تنگی دریچه ریوی اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود، اما گاهی اوقات تا اواخر زندگی تشخیص داده نمی شود. اگر پزشک در حین معاینه معمول، سوفل قلبی را بشنود و به تنگی ریه مشکوک شود، ممکن است از انواع آزمایشات برای تأیید تشخیص استفاده کند.

 

اکوکاردیوگرافی. امواج صوتی از قلب ساطع می شود و تصاویر متحرکی را تولید می کند که می توان آنها را روی صفحه ویدیو مشاهده کرد. این آزمایش برای بررسی ساختار دریچه ریوی، محل و شدت تنگی و اندازه و عملکرد بطن راست مفید است.

 

 

پزشکان همچنین ممکن است یک اکوکاردیوگرافی سه بعدی انجام دهند.

 

 

الکتروکاردیوگرام. در طی این روش، تکه هایی با سیم (الکترود) روی سینه، مچ دست و مچ پا قرار می گیرند. الکترودها فعالیت الکتریکی قلب را اندازه گیری می کنند که روی کاغذ ثبت می شود. این آزمایش به تعیین اینکه آیا دیواره عضلانی بطن راست ضخیم شده است (هیپرتروفی بطن راست) کمک می کند.

 

 

سایر آزمایشات تصویربرداری گاهی اوقات از ام آر آی و سی تی اسکن برای تایید تشخیص تنگی دریچه ریوی استفاده می شود.

 

کاتتریزاسیون قلبی. در طی این روش، پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) را در شریان یا ورید کشاله ران وارد می کند و آن را تا قلب یا رگ های خونی می کشد. رنگ تزریق شده از طریق کاتتر باعث می‌شود رگ های خونی در اشعه ایکس قابل مشاهده باشند. پزشکان همچنین از کاتتریزاسیون قلبی برای اندازه گیری فشار خون در حفره های قلب و عروق خونی استفاده می کنند.

 

پزشکان معمولاً از این آزمایش فقط در صورتی استفاده می‌کنند که مشکوک باشند که به بالون دریچه‌پلاستی نیاز دارید، روشی که می‌تواند همزمان با کاتتریزاسیون قلب انجام شود.

 

•  

رفتار

تنگی دریچه ریوی بسته به اندازه گیری اختلاف فشار خون بین بطن راست و شریان ریوی به عنوان خفیف، متوسط ​​​​​یا  شدید طبقه بندی می شود. تنگی خفیف ریه که علائم شدید ایجاد نمی‌کند، معمولاً به درمان نیاز ندارد، فقط به معاینات روتین نیاز دارد.

بسته به میزان انسداد، موارد جدی‌تر ممکن است نیاز به بالون دریچه‌پلاستی یا جراحی قلب باز داشته باشد.

 

• بالون والولوپلاستی. با استفاده از لوله کوچکی که برای کاتتریزاسیون قلبی از طریق ورید پا به قلب کشیده شده است، پزشک یک بالون بدون باد را از طریق دهانه دریچه باریک ریوی قرار می دهد. سپس بالون را باد می کند، دریچه باریک شده را برای افزایش جریان خون باز می کند و سپس بالون را خارج می کند.

   

   

  شایع‌ترین عارضه جانبی دریچه‌پلاستی با بالون، نشت خون از طریق دریچه ریوی (بازگشت دریچه) است. مانند بسیاری از روش ها، خطر خونریزی، عفونت یا لخته شدن خون وجود دارد.

   

  عمل جراحی قلب باز. وقتی دریچه‌پلاستی با بالون گزینه‌ای نیست، ممکن است به جراحی قلب باز نیاز داشته باشید. در طول جراحی، پزشک یا شریان ریوی یا دریچه را ترمیم می کند یا دریچه را با یک دریچه مصنوعی جایگزین می کند. ترمیم سایر نقایص مادرزادی قلب نیز می تواند در طول جراحی انجام شود. خطر خفیف خونریزی، عفونت یا لخته شدن خون مرتبط با جراحی وجود دارد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

در حالی که کارهای کمی برای جلوگیری از تنگی دریچه ریوی می توانید انجام دهید، می توانید اقدامات لازم را انجام دهید تا مطمئن شوید که عوارض بیماری را ندارید.

 

پزشک شما همچنین احتمالاً قرار ملاقات های منظم پیگیری را برای ارزیابی وضعیت توصیه می کند.

 

آنتی بیوتیک های پیشگیرانه

در بیشتر موارد، برای جلوگیری از عفونت پوشش داخلی قلب (اندوکاردیت عفونی) نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نخواهید داشت. اگر قبلاً اندوکاردیت داشته اید یا اگر دریچه ریوی را تعویض کرده اید، پزشک آنتی بیوتیک را توصیه می کند.

 

سبک زندگی سالم برای قلب

اتخاذ یک سبک زندگی سالم برای قلب خطر ابتلا به انواع دیگر بیماری های قلبی مانند حمله قلبی را کاهش می دهد. تغییرات سبک زندگی برای سلامت قلب عبارتند از:

 

• ترک سیگار
• داشتن یک رژیم غذایی سالم برای قلب، مانند انواع میوه ها و سبزیجات، لبنیات کم چرب، غلات کامل و گوشت بدون چربی
• حفظ وزن سالم
• فعالیت بدنی منظم
•  

بارداری

معمولاً بارداری برای زنانی که تنگی دریچه ریوی خفیف و متوسط ​​دارند مشکلی ایجاد نمی کند. اگر تنگی شدید دریچه ریوی دارید، خطرات عوارض حین زایمان بیشتر از زنان بدون این بیماری است. در صورت لزوم، امکان انجام دریچه‌پلاستی بالونی در دوران بارداری وجود دارد.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده، پزشک عمومی یا پزشک فرزندتان شروع کنید. احتمالاً پس از آن به یک دکتر متخصص قلب ارجاع خواهید شد.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائمی را که  دارید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های شدید یا بیماری های اخیر را یادداشت کنید.
• تمام داروها، ویتامین ها و مکمل های مصرفی را فهرست کنید.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک بپرسید.

تهیه لیستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید. برای تنگی دریچه ریوی، برخی از سوالات اساسی عبارتند از:

 

• محتمل ترین علت علائم  چیست؟
• آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• چه آزمایشاتی لازم است؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارد؟
• آیا تنگی دریچه ریوی موقتی است یا طولانی مدت؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا باید فعالیت خود یا فرزندم را محدود کنم؟
• آیا بروشورها یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم آن را ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، از جمله:

 

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
• آیا هنگام ورزش یا دراز کشیدن علائم بدتر است؟
• آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟