بررسی اجمالی

بیماری لژیونر شکل شدید ذات الریه است – التهاب ریه که معمولاً در اثر عفونت ایجاد می شود. این بیماری توسط یک باکتری به نام لژیونلا ایجاد می شود.

اکثر مردم با استنشاق باکتری از آب یا خاک به بیماری لژیونر مبتلا می شوند. افراد مسن، سیگاری و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند به ویژه در معرض بیماری لژیونر هستند.

تبلیغات

 

Mayo Clinic does not endorse companies or products. Advertising revenue supports our not-for-profit mission.

Advertising & Sponsorship

باکتری لژیونلا همچنین باعث تب پونتیاک می شود که یک بیماری خفیف تر شبیه آنفولانزا است. تب پونتیاک معمولاً خود به خود از بین می رود، اما بیماری لژیونر درمان نشده می تواند کشنده باشد. اگرچه درمان سریع با آنتی بیوتیک ها معمولاً بیماری لژیونر را درمان می کند، اما برخی از افراد پس از درمان همچنان با مشکلاتی مواجه می شوند.

 

علائم

بیماری لژیونر معمولاً 2 تا 10 روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری لژیونلا ایجاد می شود و اغلب با علائم و نشانه های زیر شروع می شود:

 

  • سردرد
  • دردهای عضلانی
  • تبی که ممکن است40 درجه سانتیگراد یا بالاتر باشد
  •  

در روز دوم یا سوم، علائم و نشانه‌های دیگری را مشاهده خواهید کرد که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

  • سرفه، که ممکن است مخاط و گاهی خون ایجاد کند
  • تنگی نفس
  • درد قفسه سینه
  • علائم گوارشی مانند تهوع، استفراغ و اسهال
  • سردرگمی یا سایر تغییرات ذهنی

اگرچه بیماری لژیونر در درجه اول ریه ها را درگیر می کند، اما گاهی اوقات می تواند باعث عفونت در زخم ها و سایر قسمت های بدن از جمله قلب شود.

نوع خفیف بیماری لژیونر - معروف به تب پونتیاک - می تواند تب، لرز، سردرد و درد عضلانی ایجاد کند. تب پونتیاک ریه ها را آلوده نمی کند و علائم معمولاً در عرض دو تا پنج روز از بین می روند.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر فکر می کنید در معرض باکتری لژیونلا قرار گرفته اید به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان بیماری لژیونر در اسرع وقت می تواند به کوتاه شدن دوره نقاهت و جلوگیری از عوارض جدی کمک کند. برای افراد در معرض خطر، مانند افراد سیگاری یا افراد مسن، درمان فوری بسیار مهم است.

 

 

علل

باکتری لژیونلا پنوموفیلا مسئول بیشتر موارد بیماری لژیونر است. در فضای باز، باکتری لژیونلا در خاک و آب زنده می ماند، اما به ندرت باعث عفونت می شود. با این حال، باکتری لژیونلا می تواند در سیستم های آبی ساخته شده توسط انسان، مانند تهویه مطبوع، تکثیر شود.

اگرچه امکان ابتلا به بیماری لژیونر از لوله کشی خانه وجود دارد، اما بیشتر شیوع بیماری در ساختمان های بزرگ رخ داده است، شاید به این دلیل که سیستم های پیچیده به باکتری ها اجازه رشد و انتشار آسان تر را می دهند. همچنین واحدهای تهویه مطبوع منزل و خودرو از آب برای سرمایش استفاده نمی کنند.

 

 

نحوه انتشار عفونت

اکثر مردم با استنشاق قطرات آب میکروسکوپی حاوی باکتری لژیونلا آلوده می شوند. این ممکن است از اسپری دوش، شیر آب یا آب ناشی از سیستم تهویه در یک ساختمان بزرگ باشد. شیوع بیماری به موارد زیر مرتبط است:

 

  • وان آب گرم 
  • برج های خنک کننده در سیستم های تهویه مطبوع
  • مخازن آب گرم و بخاری
  • آبنماهای تزئینی
  • استخرهای شنا
  • استخرهای زایمان
  • آب آشامیدنی
  •  

علاوه بر تنفس قطرات آب، عفونت می تواند از راه های دیگری نیز منتقل شود، از جمله:

 

  • تنفس. این زمانی اتفاق می افتد که مایعات به طور تصادفی وارد ریه ها می شوند، معمولاً به دلیل سرفه یا خفگی هنگام نوشیدن. اگر آب حاوی باکتری لژیونلا را تنفس کنید، می توانید به بیماری لژیونر مبتلا شوید.
  • خاک. چند نفر پس از کار در باغ یا استفاده از خاک آلوده گلدان به بیماری لژیونر مبتلا شده اند.
  •  

عوامل خطر

همه افرادی که در معرض باکتری لژیونلا قرار می گیرند، بیمار نمی شوند. احتمال ابتلا بیشتر است اگر:

 

  • در معرض دود بودن. سیگار کشیدن به ریه ها آسیب می رساند و فرد را مستعد ابتلا به انواع عفونت های ریوی می کند.
  • داشتن سیستم ایمنی ضعیف. این می تواند نتیجه HIV / AIDS یا برخی داروها، به ویژه کورتیکواستروئیدها و داروهایی باشد که برای جلوگیری از رد عضو پس از پیوند مصرف می شود.
  • داشتن یک بیماری مزمن ریوی یا شرایط جدی دیگر. این شامل آمفیزم، دیابت، بیماری کلیوی یا سرطان است.
  • داشتن سن بیش از 50 سال.

بیماری لژیونر می تواند در بیمارستان ها و خانه های سالمندان، جایی که میکروب ها به راحتی پخش می شوند و افراد در برابر عفونت آسیب پذیر هستند، مشکل ساز شود.

 

 

عوارض

بیماری لژیونر می تواند منجر به تعدادی از عوارض تهدید کننده زندگی شود، از جمله:

 

  • نارسایی تنفسی. زمانی اتفاق می افتد که ریه ها نتوانند اکسیژن کافی بدن را تامین کنند یا دی اکسید کربن کافی را از خون خارج کنند.
  • شوک سپتیک. زمانی اتفاق می افتد که افت شدید و ناگهانی فشار خون باعث کاهش جریان خون به اندام های حیاتی، به ویژه کلیه ها و مغز می شود. قلب سعی می کند با افزایش حجم خون پمپاژ شده جبران کند، اما بار اضافی در نهایت قلب را ضعیف و جریان خون را حتی بیشتر کاهش می دهد.
  • نارسایی حاد کلیه. از دست دادن ناگهانی توانایی کلیه برای فیلتر کردن مواد زائد از خون است. هنگامی که کلیه ها از کار می افتند، سطوح خطرناک مایعات و مواد زائد در بدن جمع می شود.

درصورت عدم درمان به موقع، بیماری لژیونر می تواند کشنده باشد.

 

 

جلوگیری

شیوع بیماری لژیونر قابل پیشگیری است. پیشگیری نیاز به سیستم های مدیریت آب در ساختمان ها دارد تا اطمینان حاصل شود که آب به طور منظم نظارت و تمیز می شود.

 

برای کاهش خطر، از سیگار کشیدن خودداری کنید.