زگیل تناسلی یکی از شایع ترین انواع عفونت های مقاربتی است. تقریباً همه افراد فعال از نظر جنسی در مقطعی از زندگی خود حداقل به یک نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) آلوده می شوند، ویروسی که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شود.

زگیل تناسلی بر بافت های مرطوب ناحیه تناسلی تأثیر می گذارد. آنها می توانند مانند برجستگی های کوچک و گوشتی به نظر برسند یا ظاهری شبیه گل کلم داشته باشند. در بسیاری از موارد، زگیل ها خیلی کوچک هستند که قابل مشاهده نیستند.

برخی از گونه های HPV تناسلی می توانند باعث زگیل تناسلی شوند، در حالی که برخی دیگر می توانند باعث سرطان شوند. واکسن ها می توانند به محافظت در برابر گونه های خاصی از HPV تناسلی کمک کنند.

 

علائم

در زنان، زگیل تناسلی می تواند روی فرج، دیواره های واژن، ناحیه بین اندام تناسلی خارجی و مقعد، کانال مقعد و دهانه رحم رشد کند. در مردان، ممکن است در نوک یا ساقه آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد ایجاد شوند.

 

علائم و نشانه های زگیل تناسلی عبارتند از:

• تورم های کوچک، گوشتی، قهوه ای یا صورتی در ناحیه تناسلی 
• شکلی شبیه گل کلم که توسط چندین زگیل نزدیک به هم ایجاد می شود
• خارش یا ناراحتی در ناحیه تناسلی 
• خونریزی با مقاربت

زگیل تناسلی می تواند آنقدر کوچک و مسطح باشد که نامرئی باشد. با این حال، به ندرت، زگیل تناسلی می تواند به خوشه های بزرگ، در فردی با سیستم ایمنی سرکوب شده، تکثیر شود.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما یا همسرتان دچار برجستگی یا زگیل در ناحیه تناسلی شدید به پزشک مراجعه کنید.

 

علل

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) باعث ایجاد زگیل می شود. بیش از 40 گونه از HPV وجود دارد که بر ناحیه تناسلی تأثیر می گذارد.

زگیل تناسلی تقریباً همیشه از طریق تماس جنسی منتقل می شود. برای سرایت عفونت به شریک جنسی خود، لازم نیست زگیل قابل مشاهده باشد.

 

عوامل خطر

اکثر افرادی که از نظر جنسی فعال هستند در برخی مواقع به HPV تناسلی مبتلا می شوند. عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند عبارتند از:

داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با چندین شریک جنسی

• داشتن یک عفونت مقاربتی دیگر
• داشتن رابطه جنسی با شریکی که سابقه جنسی او را نمی دانید
• فعال شدن جنسی در سنین پایین
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف، مانند HIV یا داروهای پیوند عضو
•  

عوارض

عوارض عفونت HPV می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سرطان. سرطان دهانه رحم ارتباط نزدیکی با عفونت HPV تناسلی دارد . انواع خاصی از HPV نیز با سرطان های فرج، مقعد، آلت تناسلی و دهان و گلو مرتبط هستند.

  عفونت HPV همیشه منجر به سرطان نمی شود، اما برای زنان مهم است که به طور منظم آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند، به ویژه آنهایی که به انواع پرخطر HPV آلوده شده اند .

• مشکلات دوران بارداری. به ندرت در دوران بارداری، زگیل می تواند بزرگ شود و ادرار کردن را دشوار می کند. زگیل روی دیواره واژن می تواند از کشش بافت های واژن در هنگام زایمان جلوگیری کند. زگیل های بزرگ روی فرج یا واژن ممکن است در هنگام زایمان دچار خونریزی شوند.

  به ندرت، نوزادی که از مادری مبتلا به زگیل تناسلی متولد می شود، دچار زگیل در گلو می شود. ممکن است نوزاد برای جلوگیری از مسدود شدن راه هوایی نیاز به جراحی داشته باشد.

•  

جلوگیری

واکسینه شدن از ابتلا به زگیل تناسلی جلوگیری می کند. استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی ایده خوبی است، اما لزوما از شما در برابر زگیل تناسلی محافظت نمی کند.

 

 

واکسیناسیون

سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تایید شده است. جدیدترین، Gardasil 9 برای استفاده در مردان و زنان 9 تا 45 ساله برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی تایید شده است.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) واکسیناسیون روتین HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می‌کند، اگرچه می‌توان آن را در سن 9 سالگی نیز تزریق کرد.

 

عوارض جانبی واکسن‌ها معمولاً خفیف است و شامل درد در محل تزریق، سردرد، تب خفیف یا علائمی شبیه آنفولانزا می‌شود.

 

CDC اکنون توصیه می کند که همه افراد 11 و 12 ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند، به جای برنامه سه دوز قبلی توصیه شده بود. نوجوانان جوان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند واکسیناسیون را در برنامه به روز شده دو دوز دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوز برای کودکان زیر 15 سال موثر است.

نوجوانان و بزرگسالان جوانی که بعداً در سنین 15 تا 26 سالگی واکسن را شروع می کنند، باید به دریافت سه دوز از واکسن ادامه دهند.