رگهای واریسی رگهای پیچ خورده و بزرگ شده اند. هر سطح سیاهرگی ممکن است واریس باشد، اما وریدهایی که بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند ویدهای پا هستند. به این دلیل که توقف و راه رفتن به صورت عمودی باعث افزایش فشار در رگ های پایین تنه می شود.

برای بسیاری از افراد، رگ‌های واریسی و رگ‌های عنکبوتی - یک نوع رایج و خفیف رگ‌های واریسی - صرفاً یک نگرانی زیبایی هستند. برای سایر افراد، واریس می تواند باعث درد و ناراحتی دردناک شود. گاهی اوقات باعث مشکلات جدی تری می شود.

درمان ممکن است شامل خودمراقبتی یا کمک پزشک برای بستن یا برداشتن رگ‌ها باشد.

 

علائم

وریدهای واریسی ممکن است هیچ مشکلی ایجاد نکنند. علائمی که ممکن است واریس داشته باشید عبارتند از:

• رگهایی که به رنگ بنفش تیره یا آبی هستند
• رگهایی که پیچ خورده و برآمده به نظر می رسند. آنها اغلب مانند طناب روی پاها هستند

هنگامی که علائم و نشانه های دردناک رخ می دهد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس درد یا سنگینی در پاها
• سوزش، ضربان، گرفتگی عضلات و تورم در ساق پا
• تشدید درد پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت
• خارش در اطراف یک یا چند رگ
• تغییر رنگ پوست در اطراف ورید واریسی

رگهای عنکبوتی شبیه به رگهای واریسی هستند، اما کوچکتر هستند، نزدیک‌تر به سطح پوست و اغلب قرمز یا آبی هستند.

این رگ ها روی پاها ایجاد می‌شوند، اما در صورت نیز دیده می‌شوند. اندازه آنها متفاوت است و اغلب شبیه تار عنکبوت هستند.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

خودمراقبتی - مانند ورزش، بالا بردن پاها یا پوشیدن جوراب های فشاری - می تواند به کاهش درد رگ های واریسی کمک کند و از بدتر شدن آنها جلوگیری کند. اما اگر نگران ظاهر و احساس رگ های خود هستید و اقدامات مراقبت از خود مانع بدتر شدن وضعیت نشده است، به پزشک خود مراجعه کنید.

 

 

علل

دریچه های ضعیف یا آسیب دیده می توانند منجر به واریس شوند. شریان‌ها خون را از قلب به بقیه بافت‌ها می‌برند و سیاهرگ‌ها خون را از بقیه بدن به قلب باز می‌گردانند، بنابراین خون می‌تواند به گردش درآید. برای بازگرداندن خون به قلب، سیاهرگ های پاها باید بر خلاف نیروی جاذبه عمل کنند.

 

انقباضات عضلانی در ساق پاها به عنوان پمپ عمل می کنند و دیواره های ورید به بازگشت خون به قلب کمک می کنند. دریچه‌های ریز در رگ‌ها با جریان یافتن خون به سمت قلب باز می‌شوند و سپس برای جلوگیری از جریان خون به سمت عقب بسته می‌شوند. اگر این دریچه‌ها ضعیف یا آسیب دیده باشند، خون می‌تواند به سمت عقب جریان یابد و در ورید جمع شود و باعث کشیدگی یا پیچ خوردگی رگ‌ها شود.

 

عوامل خطر

این عوامل خطر ابتلا به واریس را افزایش می دهند:

• سن. خطر ابتلا به واریس، با افزایش سن افزایش می یابد. افزایش سن باعث ساییدگی و پارگی دریچه های رگ ها می شود که به تنظیم جریان خون کمک می کند. در نهایت، این سایش باعث می‌شود که دریچه‌ها اجازه دهند مقداری خون به جای جریان یافتن به سمت قلب، به داخل رگ‌ها برگردد، جایی که جمع می‌شود.
• جنسیت. زنان بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. تغییرات هورمونی قبل از قاعدگی یا در دوران بارداری یا یائسگی ممکن است عاملی باشد زیرا هورمون های زنانه تمایل به شل کردن دیواره سیاهرگ ها دارند. درمان های هورمونی، مانند قرص های ضد بارداری، ممکن است خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد.
• بارداری. در دوران بارداری، حجم خون در بدن افزایش می یابد. این تغییر از رشد جنین حمایت می‌کند، اما همچنین می تواند یک عارضه جانبی ناخوشایند ایجاد کند - بزرگ شدن رگ های پاها. تغییرات هورمونی در دوران بارداری نیز ممکن است نقش داشته باشد.
• سابقه خانوادگی. اگر سایر اعضای خانواده رگ های واریسی داشتند، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز دچار واریس شوید.
• چاقی. اضافه وزن فشار بیشتری بر روی رگ ها وارد می کند.
• ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی. اگر برای مدت طولانی در یک وضعیت باشید، خون به خوبی جریان نمی یابد.
•  

عوارض

عوارض واریس، اگرچه نادر است، می تواند شامل موارد زیر باشد:

• زخم ها. زخم های دردناک ممکن است روی پوست در نزدیکی رگ های واریسی، به ویژه در نزدیکی مچ پا ایجاد شود. یک نقطه تغییر رنگ روی پوست معمولاً قبل از ایجاد زخم شروع می شود. اگر مشکوک به ایجاد زخم هستید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
• لخته شدن خون. گاهی اوقات، سیاهرگ های عمقی پاها بزرگ می شوند. در چنین مواردی، پای آسیب دیده ممکن است دردناک و متورم شود. هر درد یا تورم مداوم پا نیاز به مراقبت پزشکی دارد زیرا ممکن است نشان دهنده لخته شدن خون باشد - وضعیتی که از نظر پزشکی به عنوان ترومبوفلبیت شناخته می شود.
• خون ریزی. گاهی اوقات، رگهای بسیار نزدیک به پوست ممکن است ترکیده شوند. این معمولا فقط باعث خونریزی جزئی می شود. اما هر خونریزی نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
•  

جلوگیری

هیچ راهی برای پیشگیری کامل از واریس وجود ندارد. اما بهبود گردش خون و بافت عضلانی ممکن است خطر ابتلا به وریدهای واریسی یا ابتلا به رگهای اضافی را کاهش دهد. همان اقداماتی که می توانید برای درمان ناراحتی ناشی از واریس در خانه انجام دهید می تواند به پیشگیری از واریس کمک کند، از جمله:

 

• ورزش کردن
• مراقبت از وزن 
• خوردن یک رژیم غذایی پر فیبر و کم نمک
• خودداری از کفش های پاشنه بلند و جوراب تنگ 
• بالا بردن پاها
• تغییر منظم وضعیت نشستن یا ایستادن 
•