده سابقه تشنج ناشی از تب دارد.

کودک در زمان اولین تشنج ناشی از تب کمتر از 18 ماه سن داشت.

جلوگیری 

بیشتر تشنج های ناشی از تب در چند ساعت اول تب، در طی افزایش اولیه دمای بدن رخ می دهد.

 

به کودک خود دارو بدهید

دادن استامینوفن (تیلنول و...) یا ایبوپروفن (ادویل، موترین و...) به کودک در ابتدای تب ممکن است کودک را راحت‌تر کند، اما از تشنج جلوگیری نمی‌کند.

هنگام دادن آسپرین به کودکان یا نوجوانان احتیاط کنید. اگرچه آسپرین برای استفاده در کودکان بزرگتر از 3 سال تایید شده است، کودکان و نوجوانانی که از آبله مرغان یا علائم مشابه آنفولانزا بهبود می یابند هرگز نباید آسپرین مصرف کنند. این به این دلیل است که آسپرین با سندرم ری، یک بیماری نادر اما بالقوه تهدید کننده زندگی، در چنین کودکانی مرتبط است.

 

داروهای پیشگیری کننده با نسخه

به ندرت از داروهای ضد تشنج تجویزی برای جلوگیری از تشنج ناشی از تب استفاده می شود. با این حال، این داروها می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند که ممکن است بیشتر از هر مزیت احتمالی باشد.

دیازپام رکتال (دیاستات) یا میدازولام بینی ممکن است برای استفاده در صورت نیاز برای کودکانی که مستعد تشنج طولانی مدت تب هستند تجویز شود. این داروها معمولاً برای درمان تشنج هایی که بیش از پنج دقیقه طول می کشد یا اگر کودک بیش از یک تشنج در عرض 24 ساعت داشته باشد استفاده می‌شود. آنها معمولاً برای جلوگیری از تشنج ناشی از تب استفاده نمی شوند.

مطالب مرتبط