درماتیت آتوپیک (اگزما) وضعیتی است که باعث قرمزی و خارش پوست می شود. در کودکان شایع است اما در هر سنی ممکن است رخ دهد. درماتیت آتوپیک طولانی مدت (مزمن) است و به طور دوره ای شعله ور می شود. ممکن است با آسم یا تب یونجه همراه باشد.

هیچ درمانی برای درماتیت آتوپیک یافت نشده است. اما درمان ها و اقدامات خودمراقبتی می تواند خارش را تسکین دهد و از شیوع جدید جلوگیری کند. به عنوان مثال، استفاده نکردن از صابون های تند، مرطوب کردن منظم پوست و استفاده از کرم ها یا پمادهای دارویی کمک می کند.

علائم

علائم و نشانه های درماتیت آتوپیک (اگزما) از فردی به فرد دیگر متفاوت است و عبارتند از:

• پوست خشک
• خارش، که ممکن است شدید باشد، به خصوص در شب
• لکه های قرمز تا خاکستری مایل به قهوه ای، به ویژه روی دست ها، پاها، مچ پا، مچ دست، گردن، بالای سینه، پلک ها، داخل خم آرنج و زانو و در نوزادان، صورت و پوست سر
• برجستگی های کوچک و برجسته، که ممکن است هنگام خراشیدن مایع نشت کند و پوسته پوسته شود
• پوست ضخیم، ترک خورده و پوسته پوسته شده
• پوست خام، حساس و متورم در اثر خراشیدن

درماتیت آتوپیک اغلب قبل از 5 سالگی شروع می شود و ممکن است تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد. برای برخی افراد، به صورت دوره ای شعله ور می شود و سپس برای مدتی، حتی برای چندین سال، از بین می رود.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر با موارد زیر مواجه شدید، به پزشک مراجعه کنید:

• آنقدر ناراحت کننده است که این وضعیت خواب و فعالیت های روزانه را تحت تاثیر قرار می دهد.
• عفونت پوستی دارد - به دنبال رگه های قرمز، چرک و دلمه های زرد باشید
• با وجود تلاش برای درمان های خانگی، همچنان علائم را تجربه می کند

اگر بثورات کودک عفونی به نظر می رسد و تب دارد، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

 

علل

پوست سالم به حفظ رطوبت کمک می کند و از شما در برابر باکتری ها، محرک ها و آلرژن ها محافظت می‌کند. اگزما مربوط به یک تنوع ژنی است که بر توانایی پوست در ارائه این محافظت تأثیر می گذارد. این به پوست اجازه می دهد تا تحت تاثیر عوامل محیطی، محرک ها و آلرژن ها قرار گیرد.

در برخی از کودکان، آلرژی غذایی ممکن است در ایجاد اگزما نقش داشته باشد.

 

عوامل خطر

عامل خطر اولیه درماتیت آتوپیک داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی اگزما، آلرژی، تب یونجه یا آسم است.

 

عوارض

عوارض درماتیت آتوپیک (اگزما) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آسم و تب یونجه. گاهی اوقات اگزما مقدم بر این شرایط است. بیش از نیمی از کودکان خردسال مبتلا به درماتیت آتوپیک تا سن 13 سالگی به آسم و تب یونجه مبتلا می شوند.
• خارش مزمن، پوسته پوسته شدن پوست. بیماری پوستی به نام نورودرماتیت (لیکن سیمپلکس مزمن) با یک تکه خارش پوست شروع می شود. ناحیه را می خراشید که باعث خارش بیشتر می‌شود. در نهایت، ممکن است به سادگی از روی عادت خراش دهید. این وضعیت می تواند باعث تغییر رنگ، ضخیم و چرمی شدن پوست آسیب دیده شود.
• عفونت های پوستی. خاراندن مکرر که پوست را می شکند می تواند باعث ایجاد زخم های باز و ترک شود. اینها خطر عفونت از باکتری ها و ویروس ها، از جمله ویروس هرپس سیمپلکس را افزایش می دهند.
• درماتیت تحریک کننده دست. این امر به ویژه افرادی را تحت تأثیر قرار می دهد که کارشان مستلزم مرطوب بودن دست ها و قرار گرفتن در معرض صابون های خشن، شوینده ها و ضدعفونی کننده هاست.
• درماتیت تماسی آلرژیک. این وضعیت در افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک شایع است.
• مشکلات خواب. چرخه خارش و خراش می تواند باعث بی کیفیتی خواب شود.
•  

جلوگیری

نکات زیر ممکن است به جلوگیری از حملات درماتیت (شعله ور شدن پوست) و به حداقل رساندن اثرات خشکی حمام کمک کند:

 

حداقل دو بار در روز پوست خود را مرطوب کنید. کرم ها، پمادها و لوسیون ها رطوبت را می پوشانند. محصولاتی را انتخاب کنید که برای شما مناسب باشد. استفاده از وازلین روی پوست کودک ممکن است به جلوگیری از ایجاد درماتیت آتوپیک کمک کند.

 

سعی کنید محرک هایی را که وضعیت را بدتر می کنند شناسایی کرده و از آن اجتناب کنید. چیزهایی که می توانند واکنش پوست را بدتر کنند عبارتند از عرق، استرس، چاقی، صابون ها، مواد شوینده، گرد و غبار و گرده. قرار گرفتن در معرض عوامل محرک خود را کاهش دهید.

 

نوزادان و کودکان ممکن است در اثر خوردن برخی غذاها از جمله تخم مرغ، شیر، سویا و گندم دچار عارضه شوند. با پزشک کودک خود در مورد شناسایی آلرژی های غذایی بالقوه صحبت کنید.

 

حمام یا دوش کوتاه تری بگیرید. حمام و دوش گرفتن خود را به 10 تا 15 دقیقه محدود کنید و از آب ولرم به جای آب داغ استفاده کنید.

 

حمام سفید کننده بگیرید. توصیه می شود برای جلوگیری از شعله ور شدن پوست از حمام سفید کننده استفاده کنید. حمام سفید کننده رقیق شده باکتری های روی پوست و عفونت های مرتبط را کاهش می‌دهد. 1/2 فنجان (118 میلی لیتر) سفید کننده خانگی، بدون سفید کننده غلیظ، را به یک وان 40 گالن (151 لیتری) پر از آب گرم اضافه کنید. 

از گردن به پایین یا فقط نواحی آسیب دیده پوست را حدود 10 دقیقه خیس کنید. سر را زیر آب نگذارید. بیش از دو بار در هفته حمام سفید کننده بگیرید.

 

فقط از صابون های ملایم استفاده کنید. صابون های ملایم را انتخاب کنید. صابون های دئودورانت و صابون های ضد باکتری می توانند روغن های طبیعی بیشتری را از بین ببرند و پوست را خشک کنند.

 

خود را با احتیاط خشک کنید. پس از حمام کردن، پوست خود را به آرامی با یک حوله نرم خشک کنید و در حالی که پوست هنوز مرطوب است، از مرطوب کننده استفاده کنید.