نمونه برداری از پرزهای جفتی(CVS) یک آزمایش قبل از تولد است که در آن نمونه ای از پرزهای جفتی برای آزمایش از جفت خارج می شود. نمونه را می توان از طریق دهانه رحم (ترانس سرویکال) یا دیواره شکم (ترانس شکمی) برداشت.

 

در دوران بارداری، جفت اکسیژن و مواد مغذی را برای نوزاد در حال رشد فراهم می کند و مواد زائد را از خون نوزاد دفع می کند. پرزهای جفتی برجستگی های نازک بافت جفتی هستند که ساختار ژنتیکی نوزاد را به اشتراک می گذارند. آزمایش را می توان در اوایل هفته 10 بارداری انجام داد.

 

نمونه برداری از پرزهای جفتی می تواند نشان دهد که آیا یک کودک دارای یک بیماری کروموزومی مانند سندرم داون و همچنین سایر بیماری های ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک است یا خیر. اگرچه نمونه برداری از پرزهای جفتی می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد سلامت کودک ارائه دهد، مهم است که خطرات آن را درک کنید - و برای نتایج آماده باشید.

 

چرا این کار انجام می شود

نمونه برداری از پرزهای جفتی می تواند اطلاعاتی در مورد ساختار ژنتیکی کودک ارائه دهد. به طور کلی، نمونه برداری از پرزهای جفتی زمانی ارائه می شود که نتایج آزمایش ممکن است تأثیر قابل توجهی بر مدیریت بارداری یا تمایل به ادامه بارداری داشته باشد.

 

نمونه برداری از پرزهای جفتی معمولاً بین هفته های 11 تا 14 بارداری انجام می شود - زودتر از سایر آزمایش های تشخیصی قبل از تولد، مانند آمنیوسنتز.

 

 

ممکن است نمونه برداری از پرزهای جفتی را در نظر بگیرید، اگر:

 

• نتایج مثبتی از آزمایش غربالگری قبل از تولد داشتید. اگر نتایج یک آزمایش غربالگری - مانند غربالگری سه ماهه اول بارداری یا غربالگری DNA بدون سلول قبل از تولد - مثبت یا نگران کننده باشد، ممکن است برای تایید یا رد تشخیص، نمونه برداری از پرزهای جفتی را انتخاب کنید.

   

  در بارداری قبلی یک بیماری کروموزومی داشتید. اگر حاملگی قبلی تحت تأثیر سندرم داون یا بیماری کروموزومی دیگری قرار داشته باشد، این بارداری نیز ممکن است کمی در معرض خطر باشد.

   

  35 سال یا بیشتر دارید. نوزادانی که از زنان 35 سال و بالاتر متولد می شوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های کروموزومی مانند سندرم داون هستند.

   

  سابقه خانوادگی یک بیماری ژنتیکی خاص دارید یا شما یا همسرتان ناقل یک بیماری ژنتیکی شناخته شده هستید. علاوه بر شناسایی سندرم داون، نمونه برداری از پرزهای جفتی می تواند برای تشخیص بسیاری از بیماری های ژنتیکی دیگر - از جمله اختلالات تک ژنی مانند تای ساکس و فیبروز کیستیک - استفاده شود.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی نمی تواند برخی از نقایص مادرزادی مانند نقص لوله عصبی را تشخیص دهد. اگر نقص لوله عصبی نگران کننده باشد، ممکن است به جای آن سونوگرافی یا آمنیوسنتز ژنتیکی توصیه شود.

 

 

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است در مورد نمونه‌برداری از پرزهای جفتی ترانس سرویکال - که از طریق واژن انجام می‌شود - احتیاط کند، اگر موارد زیر را دارید:

 

عفونت فعال دهانه رحم یا واژن، مانند تبخال

 

خونریزی واژینال یا لکه بینی در دو هفته قبل

 

جفت غیرقابل دسترس، به دلیل کج بودن رحم یا رشد غیرسرطانی در دهانه رحم یا قسمت پایینی رحم

 

به ندرت، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است نسبت به نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی ترانس شکمی - که از طریق دیواره شکم انجام می‌شود - احتیاط کند اگر:

 

رحم به سمت عقب و جفت در پشت رحم قرار دارد

 

خطرات

نمونه برداری از پرزهای جفتی خطراتی را به همراه دارد، از جمله:

 

• سقط جنین. خطر سقط جنین پس از نمونه برداری از پرزهای جفتی 0.22 درصد برآورد شده است.

   

  حساسیت Rh . نمونه برداری از پرزهای کوریونی ممکن است باعث شود برخی از سلول های خونی نوزاد وارد جریان خون شود. اگر خون Rh منفی دارید و آنتی بادی برای خون Rh مثبت ایجاد نکرده اید، پس از نمونه برداری از پرزهای کوریونی، یک محصول خونی به نام گلوبولین ایمنی Rh به شما تزریق می شود.

   

  این کار از تولید آنتی بادی های Rh که می تواند از جفت عبور کرده و به گلبول های قرمز نوزاد آسیب برساند، جلوگیری می کند. آزمایش خون می تواند تشخیص دهد که آیا شروع به تولید آنتی بادی کرده اید یا خیر.

   

  عفونت. به ندرت، نمونه برداری از پرزهای جفتی ممکن است باعث عفونت رحم شود.

   

برخی از مطالعات قدیمی نشان می‌دهند که نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی ممکن است باعث نقص در انگشتان دست یا پاهای کودک شود. با این حال، به نظر می رسد این خطر تنها در صورتی نگران کننده باشد که این روش قبل از هفته 10 بارداری انجام شود.

 

روش کار

ممکن است برای نمونه برداری از پرزهای جفتی نیاز به مثانه پر داشته باشید. با ارائه دهنده خود در مورد مقدار مایعی که ممکن است نیاز به نوشیدن داشته باشید و همچنین سایر آمادگی های قبل از آزمایش که ممکن است قبل از قرار ملاقات لازم باشد، مشورت کنید.

 

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی این روش را توضیح می‌دهد و از شما می‌خواهد قبل از شروع عمل، یک فرم رضایت نامه را امضا کنید. از کسی بخواهید که برای حمایت عاطفی، شما را در قرار ملاقات همراهی کند یا بعد از آن شما را به خانه برساند.

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

نمونه برداری از پرزهای جفتی معمولاً در یک مرکز سرپایی یا مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی انجام می شود.

 

 

در طول روش

 

ابتدا، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از سونوگرافی برای بررسی سن حاملگی و موقعیت جفت کودک استفاده می کند. روی تخت معاینه به پشت دراز می کشید و شکمتان باز است. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ژل مخصوصی را روی شکم اعمال می کند و سپس از یک دستگاه کوچک به نام مبدل اولتراسوند برای نشان دادن وضعیت کودک بر روی مانیتور استفاده می کند.

سپس، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی از تصویر اولتراسوند به عنوان راهنما استفاده می‌کند و در حالی که ساکن دراز کشیده‌اید، نمونه بافت را از جفت می‌گیرد. این کار را می توان از طریق دهانه رحم (ترانس سرویکال) یا دیواره شکم (ترانس شکمی) انجام داد.

 

• نمونه برداری از پرزهای جفتی ترانس شکمی. پس از تمیز کردن شکم با یک ماده ضد عفونی کننده، پزشک یک سوزن بلند و نازک را از دیواره شکم و داخل رحم وارد می کند. ممکن است وقتی سوزن وارد پوستتان می شود احساس سوزش کنید و وقتی سوزن وارد رحم می شود احساس گرفتگی کنید. نمونه بافت جفت داخل یک سرنگ خارج می شود و سوزن خارج می شود.
• نمونه برداری از پرزهای جفتی ترانس سرویکال.  پس از تمیز کردن واژن و دهانه رحم با یک ماده ضد عفونی کننده، پزشک واژن را با اسپکولوم باز می کند و یک لوله نازک و توخالی را از طریق دهانه رحم وارد می کند. هنگامی که کاتتر به جفت می رسد، از مکش ملایم برای برداشتن یک نمونه بافت کوچک استفاده می شود.
•  

بعد از عمل

ممکن است بلافاصله بعد از عمل مقدار کمی خونریزی واژینال را تجربه کنید.

بعد از انجام این عمل می توانید سطح فعالیت عادی خود را از سر بگیرید. با این حال، ممکن است به مدت یک روز از ورزش شدید و فعالیت جنسی اجتناب کنید.

در همین حال، نمونه بافت در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل خواهد شد. بسته به پیچیدگی تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی، نتایج ممکن است از چند روز تا یک هفته یا بیشتر طول بکشد.

 

 

اگر موارد زیر را دارید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:

 

• نشت مایعات از واژن 
• خونریزی شدید 
• تب
• انقباضات رحمی
•  

نتایج

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا یک مشاور ژنتیک کمک می کند تا نتایج نمونه برداری از پرزهای جفتی خود را درک کنید. گاهی اوقات، نتایج آزمایش نامشخص است و آمنیوسنتز - یک آزمایش تشخیصی قبل از تولد دیگر - برای روشن شدن تشخیص مورد نیاز است.

با نمونه برداری از پرزهای کوریونی، احتمال نادری برای کاذب مثبت وجود دارد - اگر آزمایش مثبت باشد، هیچ بیماری وجود ندارد. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که نمونه برداری از پرزهای کوریونی نمی تواند تمام نقایص مادرزادی، از جمله اسپینا بیفیدا و سایر نقایص لوله عصبی را شناسایی کند.

اگر نمونه ای از پرزهای جفتی نشان دهد که کودک یک بیماری کروموزومی یا ژنتیکی که قابل درمان نیست، دارد، ممکن است با تصمیمات سختی مانند ادامه بارداری مواجه باشید. در این دوران سخت از تیم مراقبت های بهداشتی و عزیزان خود حمایت و راهنمایی بخواهید.