کوآرکتاسیون آئورت

بررسی اجمالی

آئورت بزرگترین شریان بدن شماست. خون غنی از اکسیژن را از قلب شما به بقیه بدن شما منتقل می کند. باریک شدن آئورت قلب شما را مجبور می‌کند تا برای حرکت خون در آئورت قوی‌تر پمپاژ کند.

کوآرکتاسیون آئورت به طور کلی در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی). اگرچه این بیماری می تواند هر بخشی از آئورت را تحت تاثیر قرار دهد، این نقص اغلب در نزدیکی رگ خونی به نام مجرای شریانی قرار دارد. علائم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. بسته به میزان باریک شدن آئورت، ممکن است تا بزرگسالی تشخیص داده نشود.

کوآرکتاسیون آئورت اغلب همراه با سایر نقایص قلبی رخ می دهد. اگرچه درمان معمولاً موفقیت آمیز است، اما این وضعیت نیاز به پیگیری دقیق مادام العمر دارد.

علائم

علائم کوآرکتاسیون آئورت به شدت بیماری بستگی دارد. اکثر افراد علائمی ندارند. کوآرکتاسیون خفیف ممکن است تا بزرگسالی تشخیص داده نشود.

نوزادان مبتلا به کوآرکتاسیون شدید آئورت ممکن است اندکی پس از تولد علائمی داشته باشند. این شامل:

پوست رنگپریده
تحریک پذیری
عرق کردن شدید
دشواری در تنفس
مشکل در تغذیه

افراد مبتلا به کوآرکتاسیون آئورت همچنین ممکن است علامت یا علائم سایر نقایص قلبی را نیز داشته باشند که اغلب با این بیماری رخ می دهد.

علامت یا علائم کوآرکتاسیون آئورت پس از نوزادی معمولاً عبارتند از:

فشار خون بالا
سردرد
ضعف عضلانی
گرفتگی پا یا سردی پا
خونریزی بینی
درد قفسه سینه

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما یا فرزندتان علائم یا نشانه های زیر را دارید، به دنبال کمک پزشکی باشید:

درد شدید قفسه سینه
غش کردن
تنگی نفس ناگهانی
فشار خون بالا بدون دلیل

در حالی که داشتن این علائم همیشه به این معنی نیست که شما یک بیماری جدی دارید، بهتر است سریعا معاینه شوید. تشخیص زودهنگام و درمان ممکن است به نجات جان شما کمک کند.

علل

پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث کوآرکتاسیون آئورت می شود. این عارضه عموماً در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی). نقایص مادرزادی قلب شایع ترین علت است.

به ندرت، کوآرکتاسیون آئورت در مراحل بعدی زندگی ایجاد می شود.

شرایط یا رویدادهایی که می توانند آئورت را باریک کرده و باعث این وضعیت شوند عبارتند از:

آسیب تروماتیک
سخت شدن شدید شریان ها (آترواسکلروز)
شریان های ملتهب (آرتریت تاکایاسو)

کوآرکتاسیون آئورت معمولاً فراتر از رگ‌های خونی که به قسمت بالایی بدن شما منشعب می‌شوند و قبل از رگ‌های خونی که به پایین تنه شما منتهی می‌شوند رخ می‌دهد. این اغلب می تواند منجر به فشار خون بالا در بازوها شود اما فشار خون پایین در پاها و مچ پاها.

با کوآرکتاسیون آئورت، محفظه پایینی قلب چپ (بطن چپ) قلب شما برای پمپاژ خون از طریق آئورت تنگ شده سخت‌تر کار می‌کند و فشار خون در بطن چپ افزایش می‌یابد. این ممکن است باعث ضخیم شدن دیواره بطن چپ (هیپرتروفی) شود.

عوامل خطر

کوآرکتاسیون آئورت اغلب همراه با سایر نقایص مادرزادی قلب رخ می دهد. برخی از بیماری های قلبی اغلب با کوآرکتاسیون همراه هستند، از جمله:

دریچه آئورت دو لختی. دریچه آئورت اتاقک پایین سمت چپ (بطن چپ) قلب را از آئورت جدا می کند. دریچه آئورت دو لپه ای به جای سه فلپ معمولی، دارای دو فلپ (کاسپ) است. بسیاری از افراد مبتلا به کوآرکتاسیون آئورت دارای یک دریچه آئورت دوکوسپید هستند.
تنگی زیر آئورت تنگی زیر آئورت زمانی اتفاق می‌افتد که ناحیه زیر دریچه آئورت باریک شود که جریان خون از بطن چپ به آئورت را مسدود می‌کند. این باریک شدن ممکن است به شکل یک غشای فیبری باشد.
مجرای شریانی باز شده. مجرای شریانی یک رگ خونی است که شریان ریوی چپ نوزاد را به آئورت متصل می کند. این اجازه می دهد تا خون در حالی که کودک در رحم رشد می کند از ریه ها عبور کند. مدت کوتاهی پس از تولد، مجرای شریانی معمولا بسته می شود. اگر باز بماند به آن مجرای شریانی باز می گویند.
سوراخ هایی در دیوار بین سمت چپ و راست قلب. برخی از افراد با سوراخی در دیوار (سپتوم) بین حفره های فوقانی قلب (نقص تیغه بین دهلیزی) یا حفره های پایینی قلب (نقص سپتوم بطنی) به دنیا می آیند. این باعث می شود خون غنی از اکسیژن از سمت چپ قلب با آن مخلوط شود. خون فقیر از اکسیژن در سمت راست قلب.
تنگی مادرزادی دریچه میترال. دریچه میترال بین اتاقک قلب چپ بالا و پایین قرار دارد. این اجازه می دهد تا خون در سمت چپ قلب شما جریان یابد. در تنگی دریچه میترال، دریچه باریک می شود. در نتیجه، حرکت خون بین حفره‌های سمت چپ بالا و پایین قلب کاهش می‌یابد و فشار در اتاقک بالا سمت چپ (دهلیز) افزایش می‌یابد. خون غنی از اکسیژن از ریه ها از طریق سیاهرگ هایی که به محفظه سمت چپ بالایی متصل می شوند به قلب باز می گردد. افزایش فشار در دهلیز چپ ممکن است منجر به علائم احتقان ریه شود. این علائم شامل تنگی نفس، دشواری در تنفس در حین ورزش و تنگی نفس هنگام دراز کشیدن است.

کوآرکتاسیون آئورت در مردان بیشتر از زنان و همچنین در افرادی که شرایط ژنتیکی خاصی مانند سندرم ترنر دارند، شایع است.

عوارض

بدون درمان، کوآرکتاسیون آئورت اغلب منجر به عوارض می شود. در نوزادان، ممکن است منجر به نارسایی قلبی یا مرگ شود.

فشار خون بالا شایع ترین عارضه طولانی مدت کوآرکتاسیون آئورت است. فشار خون معمولاً پس از ترمیم کوآرکتاسیون آئورت کاهش می یابد، اما ممکن است همچنان بالاتر از حد طبیعی باشد.

سایر عوارض کوآرکتاسیون آئورت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

شریان ضعیف یا برآمده در مغز (آنوریسم مغزی) یا خونریزی در مغز (خونریزی)
پارگی آئورت (کالبد شکافی)
بزرگ شدن قسمتی از دیواره آئورت (آنوریسم)
نارسایی قلبی
بیماری عروق کرونر زودرس - باریک شدن رگ های خونی که قلب را تامین می کند
سکته

اگر کوآرکتاسیون آئورت شدید باشد، ممکن است قلب شما نتواند خون کافی را به اندام های دیگر پمپاژ کند. این می تواند باعث آسیب قلبی شود و ممکن است منجر به نارسایی کلیه یا سایر ارگان ها شود.

عوارض پس از درمان کوآرکتاسیون آئورت نیز ممکن است. آنها عبارتند از:

باریک شدن مجدد آئورت (کوآرکتاسیون مجدد، احتمالاً سالها پس از درمان)
فشار خون بالا
آنوریسم یا پارگی آئورت

برای کوآرکتاسیون آئورت به پیگیری مادام العمر نیاز خواهید داشت و ممکن است به درمان های اضافی نیاز داشته باشید.

جلوگیری

نمی توان از کوآرکتاسیون آئورت جلوگیری کرد، زیرا معمولاً در بدو تولد وجود دارد. با این حال، اگر شما یا فرزندتان شرایطی دارید که خطر کوارکتاسیون آئورت را افزایش می‌دهد، مانند سندرم ترنر، دریچه آئورت دو لختی یا بیماری قلبی دیگر، یا بیماری مشترک مادرزادی قلبی، تشخیص زودهنگام می‌تواند کمک کند. خطر کوآرکتاسیون آئورت را با پزشک خود در میان قرار دهید.