سندرم چرگ اشتراوس اختلالی است که با التهاب عروق خونی مشخص می شود. این التهاب می‌تواند جریان خون را به اندام‌ها و بافت‌ها محدود کند و گاهی به آنها آسیب دائمی می‌زند. این وضعیت به عنوان گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت (EGPA) نیز شناخته می شود.

 

آسم شایع ترین علامت سندرم چرگ اشتراوس است. این اختلال همچنین می‌تواند باعث مشکلات دیگری مانند تب یونجه، بثورات پوستی، خونریزی گوارشی و درد و بی‌حسی در دست‌ها و پاها شود.

 

سندرم چرگ اشتراوس نادر است و هیچ درمانی ندارد. پزشک معمولاً می تواند در کنترل علائم با استروئیدها و سایر داروهای سرکوب کننده ایمنی قوی کمک کند.

 

علائم

سندرم چرگ اشتراوس از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. برخی از افراد فقط علائم خفیف دارند. برخی دیگر دارای عوارض شدید یا تهدید کننده زندگی هستند.

همچنین به عنوان EGPA شناخته می شود ، این سندرم در سه مرحله رخ می دهد و به تدریج بدتر می‌شود. تقریباً همه افراد مبتلا به این بیماری، آسم، سینوزیت مزمن و افزایش تعداد گلبول های سفید خون به نام ائوزینوفیل دارند. آسم معمولاً پنج تا نه سال قبل از تشخیص سندرم چرگ استراوس شروع می‌شود.

 

سایر علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• تب یونجه
• تب
• از دست دادن اشتها و کاهش وزن
• درد مفاصل و عضلات
• خستگی
• سرفه کردن
• درد شکم و خونریزی گوارشی
• ضعف، خستگی یا احساس کلی ناخوشی
• بثورات یا زخم های پوستی
• درد، بی حسی و گزگز در دست ها و پاها
• درد شدید شکم
• تنگی نفس
• خون در ادرار یا مدفوع 
•  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت بروز علائم و نشانه هایی مانند مشکلات تنفسی یا آبریزش بینی که از بین نمی رود، به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر با درد مداوم صورت همراه باشد. همچنین اگر آسم یا تب یونجه دارید که به طور ناگهانی بدتر می شود به پزشک خود مراجعه کنید.

سندرم چرگ اشتراوس نادر است و به احتمال زیاد این علائم علت دیگری دارند. اما مهم است که پزشک آنها را ارزیابی کند. تشخیص و درمان زودهنگام شانس یک نتیجه خوب را افزایش می دهد.

 

علل

علت سندرم چرگ اشتراوس تا حد زیادی ناشناخته است. این احتمال وجود دارد که ترکیبی از ژن ها و عوامل محیطی، مانند آلرژن ها یا برخی داروها، پاسخ بیش فعالی سیستم ایمنی بدن را تحریک کند. سیستم ایمنی بدن به جای محافظت در برابر باکتری ها و ویروس های مهاجم، بافت های سالم را هدف قرار می دهد و باعث التهاب گسترده می شود.

 

عوامل خطر

عوامل خطر احتمالی برای سندرم چرگ اشتراوس عبارتند از:

 

• سن. به طور متوسط، افراد مبتلا به سندرم چرگ اشتراوس بین 30 تا 50 سال تشخیص داده می‌شوند.
• سابقه آسم یا مشکلات بینی. اکثر افرادی که مبتلا به سندرم چرگ اشتراوس تشخیص داده شده اند، سابقه آلرژی شدید بینی، سینوزیت مزمن یا آسم دارند.
•  

عوارض

سندرم چرگ اشتراوس می تواند بسیاری از اندام ها از جمله ریه ها، پوست، سیستم گوارشی، کلیه ها، ماهیچه ها، مفاصل و قلب را تحت تاثیر قرار دهد. بدون درمان، این بیماری می تواند کشنده باشد.

 

عوارض، که به اندام های درگیر بستگی دارد، می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• آسیب اعصاب محیطی. سندرم چرگ اشتراوس می تواند به اعصاب دست و پا آسیب برساند و منجر به بی حسی، سوزش و از دست دادن عملکرد شود.
• جای زخم پوست. التهاب می‌تواند باعث ایجاد زخم‌هایی شود که می‌تواند جای زخم را به جای بگذارد.
• بیماری قلبی. عوارض مربوط به قلب سندرم چرگ اشتراوس شامل التهاب غشای اطراف قلب، التهاب لایه عضلانی دیواره قلب، حمله قلبی و نارسایی قلبی است.
• آسیب کلیه. اگر سندرم چرگ اشتراوس بر کلیه ها تأثیر بگذارد، می توانید به گلومرولونفریت مبتلا شوید. این بیماری توانایی فیلتر کردن کلیه ها را مختل می کند و منجر به تجمع مواد زائد در جریان خون می شود.
•  
• مطالب مرتبط
• سی تی اسکن
• ام آر آی
• اشعه ایکس