آستیگماتیسم (uh-STIG-muh-tiz-um) یک نقص شایع و به طور کلی قابل درمان در انحنای چشم است که باعث تاری فاصله و دید نزدیک می شود.

آستیگماتیسم زمانی اتفاق می افتد که سطح جلویی چشم (قرنیه) یا عدسی داخل چشم دارای انحنای نامناسب باشد. به جای داشتن یک منحنی مانند یک توپ گرد، سطح آن به شکل تخم مرغ است. این باعث تاری دید در تمام فواصل می شود.

آستیگماتیسم اغلب در بدو تولد وجود دارد و ممکن است همراه با نزدیک بینی یا دوربینی باشد. اغلب آنقدر خطرناک نمی شود که نیاز به اقدام اصلاحی داشته باشد. در صورت وجود، گزینه های درمانی لنزهای اصلاحی یا جراحی هستند.

 

علائم

علائم و نشانه های آستیگماتیسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• تاری یا تحریف دید
• خستگی یا ناراحتی چشم
• سردرد
• مشکل در دید در شب
• چشمک زدن
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم چشمی لذت شما را از فعالیت ها کاهش می دهد یا در توانایی برای انجام کارهای روزمره اختلال ایجاد می کند، به چشم پزشک مراجعه کنید. چشم پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا آستیگماتیسم دارید یا خیر و اگر چنین است، تا چه حد. سپس او می تواند گزینه های شما را برای تصحیح بینایی  توصیه کند.

 

 

کودکان و نوجوانان

کودکان ممکن است متوجه نشوند که دیدشان تار است، بنابراین باید از نظر بیماری چشمی غربالگری شوند و بینایی خود را در سنین و فواصل زمانی زیر توسط متخصص اطفال، چشم پزشک، اپتومتریست یا غربالگری آموزش دیده دیگر آزمایش کنند.

 

• در دوران نوزادی
• در ملاقات با کودک تا سن مدرسه
• در طول سال های تحصیل، هر یک تا دو سال یکبار در ویزیت کودک، چشم پزشک، یا از طریق مدرسه یا غربالگری های عمومی

 

 

علل

 

چشم دارای دو ساختار با سطوح منحنی است که نور را روی شبکیه خم می کند (انکسار)، که تصاویر را می سازد:

• قرنیه، سطح جلویی شفاف چشم به همراه لایه اشکی
• لنز، ساختار شفافی در داخل چشم است که برای کمک به تمرکز بر روی اجسام نزدیک، تغییر شکل می دهد.

در یک چشم کاملاً هم شکل، هر یک از این عناصر دارای انحنای گرد است، مانند سطح یک توپ صاف. قرنیه و عدسی با چنین انحنایی، تمام نور ورودی را به یک اندازه خم می کنند (شکست می دهند) تا تصویری با فوکوس واضح مستقیماً روی شبکیه، در پشت چشم ایجاد کنند.

 

 

یک عیب انکساری

اگر قرنیه یا عدسی تخم مرغی با دو منحنی نامتناسب است، پرتوهای نور خمیده نیستند و دو تصویر متفاوت را تشکیل می‌دهند. این دو تصویر با هم همپوشانی دارند یا با هم ترکیب می شوند و منجر به تاری دید می شوند. آستیگماتیسم نوعی عیوب انکساری است.

آستیگماتیسم زمانی رخ می دهد که قرنیه یا عدسی در یک جهت خمیده تر از جهت دیگر باشد. اگر قرنیه دارای انحنای نامناسب باشد، آستیگمات قرنیه دارید. اگر لنز دارای انحنای نامناسب باشد، آستیگماتیسم عدسی دارید.

هر یک از انواع آستیگماتیسم می تواند باعث تاری دید شود. تاری دید ممکن است بیشتر در یک جهت، افقی، عمودی یا مورب رخ دهد.

آستیگماتیسم ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا ممکن است پس از آسیب چشم، بیماری یا جراحی ایجاد شود. آستیگماتیسم با مطالعه در نور ضعیف، نشستن خیلی نزدیک به تلویزیون یا چشم دوختن ایجاد یا بدتر نمی شود.

 

 

سایر عیوب انکساری

آستیگماتیسم ممکن است همراه با سایر عیوب انکساری رخ دهد که عبارتند از:

• نزدیک بینی. این زمانی اتفاق می افتد که قرنیه بیش از حد انحنا داشته باشد یا چشم طولانی تر از حد معمول باشد. به جای اینکه دقیقاً روی شبکیه متمرکز شود، نور در جلوی شبکیه متمرکز می شود و باعث می شود اجسام دور تار به نظر برسند.
• دوربینی. این زمانی اتفاق می افتد که قرنیه خیلی کم خمیده باشد یا چشم کوتاهتر از حد معمول باشد. اثر برعکس نزدیک بینی است. هنگامی که چشم در حالت آرامش قرار دارد، نور هرگز در پشت چشم متمرکز نمی شود و باعث می شود اشیاء نزدیک تار به نظر برسند.
•