بررسی اجمالی

اپی گلوتیت یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی است که زمانی رخ می دهد که اپی گلوت - یک "درپوش" غضروف کوچکی که نای شما را می پوشاند - متورم می شود و جریان هوا را به داخل ریه ها مسدود می کند.

 

تعدادی از عوامل می توانند باعث تورم اپی گلوت شوند - سوختگی ناشی از مایعات داغ، آسیب مستقیم به گلو و عفونت های مختلف. شایع ترین علت اپی گلوتیت در کودکان در گذشته عفونت با هموفیلوس آنفلوآنزا نوع (b(Hib بود، همان باکتری که باعث ذات الریه، مننژیت و عفونت در جریان خون می شود. اپی گلوتیت در هر سنی ممکن است رخ دهد.

 

واکسیناسیون روتین Hib برای نوزادان اپی گلوتیت را نادر کرده است، اما این وضعیت همچنان نگران کننده است. اگر مشکوک هستید که شما یا یکی از اعضای خانواده تان مبتلا به اپی گلوتیت است، فوراً به دنبال کمک اضطراری باشید. درمان سریع می تواند از عوارض تهدید کننده زندگی جلوگیری کند.

علائم

علائم در کودکان

در کودکان، علائم و نشانه های اپی گلوتیت ممکن است در چند ساعت ایجاد شود، از جمله:

• تب
• گلو درد شدید
• صدای غیر طبیعی و بلند هنگام تنفس 
• بلع سخت و دردناک
• آب دهان
• رفتار مضطرب و بی قرار
• هنگام نشستن یا خم شدن به جلو احساس بهتری دارند

علائم در بزرگسالان

برای بزرگسالان، علائم و نشانه‌ها ممکن است آهسته‌تر و در طی روزها به جای چند ساعت ایجاد شوند.

علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گلو درد شدید
• تب
• صدای خفه یا خشن
• صدای غیر طبیعی و بلند هنگام تنفس (استریدر)
• دشواری در تنفس
• مشکل در بلع
• آب دهان

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اپی گلوتیت یک اورژانس پزشکی است. اگر شما یا شخصی که می شناسید مشکل دارید، با شماره اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیکترین بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید. سعی کنید فرد را ساکت و آرام نگه دارید، زیرا این وضعیت ممکن است آسان باشد. سعی نکنید خود گلوی فرد را معاینه کنید. این می تواند اوضاع را بدتر کند.

علل

اپی گلوتیت در اثر هفونت یا آسیب ایجاد می شود.

عفونت

در گذشته، یکی از علل شایع تورم و التهاب اپی گلوت و بافت های اطراف آن عفونت با باکتری هموفیلوس آنفولانزا نوع b (Hib) بود. Hib مسئول تعدادی از بیماری های جدی است که شایع ترین آنها مننژیت است. Hib در حال حاضر در کشورهای توسعه یافته به دلیل ایمن سازی Hib در کودکان بسیار کمتر رایج است.

Hib از طریق قطرات آلوده سرفه یا عطسه در هوا پخش می شود. این امکان وجود دارد که Hib را در بینی و گلوی خود بدون بیمار شدن نگه دارید - اگرچه هنوز هم می توانید باکتری را به دیگران منتقل کنید.

در بزرگسالان، سایر باکتری ها و ویروس ها نیز می توانند باعث التهاب اپی گلوت شوند، از جمله:

• استرپتوکوک پنومونیه (پنوموکوک)، عامل دیگری که می تواند باعث مننژیت، پنومونی، گوش و خون (سپتی سمی) شود.
• استرپتوکوک A، B و C، گروهی از باکتری ها که می توانند باعث بیماری های مختلف از گلودرد استرپتوکوکی گرفته تا عفونت خون شوند

• استافیلوکوک اورئوس، یک باکتری که باعث عفونت های پوستی و سایر بیماری ها از جمله ذات الریه و سندرم شوک سمی می شود

جراحت

آسیب فیزیکی، مانند ضربه مستقیم به گلو، می تواند باعث اپی گلوتیت شود. بنابراین می تواند سوختگی ناشی از نوشیدن مایعات بسیار داغ یا سوزاننده باشد.

همچنین ممکن است علائم و نشانه های مشابه اپی گلوتیت داشته باشید اگر:

• یک ماده شیمیایی را ببلعید که گلوی شما را می سوزاند
• یک جسم خارجی را قورت دهید
• داروهای دود مانند کراک کوکائین

عوامل خطر

عوامل خطر که ابتلا به اپی گلوت را افزایش می دهد، از جمله:

• مرد بودن اپی گلوتیت مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند.
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف. اگر سیستم ایمنی بدن شما به دلیل بیماری یا دارو ضعیف شده باشد، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی هستید که ممکن است باعث اپی گلوتیت شوند.

• فقدان واکسیناسیون کافی تاخیر در واکسیناسیون یا نادیده گرفتن آن می تواند کودک را در برابر Hib آسیب پذیر کند و خطر اپی گلوتیت را افزایش دهد.

عوارض

اپی گلوتیت می تواند باعث بروز عوارض شود، از جمله:

• نارسایی تنفسی. اپی گلوت یک "درپوش" کوچک و متحرک درست بالای حنجره است که از ورود غذا و نوشیدنی به نای شما جلوگیری می کند. اما اگر اپی گلوت متورم شود - یا به دلیل عفونت یا آسیب - راه هوایی باریک می شود و ممکن است به طور کامل مسدود شود. این می تواند منجر به نارسایی تنفسی شود - یک وضعیت تهدید کننده زندگی که در آن سطح اکسیژن در خون به طور خطرناکی پایین می آید یا سطح دی اکسید کربن بیش از حد بالا می رود.

• انتشار گاهی اوقات بیماری هایی که باعث گلوتیت می شوند در سایر نقاط بدن مانند پنومونی، مننژیت یا خون نفوذ می کنند.

جلوگیری

واکسن Hib

ایمن سازی با واکسنHib یک راه حل برای جلوگیری از اپی گلوتیت ناشی ازHib است . معمولاً واکسن را در سه یا چهار دوز دریافت می کنند:

• در 2 ماهگی
• در 4 ماهگی
• در 6 ماهگی اگر به کودک شما واکسن چهار دوز داده می شود
• در 12 تا 15 ماهگی

واکسن Hib به طور کلی به کودکان بزرگتر از 5 سال یا بزرگسالان داده نمی شود زیرا احتمال ابتلا به عفونت Hib در آنها کمتر است. اما مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، این واکسن را برای کودکان بزرگتر و بزرگسالانی که سیستم ایمنی آنها به دلیل موارد زیر ضعیف شده است، توصیه می کند:

بیماری سلول داسی شکل

• HIV/AIDS
• برداشتن طحال
• شیمی درمانی
• داروهایی برای جلوگیری از رد پیوند عضو یا مغز استخوان
• 
  
• عوارض جانبی واکسن
  

• واکنش آلرژیک. اگر واکنش آلرژیک دارید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. اگرچه نادر است، یک واکنش آلرژیک ممکن است در عرض چند دقیقه یا چند ساعت پس از تزریق باعث مشکل در تنفس، خس‌خس سینه، کهیر، ضعف، ضربان قلب سریع یا سرگیجه شود.
• عوارض جانبی خفیف احتمالی اینها شامل قرمزی، گرما، تورم یا درد در محل تزریق و تب است.

اقدامات احتیاطی عام

البته، واکسن Hib تضمینی ارائه نمی دهد. کودکان واکسینه شده به اپی گلوتیت مبتلا می شوند - و سایر میکروب ها نیز می توانند باعث اپی گلوتیت شوند. این جایی است که اقدامات احتیاطی عام وارد می شود:

• وسایل شخصی را به اشتراک نگذارید.
• دست های خود را مرتب بشویید.
• اگر آب و صابون در دسترس نیست از ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل استفاده کنید.