هپاتیت B یک عفونت جدی کبدی است که توسط ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد می شود. برای برخی افراد، عفونت هپاتیت B مزمن می شود، به این معنی که بیش از شش ماه طول می کشد. ابتلا به هپاتیت B مزمن خطر ابتلا به نارسایی کبد، سرطان کبد یا سیروز را افزایش می دهد - وضعیتی که باعث ایجاد زخم های دائمی در کبد می شود.

اکثر بزرگسالان مبتلا به هپاتیت B به طور کامل بهبود می یابند، حتی اگر علائم و نشانه های آنها شدید باشد. نوزادان و کودکان بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مزمن (طولانی مدت) هپاتیت B هستند.

یک واکسن می تواند از هپاتیت B جلوگیری کند، اما اگر این بیماری را داشته باشید، هیچ درمانی وجود ندارد. اگر آلوده هستید، رعایت برخی اقدامات احتیاطی می تواند به جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران کمک کند.

 

علائم

علائم و نشانه های هپاتیت B از خفیف تا شدید متغیر است. آنها معمولاً حدود یک تا چهار ماه پس از آلوده شدن ظاهر می شوند، اگرچه می توانید آنها را تا دو هفته پس از عفونت مشاهده کنید. 

برخی از افراد، معمولاً کودکان خردسال، ممکن است علائمی نداشته باشند.

 

علائم و نشانه های هپاتیت B ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• درد شکم
• ادرار تیره
• تب
• درد مفاصل
• از دست دادن اشتها
• تهوع و استفراغ
• ضعف و خستگی
• زرد شدن پوست و سفیدی چشم (یرقان)
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر می دانید که در معرض هپاتیت B قرار گرفته اید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر درمان را در عرض 24 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس دریافت کنید، یک درمان پیشگیرانه ممکن است خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد.

اگر فکر می کنید علائم یا نشانه های هپاتیت B را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

علل

عفونت هپاتیت B توسط ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد می شود. این ویروس از طریق خون، مایع منی یا سایر مایعات بدن از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. با عطسه یا سرفه پخش نمی شود.

 

راه های رایج انتقال HBV عبارتند از:

• تماس جنسی. در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که آلوده است، ممکن است به هپاتیت B مبتلا شوید. اگر خون، بزاق، مایع منی یا ترشحات واژن فرد وارد بدن شود، ویروس می تواند به فرد دیگر منتقل شود.
• سوزن های مشترک.  HBV به راحتی از طریق سوزن ها و سرنگ های آلوده به خون آلوده پخش می شود. به اشتراک گذاری وسایل دارویی IV فرد را در معرض خطر بالای هپاتیت B قرار می دهد.
• سوزن زدن تصادفی. هپاتیت B یک نگرانی برای کارکنان مراقبت های بهداشتی و هر کسی است که با خون انسان تماس دارد.
• مادر به فرزند. زنان باردار آلوده به HBV می توانند این ویروس را در حین زایمان به نوزادان خود منتقل کنند. با این حال، نوزاد تازه متولد شده را می توان واکسینه کرد تا تقریباً در همه موارد از ابتلا به عفونت جلوگیری شود. اگر باردار هستید یا می خواهید باردار شوید، در مورد آزمایش هپاتیت B با پزشک خود صحبت کنید.
•  

هپاتیت B حاد در مقابل مزمن

عفونت هپاتیت B ممکن است کوتاه مدت (حاد) یا طولانی مدت (مزمن) باشد.

 

• عفونت حاد هپاتیت B کمتر از شش ماه طول می کشد. سیستم ایمنی بدن احتمالا می تواند هپاتیت B حاد را از بدن پاک کند و باید ظرف چند ماه به طور کامل بهبود پیدا کنید. اکثر افرادی که در بزرگسالی به هپاتیت B مبتلا می شوند، عفونت حاد دارند، اما می تواند منجر به عفونت مزمن شود.
• عفونت مزمن هپاتیت B شش ماه یا بیشتر طول می کشد. به این دلیل که سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند با عفونت مقابله کند، باقی می ماند. عفونت مزمن هپاتیت B ممکن است تا آخر عمر ادامه داشته باشد و احتمالاً منجر به بیماری های جدی مانند سیروز و سرطان کبد شود.

هنگامی که به هپاتیت B مبتلا می شوید - به ویژه نوزادان یا کودکان کمتر از 5 سال - هر چه سن کمتر باشد، خطر مزمن شدن عفونت بیشتر است. عفونت مزمن ممکن است برای چندین دهه ناشناخته بماند تا زمانی که فرد به شدت به دلیل بیماری کبدی بیمار شود.

 

 

عوامل خطر

هپاتیت B از طریق تماس با خون، مایع منی یا سایر مایعات بدن فرد آلوده منتقل می شود. خطر عفونت هپاتیت B افزایش می یابد، اگر:

 

با فردی که به HBV  آلوده است، رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشید

 

• سوزن ها را در طول مصرف دارو به اشتراک بگذارید
• با کسی که عفونت مزمن HBV  دارد زندگی کنید
• نوزادی که از مادری آلوده به دنیا آمده است
• شغلی داشته باشید که شما را در معرض خون انسان قرار دهد
• سفر به مناطق با نرخ بالای عفونت HBV مانند آسیا، جزایر اقیانوس آرام، آفریقا و اروپای شرقی
•  

عوارض

ابتلا به عفونت مزمن HBV می تواند منجر به عوارض جدی شود، مانند:

• اسکار کبد (سیروز). التهاب مرتبط با عفونت هپاتیت B می‌تواند منجر به زخم‌های وسیع کبدی (سیروز) شود که ممکن است عملکرد کبد را مختل کند.
• سرطان کبد. افراد مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت B خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهند.
• نارسایی کبد. نارسایی حاد کبد وضعیتی است که در آن عملکردهای حیاتی کبد از کار می افتد. هنگامی که این اتفاق می افتد، پیوند کبد برای حفظ زندگی ضروری است.
• سایر شرایط. افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن ممکن است دچار بیماری کلیوی یا التهاب عروق خونی شوند.
•  

جلوگیری

واکسن هپاتیت B معمولاً به صورت سه یا چهار تزریق در مدت شش ماه تجویز می شود. نمی توانید هپاتیت B را از طریق واکسن دریافت کنید.

 

 

واکسن هپاتیت B برای موارد زیر توصیه می شود:

 

• نوزادان
• کودکان و نوجوانانی که در بدو تولد واکسینه نشده اند
• کسانی که در مرکزی برای افراد دارای معلولیت رشدی کار یا زندگی می کنند
• افرادی که با فردی که هپاتیت B دارد زندگی می کنند
• کارکنان مراقبت های بهداشتی، کارکنان اورژانس و سایر افرادی که با خون تماس دارند
• هر کسی که دارای یک عفونت مقاربتی از جمله HIV است
• شریک جنسی فردی که هپاتیت B دارد
• افرادی که داروهای غیرقانونی تزریق می کنند یا از سرنگ و سوزن مشترک استفاده می کنند
• افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی
• افراد مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله نهایی
• مسافرانی که قصد دارند به مناطقی از جهان با نرخ بالای عفونت هپاتیت B بروند
•  

اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از HBV انجام دهید

راه های دیگر برای کاهش خطر ابتلا به HBV عبارتند از:

 

• رابطه جنسی محافظت نشده انجام ندهید، مگر اینکه کاملاً مطمئن باشید که شریک زندگی تان به HBV یا هر عفونت مقاربتی دیگری آلوده نیست.
• اگر از وضعیت سلامت شریک زندگی خود اطلاعی ندارید، هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم جدید لاتکس یا پلی اورتان استفاده کنید. به یاد داشته باشید که اگرچه کاندوم می تواند خطر ابتلا به HBV را کاهش دهد ، اما خطر را از بین نمی برد.
• از داروهای غیرقانونی استفاده نکنید. اگر از داروهای غیرقانونی استفاده می کنید، برای ترک آن کمک بگیرید. 
• در مورد سوراخ کردن بدن و خالکوبی احتیاط کنید. اگر پیرسینگ یا خالکوبی می کنید، به دنبال یک ارائه دهنده معتبر باشید. در مورد نحوه تمیز کردن تجهیزات بپرسید. اطمینان حاصل کنید که کارکنان از سوزن های استریل استفاده می کنند. اگر نمی توانید پاسخ دریافت کنید، به دنبال ارائه دهنده دیگری باشید.
• قبل از سفر در مورد واکسن هپاتیت B سوال کنید. اگر به منطقه ای سفر می کنید که هپاتیت B شایع است، از قبل از پزشک خود در مورد واکسن هپاتیت B سوال کنید. معمولاً  سه تزریق در یک دوره شش ماهه انجام می شود.
•