کلودیکاسیون (لنگش)

لنگش دردی است که به دلیل جریان بسیار کم خون به عضلات در حین ورزش ایجاد می شود. اغلب این درد در پاها پس از راه رفتن با سرعت معین و برای مدت معینی رخ می دهد - بسته به شدت بیماری.

به این عارضه لنگش متناوب نیز می گویند زیرا درد معمولاً ثابت نیست. در طول ورزش شروع می شود و با استراحت به پایان می‌رسد. با بدتر شدن لنگش، درد ممکن است در هنگام استراحت رخ دهد.

لنگش از نظر فنی یک علامت بیماری است، اغلب بیماری شریان محیطی، تنگی عروق در اندام ها که جریان خون را محدود می‌کند.

درمان ها بر کاهش خطر بیماری های عروقی، کاهش درد، افزایش تحرک و جلوگیری از آسیب به بافت ها تمرکز دارند.

علائم

لنگش به درد عضلانی به دلیل کمبود اکسیژن اشاره دارد که در اثر فعالیت ایجاد می شود و با استراحت تسکین می یابد. علائم شامل موارد زیر است:

هر بار که از آن عضلات استفاده می کنید، درد، ناراحتی یا خستگی در عضلات دارید

درد در ساق پا، ران، باسن یا پا

در موارد کمتر، درد در شانه، عضله دوسر و ساعد

دردی که به زودی پس از استراحت بهبود می یابد

درد ممکن است با گذشت زمان شدیدتر شود. حتی ممکن است در هنگام استراحت شروع به درد کنید.

علائم بیماری شریان محیطی، معمولاً در مراحل پیشرفته تر، عبارتند از:

پوست خنک

درد شدید و دائمی که به بی حسی تبدیل می شود

تغییر رنگ پوست

زخم هایی که خوب نمی شوند

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر هنگام ورزش در پاها یا بازوهای خود درد دارید با پزشک خود صحبت کنید. لنگش می تواند منجر به چرخه ای شود که منجر به بدتر شدن سلامت قلب و عروق می شود. درد ممکن است ورزش را غیرقابل تحمل کند و فقدان ورزش منجر به سلامتی ضعیف تر می شود.

بیماری شریان محیطی نشانه ای از سلامت ضعیف قلبی عروقی و افزایش خطر حمله قلبی و سکته است.

سایر شرایط مربوط به خون، اعصاب و استخوان‌ها می‌توانند در ایجاد درد پا و بازو در حین ورزش نقش داشته باشند. انجام یک معاینه کامل و آزمایش های مناسب برای تشخیص علل بالقوه درد مهم است.

علل

لنگش اغلب نشانه بیماری شریان محیطی است. شریان های محیطی عروق بزرگی هستند که خون را به شبکه عروقی در پاها و بازوها می رسانند.

بیماری شریان محیطی آسیب به شریان است که جریان خون را در بازو یا پا (یک اندام) محدود می کند. وقتی در حالت استراحت هستید، جریان خون محدود به طور کلی هنوز کافی است. با این حال، هنگامی که فعال هستید، ماهیچه ها اکسیژن و مواد مغذی کافی برای عملکرد خوب و سالم ماندن دریافت نمی کنند.

آسیب به شریان های محیطی معمولاً در اثر تصلب شرایین ایجاد می شود. این تجمع کلسترول و سایر چربی‌ها، سلول‌های خونی و سایر بقایای سلولی و ساختارهای غیرطبیعی (پلاک‌ها) روی دیواره سرخرگ است.

پلاک ها باعث باریک شدن و سفت شدن شریان می شوند و جریان خون را محدود می کنند. اگر پلاک ها پاره شوند، لخته خون می تواند تشکیل شود که جریان خون را بیشتر کاهش می دهد.

عوامل خطر

عوامل خطر برای بیماری شریان محیطی و لنگش شامل موارد زیر است:

سیگار کشیدن
کلسترول بالا
فشار خون بالا
چاقی (شاخص توده بدنی یا BMI بالای 30)
دیابت
بیماری مزمن کلیوی
سن بالاتر از 70 سال
در صورت سیگار کشیدن، داشتن سن بالاتر از 50 سال
سابقه خانوادگی آترواسکلروز، بیماری شریان محیطی یا لنگش

عوارض

لنگش عموماً به عنوان هشداری در مورد آترواسکلروز قابل توجه در سیستم گردش خون در نظر گرفته می‌شود که نشان دهنده افزایش خطر حمله قلبی یا سکته است. عوارض بیماری شریان محیطی ناشی از تصلب شرایین عبارتند از:

ضایعات پوستی که بهبود نمی یابند

مرگ بافت های عضلانی و پوست

قطع عضو