تشخیص

بسته به سن، متخصص اطفال یا متخصص زنان بیماری شما را بر اساس سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی تشخیص می دهد. تشخیص آژنزی واژن می تواند در زمان های مختلف زندگی شما اتفاق بیفتد، به عنوان مثال:

به عنوان یک نوزاد، اگر والدین یا پزشکتان متوجه شوند که دهانه واژن یا مقعدی ندارید

به عنوان یک دختر جوان، در طی معاینه مشکوک به مشکل کلیوی

در دوران بلوغ، زمانی که دوره های قاعدگی شما حتی پس از رشد سینه ها و داشتن موهای زیر بغل و شرمگاهی شروع نمی شود.

 

برای تعیین گزینه‌های درمانی، پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را توصیه کند، از جمله:

آزمایشات خون. آزمایش خون برای ارزیابی کروموزوم ها و اندازه گیری سطح هورمون شما می تواند تشخیص را تایید کند و سایر شرایط را رد کند.

سونوگرافی. تصاویر سونوگرافی به پزشک نشان می دهد که آیا شما رحم و تخمدان دارید و کلیه های شما در کجا قرار دارند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی MRI)).  MRI به پزشک شما تصویری دقیق از دستگاه تناسلی و کلیه ها می دهد.

درمان 

درمان آژنزی واژن اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه 20 سالگی اتفاق می افتد، اما ممکن است صبر کنید تا بزرگتر شوید. اگر پدر و مادرتان در دوران نوزادی یا جوانی از وضعیت مطلع شدند، ممکن است درمان را زودتر شروع کنید.

 

بسته به شرایط فردی، پزشک ممکن است یکی از دوره های درمانی زیر را توصیه کند.

 

 

خود اتساعی یا خودگشادکنندگی

به عنوان اولین قدم، پزشک احتمالاً خود اتساع را توصیه می کند. خود اتساع ممکن است به شما این امکان را بدهد که بدون جراحی واژن ایجاد کنید. یک میله گرد کوچک را به مدت 30 دقیقه تا دو ساعت در روز روی پوست یا داخل واژن فعلی خود فشار دهید.

 

پوست بعد از یک حمام گرم راحت تر کشیده می شود، بنابراین ممکن است بهترین زمان برای انجام آن باشد. با گذشت هفته ها، میتوانید از گشادکننده‌های بزرگتری استفاده کنید. ممکن است چند ماه طول بکشد تا به نتیجه دلخواه برسید.

 

 

گسترش واژن از طریق رابطه جنسی

این روش هنوز به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است، اما یک گزینه برای خود اتساع ، اتساع واژن از طریق مقاربت مکرر برای زنانی است که ازدواج کرده‌اند. 

 

 اغلب نیاز به روان‌کاری مصنوعی مورد نیاز است. خونریزی و درد از عوارض جانبی احتمالی به خصوص در ابتدا است. اگر می خواهید این روش را امتحان کنید، با پزشک خود در مورد بهترین راه برای ادامه صحبت کنید.

 

 

عمل جراحی

اگر خود اتساع موثر نباشد، جراحی برای ایجاد یک واژن کاربردی (واژینوپلاستی) ممکن است یک گزینه باشد. پزشکان معمولاً درمان های جراحی را تا زمانی که بلوغ لازم برای رسیدگی به اتساع بعدی را نداشته باشید به تعویق می اندازند.

 

گزینه های جراحی واژینوپلاستی عبارتند از:

 

استفاده از پیوند پوست (روش مک ایندو). در روش مک ایندو، جراح شما از پوست باسن برای ایجاد واژن استفاده می کند. جراح شما برشی را در ناحیه ای که واژن خود را دارید ایجاد می کند، پیوند پوست را برای ایجاد ساختار وارد می کند و قالبی را در کانال تازه تشکیل شده قرار می دهد. قالب به مدت یک هفته در جای خود باقی می ماند.

 

پس از آن، از یک اتساع دهنده واژن، مشابه تامپون سفت، استفاده می‌کنید که هنگام استفاده از حمام یا رابطه جنسی، آن را برمی‌دارید. بعد از حدود سه ماه، از دیلاتور فقط در شب استفاده خواهید کرد. آمیزش جنسی با روغن کاری مصنوعی و اتساع گاه به گاه به شما کمک می کند تا عملکرد واژن خود را حفظ کنید.

قرار دادن دستگاه پزشکی (روش Vecchietti). در روش Vecchietti، جراح شما یک دستگاه زیتونی شکل را در دهانه واژن شما قرار می دهد. با استفاده از یک ابزار نازک و نورانی (لاپاراسکوپ) به عنوان راهنما، جراح دستگاه زیتونی شکل را به یک دستگاه کششی جداگانه در قسمت پایین شکم شما متصل می کند.

 

دستگاه کشش را هر روز سفت می‌کنید، به تدریج دستگاه زیتونی شکل را به داخل می‌کشید تا در طی یک هفته واژن ایجاد شود. پس از اینکه پزشک دستگاه را خارج کرد، به اتساع دستی بیشتری نیاز خواهید داشت. آمیزش جنسی احتمالاً به روغن کاری مصنوعی نیاز دارد.

 

استفاده از بخشی از روده بزرگ (واژینوپلاستی روده). در واژینوپلاستی روده، جراح قسمتی از روده بزرگ را به سمت سوراخی در ناحیه تناسلی منحرف می‌کند و واژن جدیدی ایجاد می‌کند. سپس جراح شما کولون باقی مانده شما را دوباره وصل می کند. بعد از این جراحی نیازی به استفاده از گشادکننده واژن ندارید و کمتر به روانکاری مصنوعی برای مقاربت نیاز دارید.

مقابله و حمایت

اطلاع از تشخیص به آژنزی واژن ممکن است سخت باشد. به همین دلیل است که پزشک توصیه می کند که یک روانشناس یا مددکار اجتماعی در تیم درمان شما حضور داشته باشد. این متخصصان می‌توانند به سؤالات شما پاسخ دهند و به شما کمک کنند با برخی از جنبه‌های تصمیم‌گیری تا به آژنزیس احتمالی مقابله کنید.

زنان می توانند با گروهی که در حال گذراندن شرایط مشابه هستند، ارتباط برقرار کنند. می توان یک گروه پشتیبانی آنلاین پیدا کنید، یا می توانید از پزشک خود بپرسید که آیا او گروهی را می شناسد.

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک

احتمالاً با بحث در مورد علائم خود با ارائه مراقبت های اولیه یا پزشک اطفال کودک خود شروع کنید. احتمالاً شما را به یک پزشک متخصص در زمینه سلامت زنان (متخصص زنان) ارجاع می دهد.

آنچه شما می توانید انجام دهید

آماده شدن برای قرار ملاقات:

• فهرستی از علائم و نشانه هایی که دارید، حتی آنهایی که به ظاهر بی ارتباط با موضوع معاینه است. 
• فهرستی از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید، شامل داروهایی و بدون نسخه، ویتامین‌ها و مکمل‌ها و دوزها را یادداشت کنید.
• از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود می توانید با شما بیاید، اگر با آن راحت هستید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک موقعیت زمانی است. کسی که با شما همراه می شود ممکن است چیزی را که از دست داده است یا فراموش کرده است به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را باید از پزشک خود بپرسید فراموش نکنید که هر چیزی را که برای شما مهم است بپوشانید.

برخی از سوالات اساسی برای پرسیدن عبارتند از:

• علت احتمالی وضعیت من چیست؟
• آیا به آزمایشی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت من موقتی است یا طولانی مدت؟
• چه درمان هایی در دسترس است و چه چیزی را توصیه می کنید؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کرد؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• بروشور یا چاپی دیگر وجود دارد که بتوانم مواد داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پزشک چه انتظاری می‌رود

سوالاتی که پزشک ممکن است بپرسد عبارتند از:

• چه علائمی در واژن دارید؟
• چه مدتی است که این علائم را تجربه کرده اید؟
• آیا پریود شده اید؟
• علائم شما چقدر باعث ناراحتی شما می شود؟
• آیا از نظر جنسی فعال هستید؟
• آیا این شرایط فعالیت شما را محدود می کند؟

لینکهای مرتبط

آژنزی واژن

علائم و علل

تشخیص و درمان