انسفالوپاتی تروماتیک مزمن (CTE) اصطلاحی است که برای توصیف انحطاط مغزی به احتمال زیاد ناشی از ضربه های مکرر سر استفاده می شود. CTE تشخیصی است که تنها در کالبد شکافی با مطالعه بخش‌هایی از مغز انجام می‌شود.

 

CTE  یک اختلال نادر است که هنوز به خوبی شناخته نشده است. CTE به عواقب فوری ترومای سر در اواخر عمر مرتبط نیست و رابطه پیچیده ای با ترومای سر، مانند علائم مداوم پس از ضربه مغزی و سندرم ضربه دوم که در اوایل زندگی رخ می دهد، دارد.

 

کارشناسان هنوز در تلاشند تا بفهمند که چگونه ضربات مکرر سر - از جمله تعداد صدمات سر و شدت آن صدمات - و سایر عوامل ممکن است در تغییرات مغزی که منجر به CTE می شود، نقش داشته باشند.

 

 CTE  در مغز افرادی که فوتبال و سایر ورزش های تماسی از جمله بوکس انجام می دادند، یافت شده است. همچنین ممکن است در پرسنل نظامی که در معرض انفجارهای مواد منفجره بوده اند نیز رخ دهد. برخی از علائم و نشانه های CTE تصور می شود که شامل مشکلات در تفکر (شناخت) و احساسات، مشکلات فیزیکی و سایر رفتارها باشد. تصور می‌شود که این بیماری‌ها سال‌ها تا دهه‌ها پس از وقوع ضربه به سر ایجاد می‌شوند.

 

CTE  را نمی توان به عنوان یک تشخیص در طول زندگی انجام داد، مگر در افراد نادری که در معرض خطر قرار دارند. محققان هنوز فراوانی CTE در جمعیت را نمی دانند و علل آن را درک نمی کنند. هیچ درمانی برای CTE وجود ندارد. محققان در حال حاضر در حال توسعه نشانگرهای زیستی تشخیصی برای CTE هستند، اما هیچ کدام هنوز تایید نشده است.

 

علائم

هیچ علامت خاصی وجود ندارد که به وضوح با CTE مرتبط باشد . برخی از علائم و نشانه های احتمالی CTE می تواند در بسیاری از شرایط دیگر رخ دهد. در معدود افراد مبتلا به CTE ثابت شده، علائم و نشانه‌ها شامل تغییرات شناختی، رفتاری، خلقی و حرکتی است.

 

 

اختلال شناختی

 

• مشکل در تفکر (اختلال شناختی)
• از دست دادن حافظه
• مشکلات برنامه ریزی، سازماندهی و انجام وظایف (عملکرد اجرایی)
•  

تغییرات رفتاری

• رفتار تکانشی
• پرخاشگری
•  

اختلالات خلقی

• افسردگی یا بی تفاوتی
• بی ثباتی عاطفی
• سوء استفاده از مواد
• افکار یا رفتار خودکشی
•  

علائم حرکتی

• پارکینسونیسم
• بیماری نورون حرکتی

علائم CTE بلافاصله پس از آسیب سر ایجاد نمی شود، اما کارشناسان معتقدند که ممکن است طی سال ها یا دهه ها پس از ضربه های مکرر سر ایجاد شوند. کارشناسان در حال حاضر معتقدند که علائم CTE به دو شکل ظاهر می شود. در اوایل زندگی بین اواخر دهه 20 و اوایل دهه 30، اولین شکل CTE ممکن است باعث سلامت روان و مشکلات رفتاری از جمله افسردگی، اضطراب، تکانشگری و پرخاشگری شود. تصور بر این است که شکل دوم CTE در اواخر زندگی، در حدود 60 سالگی، علائم ایجاد می کند. این علائم و نشانه ها شامل مشکلات حافظه و تفکر است که احتمالاً به زوال عقل تبدیل می شود.

 

لیست کامل علائمی که باید در افراد مبتلا به CTE در کالبد شکافی جستجو کرد هنوز ناشناخته است. مشخص نیست که چه نوع علائمی، در صورت وجود CTE ، ممکن است در طول زندگی ایجاد کند. در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد چگونگی پیشرفت آن وجود دارد.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

تصور می شود که CTE طی سال‌ها پس از آسیب‌های مکرر مغزی که ممکن است خفیف یا شدید باشد، ایجاد می‌شود. با این حال، در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• افکار خودکشی. تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به CTE ممکن است در معرض افزایش خطر خودکشی باشند. اگر فکر آسیب رساندن به خود دارید، با شماره اورژانس تماس بگیرید.
• آسیب سر. اگر از ناحیه سر آسیب دیدید، حتی اگر به مراقبت های اورژانسی نیاز نداشتید، به پزشک مراجعه کنید. اگر کودک شما آسیبی به سرش وارد شده است، فوراً با پزشک کودک خود تماس بگیرید. بسته به علائم و نشانه ها، پزشک ممکن است به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشد.
• مشکلات حافظه. اگر در مورد حافظه یا سایر مشکلات فکری (شناختی) یا رفتاری نگران هستید، به پزشک مراجعه کنید.
• تغییرات شخصیتی یا خلقی. در صورت بروز افسردگی، اضطراب، پرخاشگری یا تکانشگری به پزشک مراجعه کنید.
•  

علل

ضربه های مکرر سر احتمالاً علت CTE است. بازیکنان فوتبال و هاکی روی یخ و همچنین پرسنل نظامی که در مناطق جنگی خدمت می‌کنند، تمرکز اکثر مطالعات CTE بوده‌اند، اگرچه سایر ورزش‌ها و عواملی مانند آزار فیزیکی نیز می‌توانند منجر به آسیب‌های مکرر سر شوند.

 

با این حال، همه ورزشکاران و نه همه کسانی که ضربه های مغزی مکرر را تجربه می کنند، از جمله پرسنل نظامی، به توسعه CTE ادامه نمی دهند. برخی از مطالعات افزایش بروز CTE را در افرادی که در معرض آسیب های مکرر سر قرار دارند نشان نداده اند.

 

در مغزهای مبتلا به CTE، محققان دریافته‌اند که پروتئینی به نام تاو در اطراف رگ‌های خونی تجمع می‌یابد. تجمع تاو در CTE با تجمع تاو در بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل متفاوت است. تصور می شود که CTE باعث از بین رفتن نواحی مغز (آتروفی) می شود. آسیب به بخش هایی از سلول های عصبی که تکانه های الکتریکی را هدایت می کنند بر ارتباط بین سلول ها تأثیر می گذارد.

 

این امکان وجود دارد که افراد مبتلا به CTE علائم بیماری عصبی دیگر، از جمله بیماری آلزایمر، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) - که به عنوان بیماری لو گریگ نیز شناخته می‌شود - بیماری پارکینسون یا دژنراسیون لوبار پیشانی گیجگاهی (زوال عقل فرونتوتمپورال) را نشان دهند.

 

عوامل خطر

تصور می‌شود قرار گرفتن مکرر در معرض آسیب‌های مغزی خطر ابتلا به CTE را افزایش می‌دهد، اما کارشناسان هنوز در حال تحقیقات در مورد عوامل خطر هستند.

 

جلوگیری

هیچ درمانی برای CTE وجود ندارد . اما CTE ممکن است پیشگیری شود زیرا با ضربه های مغزی مکرر همراه است. افرادی که یک ضربه مغزی داشته اند، بیشتر احتمال دارد که ضربه دیگری به سرشان وارد شود. توصیه فعلی برای جلوگیری از CTE کاهش آسیب های خفیف مغزی و جلوگیری از آسیب های اضافی پس از ضربه مغزی است.