تشنج غایب

تشنج غایب شامل وقفه های کوتاه و ناگهانی هوشیاری است. آنها در کودکان شایع تر از بزرگسالان هستند.

فردی که دچار تشنج غایب شده، ممکن است به نظر برسد که برای چند ثانیه به صورت خالی به فضا خیره شده است. سپس، بازگشت سریع به سطح طبیعی هوشیاری وجود دارد. این نوع تشنج معمولاً منجر به آسیب فیزیکی نمی شود.

تشنج های غایب معمولاً با داروهای ضد تشنج قابل کنترل هستند. برخی از کودکانی که آنها را دارند نیز دچار تشنج های دیگری می شوند. بسیاری از کودکان در نوجوانی بیشتر دچار تشنج غایب می شوند.

علائم

نشانه‌های تشنج غایب ساده، یک نگاه خالی است که ممکن است با عدم توجه به مدت ۱۰ ثانیه ادامه پیدا کند، ممکن است چندین سال طول بکشد، بدون هیچ گونه سردرگمی، سردرد یا خواب پس از آن.

علائم و نشانه های تشنج غایب عبارتند از:

توقف در حرکت بدون افتادن
لب زدن
تکان خوردن پلک
حرکات جویدن
مالش انگشت
حرکات کوچک هر دو دست

پس از آن، هیچ خاطره ای از حادثه باقی نمانده است. برخی از افراد روزانه قسمت های زیادی از این موارد را تجربه می کنند که در مدرسه یا فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند.

ممکن است کودک مدتی قبل از اینکه بزرگسال متوجه تشنج شود دچار تشنج غایب شود، زیرا این تشنج بسیار کوتاه است. کاهش توانایی یادگیری کودک ممکن است اولین نشانه این اختلال باشد. معلمان ممکن است در مورد ناتوانی کودک در توجه یا اینکه کودک اغلب خیال پردازی می کند نظر دهند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

با پزشک خود تماس بگیرید:

اولین باری که متوجه تشنج می شوید
اگر این نوع جدیدی از تشنج است
اگر با وجود مصرف داروهای ضد تشنج، تشنج ها ادامه پیدا کند
علل
به نظر می رسد بسیاری از کودکان مستعد ژنتیکی برای تشنج غایب هستند.
به طور کلی، تشنج ناشی از تکانه های الکتریکی غیر طبیعی از سلول های عصبی (نورون ها) در مغز است. سلول های عصبی مغز به طور معمول سیگنال های الکتریکی و شیمیایی را از طریق سیناپس‌هایی که آنها را به هم متصل می کنند ارسال می کنند.
در افرادی که تشنج دارند، فعالیت الکتریکی معمول مغز تغییر می کند. در طول تشنج غیبت، این سیگنال های الکتریکی بارها و بارها در یک الگوی سه ثانیه ای تکرار می شوند.
افرادی که دچار تشنج می‌شوند ممکن است سطوح پیام‌رسان‌های شیمیایی را که به سلول‌های عصبی در ارتباط با یکدیگر کمک می‌کنند (انتقال‌دهنده‌های عصبی) تغییر داده باشند.

عوامل خطر

عوامل خاصی برای کودکانی که تشنج غیبت دارند مشترک است، از جمله:

سن. تشنج های غایب در کودکان 4 تا 14 ساله شایع تر است.

جنسیت. تشنج غایب در دختران شایع تر است.

اعضای خانواده که تشنج دارند. تقریباً نیمی از کودکان مبتلا به تشنج غیبت، یکی از بستگان نزدیکشان تشنج دارند.

عوارض

عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

مشکلات یادگیری

مشکلات رفتاری

ایزوله سازی اجتماعی

مطالب مرتبط